Σαν έτοιμοι από καιρό: Γιατί χαμογελούν οι ΔΑΠίτες όλων των εποχών;

 Ο όρος «προβοκάτσια» είναι λατινογενής (από το “provocatio” που
σημαίνει πρόκληση). Αφορά δύο βασικά αλληλένδετες έννοιες: 

1. Υποκίνηση, παρακίνηση, χειραγώγηση κάποιου (ατόμου, ομάδας, πλήθους, οργάνωσης, θεσμού, κράτους, συμμαχίας κ.λπ.) σε πράξεις οι οποίες επιφέρουν βαρείες έως και καταστροφικές επιπτώσεις, επακόλουθα, συνέπειες. 
2. Προδοτικές ενέργειες πρακτόρων (ατόμων ή/και ομάδων), που σκοπίμως υποδύονται άλλα άτομα ή/και ομάδες (με σκόπιμα παραπλανητική αντιποίηση ταυτότητας, ιδεολογίας, συμβόλων, αμφίεσης, διακριτικών, ιδιολέκτων, ρητορικής, φρασεολογίας κ.λπ.) με σκοπό την δυσφήμιση, την έκθεση, την τρώση του κύρους και της αξιοπιστίας και τελικά την συντριβή της αυθεντικής ομάδας αναφοράς τους από αντίπαλη/-ες ομάδα, παράταξη, θεσμό κ.ο.κ.

Στην πολιτική αντιπαράθεση, κατά κανόνα αφορά ειδικές επιχειρήσεις οργάνων του βαθέως κράτους & παρακράτους και της ακροδεξιάς, αλλά και διακρατικών μυστικών δομών/υπηρεσιών, σε συνέργεια ή/και με την ανοχή μη εντεταλμένων, αφελών, αδαών, ανυποψίαστων κ.λπ. εύπιστων φορέων ή φίλα προσκείμενων της ομάδας-στόχου, ώστε να προσδίδεται στο εγχείρημα επίφαση αυθεντικότητας.

Τυπικές ιστορικές περιπτώσεις προβοκάτσιας είναι π.χ.: 

1. ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ το βράδυ της 27ης Φεβρουαρίου 1933, ως αφορμή για τη συστηματική ενοχοποίηση-εξόντωση των κομμουνιστών, των Εβραίων κ.λπ. από το ναζιστικό καθεστώς, 
2. η σκηνοθεσία από τους ναζί δήθεν εισβολής Πολωνικών στρατευμάτων σε μεθοριακό σταθμό για την εξαπόλυση της επίθεσης στην Πολωνία τον Αύγουστο του 1939 [Τα SS παίρνουν 150 κρατούμενους από το στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Μπούνχενβαλντ, τους μεταφέρουν στον συνοριακό σταθμό διαβιβάσεων του Γκλάϊβιτς και τους ντύνουν με πολωνικές στολές. Αμέσως μετά τους υποχρεώνουν να καταπιούν δηλητήριο, πυροβολούν τα πτώματα, προξενούν μικρές καταστροφές στον σταθμό, ώστε να φαίνεται ότι δέχτηκε επίθεση…], 
3. η δράση μηχανισμών κράτους/παρακράτους της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, με τη διαβόητη «Κόκκινη Προβιά», το παραστρατιωτικό τάγμα των χουντοβασιλικών που χρηματοδοτούσε η CIA και το ΝΑΤΟ για τον «κομμουνιστικό κίνδυνο» κ.ά.

Τούτων δοθέντων, μόνο κάποιος αφελής ή άσχετος θα πίστευε ότι σε αυτή τη συγκυρία, με τη νυν κατάσταση του εργατικού λαϊκού κινήματος, οι φορείς του τελευταίου θα είχαν συμφέρον από τέτοιου τύπου «επιχείρηση». Ως εκ τούτου, τα όσα συνέβησαν στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών εγγράφονται πλήρως σε εναργή τυπική περίπτωση κακόγουστης και βάναυσης προβοκάτσιας. Η ακαριαία ετοιμότητα της κυβέρνησης για τη θέσπιση μέτρων που μετατρέπουν το πανεπιστήμιο σε φυλακή υψίστης ασφαλείας, απλώς επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό του εν λόγω άθλιου περιστατικού ως προβοκάτσιας.

Δεν υπάρχει καν δίλημμα, εάν είναι χρήσιμοι ηλίθιοι ή προβοκάτορες. Είναι άθλιοι προβοκάτορες, απ’ όπου κι αν κατευθύνονται.  Οι μαφιόζικες ενέργειες δεν μπορεί να έχουν σχέση με τους αγώνες των φοιτητών, των εργαζομένων, του λαού. Είναι «προνόμιο» του υποκόσμου και των διάφορων μηχανισμών που τους εκτρέφουν.

Για να τα λέμε όλα. Τα μέτρα αυτά δεν αποφασίστηκαν λόγω της επίθεσης (με πρακτικές συμμορίας) των προβοκατόρων στον πρύτανη της ΑΣΟΕΕ. Είναι προτάσεις χρόνων και χρόνων της Νέας Δημοκρατίας και της παράταξης της στα πανεπιστήμια, της ΔΑΠ- ΝΔΦΚ. 

Απόδειξη γι’ αυτό και η πανηγυρική ανακοίνωση της ΟΝΝΕΔ: «Σήμερα είναι η μέρα της απόλυτης δικαίωσης του πάγιου αιτήματος όλων των μελών και των φοιτητών που υποστήριξαν την παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ (…) Το αυτονόητο γίνεται πράξη χάρη στην παρέμβαση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη(…) Οι προτάσεις μας γίνονται επιτέλους πράξη».

Αν έχετε κάποια απορία για την αστυνομία των πανεπιστημίων που
οραματίζονται (εδώ και χρόνια) μπορεί να τη λύσει η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, η οποία, χτες, στο δελτίο του STAR, ήταν σαφής: Θα είναι αστυνομικοί που θα λαμβάνουν «ειδική εκπαίδευση», ένστολοι αλλά με με διαφορετική από την κοινή στολή. 

Μετά τη δημοσιοποίηση της επίθεσης στον πρύτανη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, στον ANT1, δήλωσε: «Είτε είναι μαύροι, είτε κόκκινοι οι χρυσαυγίτες θα πρέπει να αποβληθούν από την ελληνική κοινωνία».

Χθες, ο Άδωνις Γεωργιάδης ισχυρίστηκε: «Ο πρωθυπουργός προσωπικά και η κυβέρνηση στο σύνολό της είμαστε απολύτως αποφασισμένοι, όπως ξεμπερδέψαμε με τη Χρυσή Αυγή, έτσι να ξεμπερδέψουμε και με την κόκκινη Χρυσή Αυγή».

Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, χθες, κατά τη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης με τους πρυτάνεις υποστήριξε: «Μετά την τιμωρία της Χρυσής Αυγής έχει έρθει και η ώρα να αντιμετωπίσουμε την άλλη όψη του παρακράτους, αυτού που, αυτή τη φορά, φορά αριστερό προσωπείο. Και ο φασισμός μπορεί να αλλάζει χρώματα αλλά έχει την ίδια ουσία».

Σημείωση: Στη δήλωση του πρωθυπουργού έχει ενδιαφέρον η παραδοχή του για το παρακράτος. Τα περί «άλλης όψης» του παρακράτους με «αριστερό προσωπείο» μόνο προκλητικά αστεία μπορούν να ακουστούν στη χώρα που λέγεται Ελλάδα. Το παρακράτος, με ή χωρίς προσωπείο, πάντα ήταν «προνόμιο» της παράταξης της οποίας συνεχιστής είναι ο κύριος πρωθυπουργός. 

Μα, τι καλά που έδεσαν όλα… Η Νέα Δημοκρατία εφαρμόζει αυτά που χρόνια ολόκληρα θέλει για τα πανεπιστήμια, βάζοντας την αστυνομία μέσα στις σχολές. 

Παράλληλα, φέρνει ξανά στο τραπέζι την άθλια θεωρία των δύο άκρων. Υπάρχουν λέει και «κόκκινοι» χρυσαύγιτες. 

Μάλιστα. Όλη η ανιστόρητη θεωρίουλα που θέλει να τοποθετεί στο ένα άκρο τους ναζί  και στο άλλο αυτούς που τσάκισαν τους ναζί, τους κομμουνιστές. Έτσι, βαφτίζουν «κόκκινους» τους κάθε λογής προβοκάτορες και η πειραγμένη «εξίσωση» βγαίνει. 

Και στη μέσα ποιος μένει; Μα, οι «άγιοι» εκπρόσωποι του αστικού συστήματος, με μπροστάρηδες κάτι δημοκράτες τύπου Γεωργιάδη. Οι εκπρόσωποι του αστικού συστήματος που εξέθρεψαν, επικοινώνησαν, διαφήμισαν τους χρυσαυγίτες. Παραμύθια για «αρίστους», λοιπόν, και μάλιστα ξαναζεσταμένα: Ο φασισμός δεν έχει πολλά χρώματα, ένα έχει. Είναι το χρώμα της απανθρωπιάς με το οποίο συνυπήρξαν μια χαρά κι ας εμφανίζονται, μετά την απόφαση του δικαστηρίου για τη Χρυσή Αυγή, σαν μεγάλοι αντιφασίστες. 

Όσο για την αστυνομία μέσα στις σχολές. Μα, μην κάνετε τις αθώες περιστερές κύριοι υπερασπιστές του «νόμου και της τάξης». Στην ίδια χώρα ζούμε. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για χρόνια προσπαθούσε να πείσει ότι με την κατάργηση του ασύλου θα πάψει η «ανομία» στα πανεπιστήμια. Φυσικά, η κατάργηση του ασύλου, δεν απέτρεψε τους προβοκάτορες να υλοποιήσουν τα σχέδια τους, αυτή τη φορά στην ΑΣΟΕΕ. 

 Δεν τους πειράζει η περιβόητη «ανομία» και τα «μπάχαλα» στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Αυτό που τους «καίει» είναι οι σχολές να είναι «γυάλες» με προγράμματα σπουδών που θα καθορίζουν και θα εμπορεύονται οι «καλοί χορηγοί», αλλά και το ίδιο το πανεπιστήμιο Α.Ε. 

Σε έναν τέτοιο σχεδιασμό ο μοναδικός που έχει άσυλο είναι η κάθε «μαμά – εταιρεία». Σε ένα τέτοιο  «εκπαιδευτικό» περιβάλλον οι ιδέες πρέπει να διακινούνται με μέτρο και οι κινητοποιήσεις φοιτητών όχι μόνο δεν χρειάζονται, αλλά χαλάνε και την εικόνα για τους επενδυτές.

Σε αυτό το πανεπιστήμιο Α.Ε οι ένστολοι αστυνομικοί έχουν ρόλο: Την καταστολή φοιτητικών αγώνων, την υπεράσπιση των επενδυτών, την ποινικοποίηση των ιδεών. Αυτό θέλουν, αλλά δεν πρέπει να τους περάσει.