Συνεχίζονται με ακόμη μεγαλύτερη ένταση οι κινητοποιήσεις των γάλλων εργαζόμενων και της νεολαίας ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση της κυβέρνησής τους. Παρά τις επίσημες αλχημείες οι αριθμοί όσων συμμετέχουν στις διαδηλώσεις αυξάνουν, μαζί μεγαλώνει και η αποφασιστικότητά τους να μην περάσουν τα μέτρα του Σαρκοζί.
Η γαλλική κυβέρνηση αρχίζει να ανησυχεί στα σοβαρά γι' αυτό και οι δηλώσεις Σαρκοζί για σύνεση "αλλιώς θα φτάσουμε σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή". Επιστρατεύει την καταστολή τη συκοφαντία και την προβοκάτσια. Χτυπάει και συλλαμβάνει εργαζόμενους και μαθητές. 1100 συλλήψεις γίνανε μόνο χθες, 300 μαθητές προχθές. Επιστρατεύει εργαζόμενους, ιδίως στα διυλιστήρια, προκαλεί και ρίχνει χημικά στους μαθητές μπροστά στα σχολεία τους!
Από κοντά και τα γνωστά παπαγαλάκια των ΜΜΕ, σαν τους δικούς "μας" ανταποκριτές, που μιλούν για αμαύρωση των κινητοποιήσεων από τους ...κουκουλοφόρους και τους ταραξίες!
Η απάντηση του γαλλικού λαού όμως δόθηκε και σήμερα.
"Παρά τις απειλές του Σαρκό για την διατήρηση της τάξης νέα ρεκόρ καταγράφονται στις περισσότερες πόλεις ενώ πουθενά δεν έγινε συλλαλητήριο μικρότερο αυτών της περασμένης εβδομάδας όταν 3500000 άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους! 330000 στο Παρίσι, 50000 στη Ρεν που ήταν ρεκόρ,45000 στη Λυόν, 150000 στην Τουλούζ, 140000 στο Μπορντώ και τεράστιες ανάλογες συγκεντρώσεις σε δεκάδες πόλεις που σκέπασαν τον χάρτη της Γαλλίας δείχνοντας το δρόμο και στους υπόλοιπους Ευρωπαίους."
Ο κόσμος στις πορείες όχι μόνο δεν έχει κουραστεί, αλλά φαίνεται ακόμη περισσότερο ενθουσιασμένος και αποφασισμένος. Πρόκειται για το μεγαλύτερο κίνημα στην Γαλλία εδώ και δεκαετίες.
Οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες για το κίνημα στην Γαλλία. Και λέμε κρίσιμες για το κίνημα γιατί και στη Γαλλία η συνδικαλιστικές ηγεσίες άρχισαν να το σκέφτονται και να ανησυχούν. Ήδη οι πρώτες σκέψεις για σταμάτημα των κινητοποιήσεων "με τη ψήφιση του νόμου" άρχισαν να κυκλοφορούν.
Μακάρι οι γάλλοι εργαζόμενοι να καταφέρουν να τους ξεπεράσουν.
Σε κάθε περίπτωση όμως οι κινητοποιήσεις αυτές θα μείνουν στην ιστορία ως οι πρώτες κινητοποιήσεις, μετά από δεκαετίες στη Γαλλία, όπου βρέθηκαν μαθητές και εργάτες στον δρόμο, όπου εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα διαδήλωναν μαζί, όπου τελικά μια ολόκληρη κοινωνία αναδημιουργεί δεσμούς αλληλεγγύης και ενώνεται απέναντι στις επιθέσεις του κεφαλαίου ενάντια στις κατακτήσεις των εργαζομένων. Υ.Γ. Χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από τα ιστολόγια του Γιώργου Σαρρήκαι το alterthess. Oι φωτογραφίες είναι από το "εδώ και τώρα" όπου μπορείτε να δείτε αρκετά περισσότερες.
Υ.Γ. Και για να απαντήσω στην απορία του Γιώργου Σαρρή (Επειδή το συνδικαλιστικό κίνημα στη Γαλλία δεν βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από το δικό μας σε ότι αφορά την ενιαία έκφρασή του αναρωτιέται κανεις τι είναι αυτό που μας κρατάει σε τέτοια αδράνεια). Ε, τι άλλο! Οι ...εκλογές!
από : Αντίσταση στις γειτονιές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου