Διάβασα την ειδησούλα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Την ξαναδιάβασα και ηρέμησα. Η παπαριά που με ανατρίχιασε είχε ειπωθεί από άτομο που φαίνεται πως ειδικεύεται στις παπαριές (*). Ο λόγος για την υφυπουργό υγείας Φωτεινή Σκοπούλη. Πώς είπατε; Ποιά είναι αυτή; Ελάτε καλέ! Αμέσως "ποιά είναι αυτή;" επειδή δεν την ξέρετε. Δηλαδή, στον προϊστάμενό της υπουργό (τον Λυκουρέντζο, ντε!) που τον ξέρετε, δεν κολλάει το "ποιός είναι αυτός;".
Τέλος πάντων, ας γυρίσουμε στην κυρία υφυπουργό. Αυτή η μανταμίτσα, λοιπόν, επ' ευκαιρία της Γιορτής τής Γυναίκας, έκανε μια "ριζοσπαστική" δήλωση, την οποία παραθέτω αυτούσια (σ.σ.: η υπογράμμιση είναι δική μου):
"Ζητώ τόσο από τις γυναίκες στα διάφορα κόμματα όσο και από τις γυναικείες οργανώσεις και από τις αντίστοιχες επιτροπές να κάνουμε μια προσπάθεια, η
οποία να οδηγεί σε μία αύξηση χρόνου της γυναίκας στην ενασχόληση με το παιδί της τα πρώτα τρία χρόνια. Τι προτείνω συγκεκριμένα; Το προτείνω σε εσάς, για να πάει αλλού. Προτείνω οι γυναίκες να έχουν την ευχέρεια από τη δουλειά τους να λείπουν και να είναι κοντά στα παιδιά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Θα μπορούσαμε, παραδείγματος χάρη, τώρα που υπάρχει αυτή η οικονομική δυσπραγία και η ανάγκη να μειωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι νεαρές γυναίκες που είναι στο δημόσιο και θέλουν να τεκνοποιήσουν να μείνουν για μεγαλύτερο διάστημα στο σπίτι τους. Πιθανόν να παίρνουν μισό μισθό, αλλά να έχουν τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση στα ελληνικά προϊόντα διατροφής σε μισή τιμή για τρία χρόνια από τότε που γεννούν με ένα voucher, με μία κάρτα."
Αυτά είναι τα ωραία! Τί τα θέλετε; Άμα είναι κανείς αριστερός (ναι, ναι, η Σκοπούλη είναι αριστερή και, μάλιστα, "δημοκρατική αριστερή"!), κάνει πραγματικές τομές, όχι μαλακίες! Σου λέει, το άτομο το προχώ: αφού έχουμε δεσμευτεί να απολύσουμε μερικές δεκάδες χιλιάδες δημοσίων υπαλλήλων, ας αρχίσουμε από τις μικρομάνες συνδυάζοντας το τερπνόν (δηλαδή, την συμμόρφωσή μας με τις μνημονιακές μας δεσμεύσεις) με το ωφέλιμον, δίνοντας την ευκαιρία στις μανάδες να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους, απαλλαγμένες από το άγχος και την κούραση του μεροκάματου.
Ανοίγουμε παρένθεση. Όπως μας πληροφορεί το βιογραφικό της, η υφυπουργός "είναι Καθηγήτρια στο Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου και Διευθύντρια Παθολογικής Κλινικής σε ιδιωτικό φορέα Υγείας". Δηλαδή, τα παίρνει από τον ιδιωτικό τομέα, τα παίρνει από το δημόσιο ως καθηγήτρια και τα ξαναπαίρνει από το δημόσιο ως υφυπουργός. Προφανώς, δεν είναι μικρομάνα, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Κλείνουμε την παρένθεση και συνεχίζουμε.
Δεν το ξέρετε αλλά δεν βλάφτει να το μάθετε: η κυρία Σκοπούλη ξεκίνησε την ενασχόλησή της με την πολιτική στα 26 της, το 1981, ως υποψήφια βουλευτής τού ΚΚΕ-εσωτερικού. Δηλαδή, έχει όχι απλώς "αριστερό" αλλά και..."κομμουνιστικό" παρελθόν. Έτσι εξηγείται η ευαισθησία της να προτείνει τα voucher και τις κάρτες (προσοχή: παρ' ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την ελληνικώτατη λέξη "δελτίο", την αποφεύγει από λεπτότητα ώστε να μη γίνουν απρεπείς συνειρμοί με την κατοχική περίοδο!).
Προσέξτε και μια σημαντική λεπτομέρεια: η κυρία υφυπουργός, όντας του "εσωτερικού", ξεκαθαρίζει εξ αρχής ότι αυτά τα δελτία (συγγνώμη, τα voucher) θα χρησιμοποιούνται για την αγορά μόνο ελληνικών προϊόντων. Έτσι, λοιπόν, με την υλοποίηση της ιδέας της, η κυρία υφυπουργός πετυχαίνει ακόμη έναν στόχο: καθώς η μικρομάνα θα στρέφεται υποχρεωτικά στα ελληνικά προϊόντα, αφ' ενός μεν θα μειώνεται το χρήμα που διαθέτουμε ως χώρα για εισαγωγές αφ' ετέρου δε θα ενισχύονται οι ελληνικές επιχειρήσεις. Μυαλό-ξυράφι! Όταν ολοκληρώσει το έργο της στο υπουργείο υγείας, η κυρία υφυπουργός μπορεί να μετακομίσει στο υπουργείο οικονομικών. Ας την έχει υπ' όψη του ο Στουρνάρας.
Πάντως, υπάρχει και μια φρασούλα στην δήλωση της κυρίας υφυπουργού, την οποία δεν καταλαβαίνω: "Το προτείνω σε εσάς, για να πάει αλλού". Αυτό το "αλλού" δεν καταλαβαίνω. Πού να πάει, κυρία υφυπουργέ; Στην Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδος; Στην ΑΔΕΔΥ; Στο μέγαρο Μαξίμου, να το δει ο Σαμαράς; Στο υπουργείο οικονομικών, να το δει ο Στουρνάρας; Στο υπουργείο εργασίας, να το δει ο Βρούτσης; Στο γραφείο τού Ράιχενμπαχ, να το δει η τασκ-φορς και η τρόικα; Στον μπακάλη τής γωνίας; Στον γεροδιάολο; Πού να πάει, τέλος πάντων; Και γιατί δεν το πας μόνη σου, εδώ που τα λέμε; Γιατί το αμολάς έτσι, σαν κλανιά, αφήνοντας τον αέρα να πάει την βρόμα της όπου γουστάρει;
"Δημοκρατική Αριστερά"! Η "απαγκίστρωση από το μνημόνιο" κατέληξε κατοχικό δελτίο...
Τρομάρα μας!
(*) Μόνο μέσα στον Μάρτιο, το ίδιο πρόσωπο ξεστόμισε άλλες δύο χοντρομαλακίες. Με την πρώτη ανατριχιάζεις: υποστήριξε ότι το σύστημα υγείας πρέπει να πάψει να είναι large (αυτή ήταν η ακριβής λέξη που χρησιμοποίησε) και οι ασθενείς να πληρώνουν το αίμα που χρειάζονται. Με την δεύτερη γελάς: δήλωσε ότι το κράτος δεν μπορεί να πληρώσει τις υπερωρίες των γιατρών επειδή έδωσε τα λεφτά στους φαρμακοποιούς. Κι αφού ανατριχιάσεις και γελάσεις, ρίχνεις και δυο φάσκελα...
Cogito ergo sum
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου