MEGA-νόμοι κι υπο-νόμοι

Υπάρχει νόμος που υπαγορεύει στις κυβερνήσεις τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων. Δεν εφαρμόζεται.

Υπάρχει νόμος που υπαγορεύει στις κυβερνήσεις καταβολή των χρεών τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν εφαρμόζεται.

Υπάρχει νόμος που απαγορεύει τη φοροδιαφυγή των μεγαλόσχημων (αφού μόνο αυτοί μπορούν να φοροδιαφεύγουν) και άλλος που απαγορεύει την εισφοροδιαφυγή των βιομηχάνων, εφοπλιστών, εργοδοτών (αφού μόνο αυτοί μπορούν να εισφοροδιαφεύγουν). Δεν εφαρμόζονται.

Υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις (ντάνες) κατά των καταχρηστικών όρων των τραπεζών εις βάρος των πολιτών. Δεν εφαρμόζονται.

Υπάρχουν διατάξεις (συνταγματικές μάλιστα) που υπαγορεύουν την κύρωση διεθνών συμβάσεων της χώρας, όπως είναι το μνημόνιο, με αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και όχι με τον πραξικοπηματικό τρόπο που το διέπραξαν ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ. Δεν εφαρμόστηκαν.

*

Σημειώνουμε τα ανωτέρω και αδημονούμε για την επόμενη παράσταση κατά την οποία

η ύπαρξη της κυρίας Τρέμη θα τρέμει σύγκορμη από οργή για τη «μη εφαρμογή του νόμου» εναντίον των ναυτεργατών

και ο κύριος Πρετεντέρης θα αναρωτιέται «τι σημαίνει ότι η δικαιοσύνη είναι σχετική;».

ΑΛΗΘΕΙΑ: Πώς - τόσο νομιμόφρονες άνθρωποι - ούτε μια φορά μέχρι τώρα δεν επέδειξαν σε περιπτώσεις καταστρατήγησης του νόμου, όπως οι παραπάνω, το απειροελάχιστο πάθος που επέδειξαν για να καταγγείλουν τους «παράνομους» ναυτεργάτες;

Αν δεν εκτιμούσαμε βαθύτατα (ρωτήστε όποιον θέλετε) τους συντελεστές του MEGA, θα ταλανιζόμασταν από την υποψία: Η επίκληση της «νομιμότητας», εκτός από σχετική, να είναι και ταξική;;;...