Καμιά ανοχή

Ηδη αμέσως μετά την κατάθεση του κρατικού προϋπολογισμού, τα αστικά ΜΜΕ άρχισαν να βλέπουν φως στην προοπτική της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Σε ένα ζήτημα εστίασαν. Τις πρώτες φοροαπαλλαγές. Σε κλάδους οικονομίας (τουρισμός) και στην αγορά πρώτης κατοικίας. Το ζήτημα της δραστικής φοροαπαλλαγής του κεφαλαίου είναι έντονο ως διεκδίκηση των κεφαλαιοκρατών για να κάνουν επενδύσεις. Ηδη έχουν εξασφαλίσει ένα γόνιμο περιβάλλον με τη δημιουργία του φθηνότερου από ποτέ εργαζόμενου, με μισθούς πείνας, με εργοδοτικές εισφορές επιδοτούμενες, με ωράρια εργασίας - λάστιχο, με την ανεργία να καλπάζει. Ο προϋπολογισμός δίνει κίνητρα και με την απελευθέρωση των αγορών, τις ιδιωτικοποιήσεις, την παράδοση του ΕΣΠΑ και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Τους δίνει κίνητρα και ο αναπτυξιακός νόμος. Διεκδικούν περισσότερα γιατί είναι αχόρταγοι, και πάντως λόγω κρίσης απαιτούν να τους ξελασπώσει το κράτος, να ελαττώσουν όσο γίνεται τις συνέπειες από την καταστροφή μέρους του κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, καταστρέφουν την εργατική δύναμη (ανεργία, φτηνοί εργάτες). Καταδικάζουν το λαό οριστικά στη φτώχεια, στην εξαθλίωση. Καμία ανοχή, καμία συναίνεση. Εδώ και τώρα να διαμορφωθεί παντού λαϊκό μέτωπο πάλης και αντεπίθεσης για την προστασία των ανέργων, των χαμηλοαμειβόμενων, της λαϊκής οικογένειας. Για την απόκρουση της βαρβαρότητας. Για τη ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ της λαϊκής εξουσίας, για δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού και όχι των μονοπωλίων.