Διαπιστευτήρια του ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΕ και τη σοσιαλδημοκρατία

Καλλιεργεί αυταπάτες για φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση με κεϊνσιανή διαχείριση

Εξετάσεις προκειμένου να γίνει αποδεκτός ο ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη της αστικής διαχείρισης δίνει ο Αλ. Τσίπρας στην ΕΕ και στην ευρωενωσιακή σοσιαλδημοκρατία. Οπως δήλωσε σε συνέντευξή του στο «Βήμα», «η Ευρώπη ήταν και παραμένει στρατηγική μας επιλογή (...) Η δική μας πρόταση είναι η πιο φιλική προς το ευρώ» και «χρειαζόμαστε χρόνο και προσπάθεια για να καταστήσουμε σαφές στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ότι δεν λέμε πράγματα παράλογα».

Για την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, τη δύναμη δηλαδή που διεκπεραίωσε σε μεγάλο βαθμό τη φιλομονοπωλιακή στρατηγική, αναπόσπαστο στοιχείο της οποίας είναι η σφαγή των δικαιωμάτων των λαών, ο Αλ. Τσίπρας προσπαθεί να εξωραΐσει το ρόλο της, παρουσιάζοντάς την σαν ταλαντευόμενη δήθεν και ισχυριζόμενος ότι«έχει δύο δρόμους να επιλέξει», την «ενσωμάτωση στην ευρωπαϊκή Δεξιά» και την «αντίσταση στην πολιτική της λιτότητας».

Πιο συγκεκριμένα, για τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία δηλώνει πως «πρέπει να

συνειδητοποιήσει ότι ο συνομιλητής της στην Ελλάδα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, μια παράταξη που έχει πρόταση για την Ευρώπη» και όχι το ΠΑΣΟΚ, από το οποίο διεκδικεί τα σκήπτρα στην εγχώρια σοσιαλδημοκρατία! Δε διστάζει μάλιστα να καμαρώσει ότι στελέχη της, όπως ο Χ. Σμιτ, ασπάζονται τις θέσεις του κόμματός του. Αξιοποιεί δηλαδή τις αντιθέσεις ανάμεσα σε κόμματα και μερίδες της αστικής τάξης στο εσωτερικό της Γερμανίας για να εκθειάσει τη σοσιαλδημοκρατία και να την εξωραΐσει στα μάτια του ελληνικού λαού.

Ο ίδιος λανσάρει το «άλλο» μείγμα διαχείρισης, αναπαράγοντας επιζήμιες αυταπάτες ότι μπορεί να δώσει διέξοδο στο λαό, λέγοντας: «Στην Ευρώπη συγκρούονται σήμερα δύο στρατηγικές λογικές (...) Οτι η κρίση θα τεθεί υπό έλεγχο μέσα από τη λιτότητα και τη δημοσιονομική σταθεροποίηση (...) Οτι πρέπει να στραφούμε ξανά σε κεϊνσιανές πολιτικές»! Κρύβει από το λαό ότι η σημερινή κρίση έχει άλλα χαρακτηριστικά από τις παλιότερες, τις οποίες οι αστοί κατάφεραν να διαχειριστούν με κεϊνσιανά μέτρα και ότι σήμερα έχουν στερέψει τα περιθώρια για το κεφάλαιο να κάνει και την παραμικρή παραχώρηση στο λαό.

Ο Αλ. Τσίπρας ομολογεί ότι επιδιώκουν «έναν ανοικτό δίαυλο με τους επικεφαλής των μεγάλων κέντρων αποφάσεων στην Ευρώπη και πιθανόν να έχω στο επόμενο διάστημα και συναντήσεις μαζί τους». Μάλιστα, στην ερώτηση αν έστειλε ποτέ κάποιον εντεταλμένο στην καγκελαρία απαντά:«Μα, αν το κάναμε, θα το λέγαμε; Υπάρχουν, ως γνωστόν, πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται».

Θέλει το λαό στη γωνία

Απ' τη σκοπιά πάντα της αστικής διαχείρισης ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας στο φεστιβάλ της νεολαίας του κόμματός του, το περασμένο Σάββατο, ταύτισε την αλλαγή φρουράς στην κυβέρνηση με «ιστορική ανατροπή». Αξίωσε από το λαό να ξεσηκωθεί για να «πετάξει από πάνω του την τρικομματική κυβέρνηση», να αντεπιτεθεί για την «οριστική νίκη», όπως βαφτίζει τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, για τη διαχείριση της κρίσης προς όφελος των μονοπωλίων, εντός της ΕΕ και με το λαό στη γωνία. Οχι τυχαία συνέδεσε τη «νίκη» αυτή με ένα μεγάλο «ναι στην κοινωνική συνοχή»!

Το περιεχόμενο της αλλαγής, για την οποία μιλά, έγινε φανερό λίγο μετά, όταν εγκάλεσε την κυβέρνηση επειδή με την πολιτική της δε βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα και δε μειώνει το χρέος που σώρευσε η πλουτοκρατία. «Μέριμνά τους δεν είναι ούτε να τιθασεύσουν το χρέος ούτε να βελτιώσουν τους δείκτες ανταγωνιστικότητας», ανέφερε χαρακτηριστικά. Σε άλλο σημείο, μίλησε για «έλλειψη στρατηγικής και σχεδίου», αθωώνοντας μια καλά επεξεργασμένη στρατηγική που στόχο έχει να μετακυλιστούν τα βάρη της κρίσης στους λαούς και να διαμορφωθούν όροι μεγαλύτερης κερδοφορίας στη φάση της ανάκαμψης.