Η ημερήσια διάταξη

Τι να πρωτοθαυμάσεις στην έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας; Οτι μια ήπειρος 200 εκατομμυρίων ανθρώπων είναι άνεργη;

Οτι μια μεγάλη χώρα 75 εκατομμυρίων νέων ανθρώπων δεν τους εξασφαλίζει ούτε ένα πιάτο φαΐ; 'Η, ότι σε δύο ηπείρους 900 εκατομμυρίων πληθυσμού οι άνθρωποι δουλεύουν για δύο δολάρια τη μέρα;

Τα στοιχεία ενώ παρουσιάζονται από τα αστικά επιτελεία σαν κλάμα κροκόδειλου είναι και αποκαλυπτικά για το πώς επιδιώκεται η ανάκαμψη από την καπιταλιστική κρίση: Με βύθιση της τιμής πώλησης της εργατικής δύναμης. Με καταστροφή σημαντικών τμημάτων της εργατικής τάξης (ότι καταστρέφεται και κεφάλαιο την ίδια περίοδο, είναι αδιάφορο αυτή τη στιγμή).

Η δική μας απάντηση είναι ότι η εργατική τάξη πρέπει να κάνει τα πάντα ώστε αυτό το σύστημα να εξαλειφθεί από προσώπου Γης. Η απάντηση των αριστερών διαχειριστών είναι να τα «βρούμε» με τους καπιταλιστές για να ξαναπάρει μπροστά η μηχανή... Αντέχει η εργατική τάξη τέτοια σφαγή για να μη χαθούν οι καπιταλιστές;

***

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι των μονοπωλίων, δικαίως από τη σκοπιά τους, μετράνε τους διαδηλωτές και εκτιμούν ότι δεν υπάρχει ακόμα κίνδυνος για το σύστημα. Προτρέπουν έτσι όσους από τους συνεταίρους τους διστάζουν, να κάνουν το βήμα τώρα που είναι νωρίς. Η ελληνική κυβέρνηση, είναι αλήθεια, πως δεν χρειάστηκε και ιδιαίτερο σπρώξιμο. Η χτεσινή αποκάλυψη ότι ήδη κατάργησε την εργοδοτική εισφορά για τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας είναι ενδεικτική του τι σημαίνει βασιλικότερη του βασιλέως. Τα επιχειρήματα των εφοπλιστών που ήδη τα συζητάνε δηλώνουν ότι δεν θα σταματήσουν αν δεν τσακίσουν κάθε κατάκτηση όπως είναι οι συλλογικές συμβάσεις, αν δεν τους σταματήσουν οι ίδιοι οι εργάτες σε θάλασσα και στεριά.

Η οργάνωση της εργατικής τάξης, η συγκρότηση της συμμαχίας της με τα άλλα λαϊκά στρώματα που χτυπιούνται από τον ίδιο αντίπαλο, τα μονοπώλια, το ξεκαθάρισμα των γραμμών του εργατικού κινήματος από τους Εφιάλτες που δουλεύουν για τον αντίπαλο, είναι πλέον η ημερήσια διάταξη στην οποία υποτάσσονται τα πάντα.

***

Ο αστικός Τύπος εστίασε χτες την προσοχή στο πενηντάρι για τους συμβολαιογράφους.

Ο «Ριζοσπάστης» έδειξε όλη την εικόνα. Τη διαχρονική ληστεία των ταμείων και το μωσαϊκό των νέων περικοπών.

Τα στοιχεία που παρουσίασε χτες ο «Ρ» δεν είναι καινούργια. Ετσι συγκεντρωμένα, όμως, είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να αντιμετωπιστεί η επιχείρηση αποπροσανατολισμού, αλλά και για την αντεπίθεση.

Οπως σημείωσε το ΚΚΕ, «το άθλιο φαινόμενο των συντάξεων - μαϊμού, που είναι δημιούργημα της αστικής τάξης και των κομμάτων της, ανασύρεται τώρα από τα ντουλάπια και αξιοποιείται για να αποπροσανατολίσει το λαό, ότι η κρίση και η επίθεση στα δικαιώματά του γίνεται τάχα επειδή υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα και όχι επειδή κάνουν ό,τι μπορούν για να πληρώσει ο λαός την οικονομική κρίση του καπιταλισμού».

Το γεγονός ότι η επιχείρηση αποπροσανατολισμού εκδηλώνεται την ίδια ώρα που αποφασίζονται και νέα αντεργατικά μέτρα όπως η κατάργηση ό,τι έχει απομείνει από τη 13η και 14η κύρια και επικουρική σύνταξη, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, η μείωση του συνολικού ποσού της σύνταξης (άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης) από 1% ή 2% και μέχρι και 15%, ανάλογα με το ύψος της σύνταξης, η νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, από τα 65 στα 67 χρόνια, η αύξηση του αριθμού των ενσήμων που απαιτείται για τη θεμελίωση του δικαιώματος της ελάχιστης σύνταξης, από τα 4.500 σήμερα στα 6.000 ένσημα, η κατάργηση του ΕΚΑΣ για χαμηλοσυνταξιούχους κάτω των 65 χρόνων, η μείωση του εφάπαξ σε διάφορα Ταμεία, επαυξάνει στην εκτίμηση ότι αυτό το βαρέλι δεν έχει πάτο.

Ενισχύει τη θέση του ΚΚΕ για τους δύο δρόμους ανάπτυξης:

από τη μια, ο δρόμος που χαράσσεται από το μονοπώλια και τα κόμματά τους

και, από την άλλη, ο δρόμος του αγώνα των αποφασιστικών και ανυποχώρητων μαζών, με κλιμάκωση που οδηγεί στη ρήξη, στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Σ' αυτόν τον δρόμο όλες οι δυνάμεις.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ