Ενα από τα βασικά χαρακτηριστικά της σοσιαλδημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ είναι η εύκολη προσαρμογή στις ανάγκες που κάθε φορά έχει το κεφάλαιο. Αυτός είναι και ο λόγος που το συγκεκριμένο κόμμα προτείνει κατά καιρούς και από ένα ...«μοντέλο ανάπτυξης», έτσι λέει την πολιτική στήριξης της επιχειρηματικής κερδοφορίας, που ταυτόχρονα λειτουργεί και ως μέσο αποπροσανατολισμού και κοροϊδίας των εργαζομένων.
Πολλά μπορούν να ειπωθούν για το «μοντέλο» που παρουσιάζουν αυτήν την περίοδο, μέρες βαθιάς οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού και ανάγκης του συστήματος να επιταχυνθούν οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Το κύριο, όμως, δεν είναι το ...«πράσινο», το «αειφόρο», ή το «βιώσιμο», που εμφανίζονται σε όλες τους τις εκδοχές. Αξία έχει να συνειδητοποιηθεί πως ό,τι και να λέει το ΠΑΣΟΚ, εννοεί προσαρμογή της όποιας οικονομικής - παραγωγικής δραστηριότητας, στα δεδομένα που έχει διαμορφώσει η μέχρι σήμερα εξέλιξη του συστήματος στη χώρα, σε συνδυασμό με τη συμμετοχή της στην ΕΕ και στο φόντο της κρίσης. Αλλωστε, δεν υπάρχουν μοντέλα ανάπτυξης, αλλά τρόποι παραγωγής, δηλαδή καπιταλιστικός τρόπος, σοσιαλιστικός κ.λπ. Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν εννοεί ότι, αφού το κεφάλαιο δεν μπορεί να βγάλει κέρδη από κλάδους που μέχρι σήμερα θεωρούνταν παραδοσιακοί, αφού τις ανάγκες τροφοδοσίας της αγοράς με προϊόντα τις καλύπτουν διάφορες πολυεθνικές με τις εισαγωγές τους και αφού οι βιομήχανοι επιλέγουν ως χώρα παραγωγής των εμπορευμάτων που πωλούνται εδώ την Κίνα, την Ινδία ή τα Βαλκάνια, πρέπει να βρεθούν άλλοι χώροι - κλάδοι επιχειρηματικής δράσης, για διέξοδο των μη επενδεδυμένων κεφαλαίων, για κέρδος. Εννοεί ενίσχυση των επιχειρηματιών.
Το τι σημαίνει κέρδος και οικονομική ανάπτυξη προς όφελος του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι το γνωρίζουν πολύ καλά. Βιώνουν στο πετσί τους ότι ειδικά στις σημερινές συνθήκες οδηγεί σε απόλυτη εξαθλίωση και μαζική φτώχεια. Και όλα αυτά, μόνο για το διάστημα και στο βαθμό που θα υπάρχει κέρδος. Μετά, όταν οι επιχειρηματικοί ανταγωνισμοί θα μειώσουν τα κέρδη, οι «πράσινοι» επιχειρηματίες, αφού θα έχουν λεηλατήσει τις παραγωγικές μονάδες, θα έχουν φάει τα κίνητρα και τις χρηματοδοτήσεις, θα σταματήσουν τις μηχανές, θα πετάξουν πάλι τους εργαζόμενους στο δρόμο και μαζί με τη λεία που θα έχουν αποσπάσει θα πάνε γι' άλλα.
Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν αντέχουν - και κανονικά δε θα έπρεπε να ανέχονται - τα παραμύθια του ΠΑΣΟΚ, για μια καπιταλιστική ανάπτυξη, από την οποία θα ωφεληθούμε, δήθεν, όλοι. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Μπορεί όμως να επιδιώξουν και να επιβάλουν ένα δρόμο διαφορετικής ανάπτυξης. Μια ανάπτυξη που θα ανατρέψει τα δεδομένα ενίσχυσης του κεφαλαίου που οι οπαδοί και οι απολογητές του συστήματος εμφανίζουν ως αδιαπραγμάτευτα. Μπορούν να παλέψουν για να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να διεκδικήσουν μια λαϊκή οικονομία - εξουσία, απαλλαγμένη από τα αφεντικά, με κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής, στα πλαίσια της οποίας κάθε παραγωγική δραστηριότητα όχι μόνο δε θα διακόπτεται, αλλά θα αναπτύσσεται συνεχώς, στο βαθμό που καλύπτει λαϊκές ανάγκες. Μια κοινωνία - οικονομία, όπου θα είναι πολύτιμος και ο τελευταίος εργαζόμενος. Για να ανατραπεί, επιτέλους, η εκμεταλλευτική και ιστορικά παρωχημένη εξίσωση παραγωγή = κέρδος και να ανοίξουμε το δρόμο για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας, που θα μπορεί σχεδιοποιημένα να αξιοποιεί όλες τις σύγχρονες δυνατότητες και τα επιτεύγματα του ανθρώπου προς όφελος όλων των εργαζομένων.
Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου