Να τους κοπεί η φόρα

Μ' ένα φρικτό τρόπο σηματοδοτήθηκε χτες το σύνολο της πολιτικής που εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση, το σύνολο της πολιτικής που εφαρμόστηκε από κάθε αστική κυβέρνηση που πέρασε απ' αυτόν τον τόπο.

Ενας άνθρωπος πολτοποιήθηκε μέσα στον κάδο ενός απορριμματοφόρου. Οι φρικώδεις λεπτομέρειες δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν άστεγος. Αυτός ο άνθρωπος είχε βρει στέγη μέσα σ' έναν κάδο απορριμμάτων.

Φρικτός ο συμβολισμός, αλλά εκεί στους κάδους των απορριμμάτων απειλεί να πετάξει μαζικά αυτή η πολιτική όλο και περισσότερους απ' όσους το κεφάλαιο θεωρεί περιττούς.

Ισα που κρατιούνται για να μην το ομολογήσουν οι διάφοροι γραφιάδες της αστικής τάξης. Αλλοτε με κομψές εκφράσεις κι άλλοτε με λέξεις που προδίδουν τη βαθιά περιφρόνησή τους για τον άνθρωπο που βγάζει το ψωμί του δουλεύοντας, ο ένας μετά τον άλλο εκφράζουν την αγωνία μιας τάξης, της αστικής, που γνωρίζει πως όσο είναι καιρός πρέπει να φάει και να αρπάξει όσα μπορεί περισσότερα, γιατί αργά ή γρήγορα θα 'ρθούνε τα πάνω κάτω.

Τη μέρα που ο ΟΑΕΔ ανακοινώνει στους κεφαλαιοκράτες ότι τους προσφέρει άνεργους με μισθό μόλις 591 ευρώ, βγαίνει μια κυρία που έχει χρηματίσει σε διάφορους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς να μιλήσει για «προσοδοθηρία». Ετσι χαρακτηρίζει το κυνήγι του μεροκάματου και την ανάγκη του απολυμένου να έχει τουλάχιστον ένα επίδομα ανεργίας. Εντελώς συμπτωματικά τον ίδιο όρο χρησιμοποιεί και ο άλλος, που μοστράρει σαν εχέγγυο της άποψής του την ιδιότητα του καθηγητή σε κάποιο αμερικάνικο πανεπιστήμιο. Ακράτητος στο παραλήρημά του, εξανίσταται, μάλιστα, γιατί ο λαός μας θεωρεί ήρωα τον Βελουχιώτη.

Γνωρίζουν τέτοιου τύπου γραφιάδες, γιατί η τάξη που εκφράζουν το γνωρίζει, ότι δεν έχουνε καιρό για χάσιμο. Ο ανταγωνισμός μεταξύ καπιταλιστών για το ποιος θα τσακίσει περισσότερους εργάτες για να βγάλει περισσότερα κέρδη, παίρνει όλο και πιο άγρια μορφή. Και τίποτα δε βεβαιώνει ότι τα θύματα αυτού του πολέμου θα περιμένουν μέσα σ' έναν κάδο απορριμμάτων να τους λιώσει η μηχανή.

Γνωρίζουν ότι όπως ήταν θέμα χρόνου να εκφραστεί η πολιτική τους σαν αυτό που είναι, μια σκέτη κτηνωδία, έτσι είναι θέμα χρόνου και να σηκώσει κεφάλι η εργατική τάξη. Αυτό θέλουν να προλάβουν.

Πρέπει να πάρουν απάντηση. Από μια τάξη απέναντι σε μια άλλη τάξη. Αυτή είναι η σύγκρουση. Κι αυτή η απάντηση πρέπει να δοθεί και στις 7 και στις 14 του Νοέμβρη. Βγάζοντας και από την κάλπη ισχυρή τη «Λαϊκή Συσπείρωση», πιο δυνατό το ΚΚΕ!

Πρέπει να τους κοπεί η φόρα. Πρέπει να μην μπορούν να αποκαλούν βολεμένη την εργατική τάξη, να μην μπορούν να χλευάζουν το κυνήγι του μεροκάματου. Να μην μπορούν να χαρακτηρίζουν εθνικό συμφέρον το συμφέρον του εφοπλιστή. Να μην μπορούν να χαρακτηρίζουν πολιτική του πεζοδρομίου ό,τι εντοπίζει τα πτώματα από την πολιτική τους στο δρόμο, να μην μπορούν τέλος να υποδεικνύουν, απαιτώντας ποια θα είναι η κυβέρνηση που ντε και καλά πρέπει να υπάρχει σ' αυτόν τον τόπο.

Η αγριάδα που πουλάνε μέσα από τα κείμενά τους δεν είναι άλλο από αντανάκλαση της αγριάδας ενός συστήματος που απειλεί με το βούρδουλα όσο θεωρεί τον αντίπαλό του αδύναμο.

Αυτός ο αδύναμος αντίπαλος, μπορεί να αποδείξει ότι έχει τη δύναμη να τσακίσει το χέρι που κρατά το βούρδουλα. Εχει ξαναγίνει. Θα ξαναγίνει.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ