Η ΕΕ δεν μπορεί να γίνει φιλολαϊκή

• Μπορούν οι θυσίες για τους εργαζόμενους να σταματήσουν μέσα στην ΕΕ, όπως ισχυρίζονται ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου;

• • Ακόμα και αν υπάρξει οποιαδήποτε ανάκαμψη με τα «ματωμένα πλεονάσματα», αυτή θα στηριχτεί στις θυσίες δίχως τέλος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. 

Κανείς εργάτης δεν πρέπει να πιστέψει ότι υπάρχει περίπτωση, με οποιαδήποτε κυβέρνηση υποστηρίζει την Ευρωπαϊκή Ενωση, να ξαναγυρίσουμε σε όσα γνωρίζαμε πριν από την κρίση ή ότι τουλάχιστον «να σταματήσει ο κατήφορος και βλέπουμε». 

Οι εργαζόμενοι θα κληθούν να σφίξουν το ζωνάρι ακόμα περισσότερο «για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες» στις οποίες υποβλήθηκαν. 

Το έδαφος της ανάκαμψης στρώνεται πάνω στο πτώμα των εργατικών δικαιωμάτων, ως κίνητρο για τους επενδυτές. 

Ποιος, αλήθεια, επενδυτής θα επενδύσει τα κεφάλαιά του αν έχει να κάνει με αυξήσεις μισθών και δικαιωμάτων των εργαζομένων; 

Η ανάπτυξη θα είναι για το κεφάλαιο και όχι γι' αυτούς. Ανάπτυξη και για τους δύο δεν υπήρξε και δεν μπορεί να υπάρξει.

Αυτή τη στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων έρχεται να εξασφαλίσει η ΕΕ. 

Η ανισόμετρη ανάπτυξη μεταξύ των διαφορετικών χωρών της θα συνεχίσει να υπάρχει. 

Ωστόσο, οι επιμέρους αστικές τάξεις (και στην Ελλάδα) έχουν κάθε συμφέρον από αυτήν την πολιτική. 

 - Γι' αυτό επιμένουμε ως ΚΚΕ ότι τα μνημόνια δεν είναι μορφή «ξένης κατοχής» αλλά συστατικό της καπιταλιστικής ανάπτυξης στις σημερινές συνθήκες. 

 - Γι' αυτό συνδέουμε άρρηκτα το στόχο για έξοδο από την ΕΕ με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό, με εργατικό έλεγχο, για μια οικονομία στην υπηρεσία αλλά και στα χέρια του οργανωμένου λαού. 

Απορρίπτουμε τις λογικές που απλά αναφέρονται σε έξοδο από το ευρώ ή την ΕΕ, χωρίς όμως να πειράξουν την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, χωρίς να πειράξουν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Η ΕΕ ή θα είναι καπιταλιστική, ιμπεριαλιστική και βάρβαρη, ή δεν θα υπάρχει.

Ας έχουν υπόψη τους οι εργαζόμενοι πως όσα δραματικά βιώνουν σήμερα ως αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας και ως μνημόνια, έχουν την υπογραφή των «μνημονιακών» ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αλλά και των «αντιμνημονιακών» του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό και συνδικαλιστικό) όχι μόνο στήριξαν αλλά και πρωτοστάτησαν στην εφαρμογή κρίσιμων αντεργατικών ευρωενωσιακών πολιτικών: 

 - Την καθιέρωση της μερικής απασχόλησης, των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης με ταυτόχρονη κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

 -  Πρότειναν την καθιέρωση ενός κατώτατου μισθού από το κράτος, κάτι που έκαναν πρόσφατα οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων. 

 - Τα στελέχη του πρωτοστάτησαν από παλιά στην καθιέρωση της επαγγελματικής ασφάλισης, του ενός από τους πυλώνες της ιδιωτικής ασφάλισης.

 - Παρά τις αντιμνημονιακές κραυγές υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις με σημαντικές μειώσεις μισθών (βλ. εμπόριο, πετρέλαια, εργαζόμενοι στα ναυτιλιακά γραφεία κ.λπ.), δηλαδή εφαρμόζουν στην πράξη τα μνημόνια.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ