Μεγαλώνει η ανησυχία για τις εξελίξεις στην Ιρλανδία και στις άλλες χώρες του ευρώ
Με εκκλήσεις και ευχολόγια προσπαθεί το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου να εξευμενίσει τις οξυμένες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, στη δίνη μιας οξύτατης καπιταλιστικής κρίσης, που όπως όλα δείχνουν κυοφορεί σημαντικές και απρόβλεπτες μέχρι σήμερα εξελίξεις.
Μιλώντας χτες σε συνέδριο που διοργανώνει η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα στη Φρανκφούρτη, ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος - Καν, κάλεσε την Ευρωπαϊκή Ενωση να υιοθετήσει «μια στρατηγική κοινής ανάπτυξης», εκτιμώντας ότι «η συνεργασία αναπτύσσεται βραδέως» και ότι «ένα ενιαίο ευρωπαϊκό όραμα απουσιάζει στην πράξη σε ό,τι αφορά στη δημοσιονομική πολιτική, στις εσωτερικές ανισορροπίες και στην αγορά εργασίας».
Ο ίδιος εκτίμησε ότι «μετά την κρίση η παγκόσμια οικονομία δεν μπορεί να παραμείνει ίδια με πριν». Αναφερόμενος ειδικότερα στην Ευρωζώνη, παραδέχτηκε ότι «τα εθνικά συμφέροντα μπορεί να έρχονται σε σύγκρουση με αυτά της Ευρωζώνης στο σύνολό της» και κάλεσε τα μέλη της νομισματικής ένωσης να «εργάζονται από κοινού» και να αντιλαμβάνονται ότι όσο η Ευρωζώνη διευρύνεται, τόσο πρέπει να μοιράζονται και τις ευθύνες.
Στο περιθώριο του ίδιου συνεδρίου, ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών,Γ. Παπακωνσταντίνου, μετέθεσε για αργότερα το ενδεχόμενο της«ελεγχόμενης πτώχευσης», δηλαδή την απαξίωση μέρους των κεφαλαίων που έχουν τοποθετηθεί στο κρατικό χρέος. Σε δηλώσεις του, χαρακτήρισε«μη εποικοδομητική τη συζήτηση για αναδιάρθρωση του χρέους».
Παίρνοντας θέση στις κόντρες που αναπτύσσονται ανάμεσα στα κράτη της λυκοσυμμαχίας και ευρύτερα, ο Γ. Παπακωνσταντίνου τάχθηκε υπέρ της«ενεργοποίησης μόνιμου μηχανισμού στήριξης για την αντιμετώπιση των κρίσεων», επιβεβαιώνοντας ότι οι λεονταρισμοί Παπανδρέου απέναντι στη Γερμανία είναι στην κυριολεξία κενοί περιεχομένου.
Θηλιά στο λαιμό του ιρλανδικού λαού
Σε ό,τι αφορά στην Ιρλανδία, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Ταμείου «διάσωσης», Κλάους Ρέγκλινγκ, δήλωσε χτες ότι η παροχή δανείων μπορεί να γίνει μόνο με «αποτρεπτικό κόστος» και «υπό δραστικούς όρους», προαναγγέλλοντας νέα επώδυνα μέτρα για τον ιρλανδικό λαό, σε συνεργασία με την κυβέρνηση της χώρας.
Επιχείρησε μάλιστα να ισχυροποιήσει την ιρλανδική κυβέρνηση απέναντι στη λαϊκή αγανάκτηση, δείχνοντας να κατανοεί τις «ανησυχίες» της ότι μπορεί να χάσει εν μέρει τον πολιτικό έλεγχο της χώρας, λέγοντας: «Δεν είναι εύκολο για τις κυβερνήσεις να αποδεχθούν ότι ο έλεγχος της πολιτικής τους διαφεύγει και ότι (η πολιτική τους) ελέγχεται εν μέρει από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον», την έδρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).
Σύμφωνα με τον Ρέγκλινγκ, η αποστολή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του ΔΝΤ θα παραμείνει«περίπου δύο εβδομάδες» στην Ιρλανδία. Στη συνέχεια, αν το Δουβλίνο υποβάλει επισήμως σχετικό αίτημα, ο μηχανισμός θα δραστηριοποιηθεί μόνο «στη βάση μιας εντολής που θα δοθεί ομόφωνα από το Γιουρογκρούπ», στο οποίο συμμετέχουν οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης.
Σε κάθε περίπτωση, η ένταξη στο μηχανισμό δανειοδότησης θα συνοδευτεί από την ανακοίνωση στις αρχές της επόμενης βδομάδας ενός νέου 4ετούς προγράμματος λιτότητας, για την εξοικονόμηση 15 δισ. ευρώ κατά την περίοδο 2011 - 2014. Ευρωενωσιακές πηγές ανέφεραν χτες ότι η Ιρλανδία μπορεί να χρειαστεί βοήθεια μεταξύ 45 και 90 δισ. ευρώ.
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση της Ιρλανδίας ετοιμάζεται να σαρώσει εκ νέου το λαϊκό εισόδημα, παραμένει σταθερή στη θέση της να μην προβεί σε αύξηση της χαμηλής εταιρικής φορολογίας, η οποία σήμερα ίσα που φτάνει στο 12,5%, χαμηλότερη του μέσου όρου της Ευρώπης. Εξίσου αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι η ιρλανδική κυβέρνηση έχει ήδη δαπανήσει 50 δισ. ευρώ για το τραπεζικό κεφάλαιο της χώρας, εκτοξεύοντας το δημόσιο χρέος, το οποίο τώρα προσπαθεί να φορτώσει στο λαό.
Στο πλαίσιο, τέλος, του αδυσώπητου ανταγωνισμού στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, η χαμηλή εταιρική φορολογία της Ιρλανδίας έχει βρεθεί στο επίκεντρο κριτικής από άλλες καπιταλιστικές χώρες, καθώς της εξασφαλίζει πλεονέκτημα στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Στο «κόκκινο» και η Γαλλία;
Για να σιγοντάρει τα νέα αντιλαϊκά μέτρα της ιρλανδικής κυβέρνησης, ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέφεν Ζάιμπερτ, δήλωσε χτες ότι«η γερμανική κυβέρνηση έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στις θαρραλέες μεταρρυθμιστικές πολιτικές που περιέχονται στο τετραετές πρόγραμμα που αναμένεται να παρουσιάσει στις αρχές Δεκεμβρίου».
Την ίδια ώρα, μία από τις μεγαλύτερες οικονομικές εφημερίδες της Γερμανίας, η «Handelsblatt», εκτιμά ότι η γερμανική κυβέρνηση«προσπαθεί να σπρώξει ακόμη βαθύτερα τα υπερχρεωμένα κράτη, που είναι ήδη ισοπεδωμένα», γεγονός που βάζει σε κίνδυνο «την αποπληρωμή των χρεών, τη σταθερότητα των τραπεζών και τη διατήρηση της Ευρωζώνης.
Αναπαράγοντας τις βάσιμες ανησυχίες ισχυρών μερίδων του κεφαλαίου για το βάθεμα της κρίσης στην ΕΕ και παγκόσμια, ο Αμερικανός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί υποστήριξε χτες ότι η δημοσιονομική κατάσταση της Γαλλίας δεν είναι καλύτερη από αυτήν των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα ή η Ιρλανδία.
«Η Γαλλία, από ορισμένες ουσιώδεις πλευρές, δεν φαίνεται να είναι σε καλύτερη κατάσταση από την περιφέρεια» της Ευρωζώνης, είπε στο τηλεοπτικό κανάλι CNBC, εξηγώντας: «Δεν έχουν κάνει τίποτα από διαρθρωτικής πλευράς, το δημοσιονομικό έλλειμμά τους είναι αυξημένο, πολιτικά έχουν περιορισμένη δυνατότητα να κάνουν μεταρρυθμίσεις. Απλώς σε σύγκριση με τους άλλους δεν έχουν φτάσει ακόμη στο ίδιο σημείο».
Ο ίδιος, μιλώντας για τις λαϊκές αντιδράσεις στον αντιασφαλιστικό νόμο Σαρκοζί, έβγαλε στην επιφάνεια όλο το φόβο της αστικής τάξης για τη δύναμη του λαού, λέγοντας: «Για μια μικρή αλλαγή, όπως αυτή, βλέπουμε μια ισχυρή αντίσταση. Τι θα γίνει όταν θα δούμε ριζικές μεταρρυθμίσεις; Αυτό είναι ένα ερώτημα που τίθεται στην περίπτωση της Γαλλίας». Επέπληξε μάλιστα τον Ν. Σαρκοζί επειδή «καθυστερεί τα σκληρά μέτρα» και τάχθηκε υπέρ της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους των ευρωπαϊκών χωρών.
Σύμφωνα, τέλος, με δύο εκθέσεις - του ΟΟΣΑ και της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας - η γερμανική οικονομία θα παραμείνει σε τροχιά ανάπτυξης, λόγω των σημαντικών εξαγωγών και της αύξησης της εγχώριας ζήτησης, παράλληλα με τη μείωση της ανεργίας. Σύμφωνα με την πρόβλεψη του ΟΟΣΑ, η γερμανική οικονομία θα αναπτυχθεί το 2011 με ρυθμό 2,5%, που είναι πάντως μικρότερος από το ρυθμό ανάπτυξης 3,5% για το τρέχον έτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου