Η ΔΗΜΑΡ Καμαρώνει σαν συνοδηγός στον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα

Στηρίζει τα μέτρα και ζητάει από τους αστούς να την εμπιστευθούν στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού

«Πράσινο φως» πήρε απ' την Κεντρική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ ο Φ. Κουβέλης για να υπερψηφίσει το βάρβαρο πακέτο μέτρων. Στη συνεδρίασή της το περασμένο Σαββατοκύριακο, απ' τα 104 μέλη που ψήφισαν, οι 80 ενέκριναν το σχέδιο απόφασης, 21 ψήφισαν υπέρ της καταψήφισης του πακέτου των μέτρων, ενώ υπήρξαν και 3 λευκά.

Με την προσοχή του στραμμένη στις κλιμακούμενες αγωνιστικές διαθέσεις του λαού, ο Φ. Κουβέλης κατέφυγε σε κινδυνολογία, χωρίς να καταφέρει να κρύψει ότι ως δύναμη της αστικής διαχείρισης, πλειοδοτεί στη λήψη αντιλαϊκών μέτρων. Οπως είπε, «η χώρα έπρεπε να προχωρήσει ανεξαρτήτως των προβλέψεων του μνημονίου στις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», ενώ εξύμνησε τη«δημοσιονομική εξυγίανση». «Τίτλοι» που έχουν για περιεχόμενο τα βάρβαρα μέτρα.

Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ παρουσίασε σαν ύψιστο στόχο την παραμονή της χώρας

στην Ευρωένωση του κεφαλαίου, στρατηγική της οποίας αποτελεί η εφαρμοζόμενη σήμερα πολιτική, ενώ είχε το θράσος να ισχυριστεί ότι σαν τέτοια την αντιλαμβάνεται και ο λαός «γι' αυτό έχει δείξει τεράστια υπομονή και αντοχή» και γι' αυτό «απαιτεί οι θυσίες του αυτή την φορά να πιάσουν τόπο»! Οταν αποδεδειγμένα το μόνο τόπο που θα πιάσουν, θα είναι στα σεντούκια της πλουτοκρατίας, γιγαντώνοντας τα κέρδη της.

Ποντάροντας στη δηλητηριώδη για το εργατικό λαϊκό κίνημα ηττοπαθή λογική ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, πρόσθεσε ότι αν δεν στήριζαν την κυβέρνηση η χώρα θα χρεοκοπούσε, θα παραδινόταν έρμαιο στο λαϊκισμό και την ακροδεξιά δημαγωγία, στο χάος «με πρώτα θύματα τους εργαζόμενους». Ο ίδιος ζήτησε δημαγωγικά «επιμήκυνση για άλλα δυο έτη της δημοσιονομικής προσαρμογής», αλλά και τη «ρήτρα ισοδυνάμων». Πρόκειται για πομφόλυγες που δεν αλλάζουν ούτε κατ' ελάχιστο την πορεία προς την εξαθλίωση που έχουν χαράξει για το λαό.

Μετά απ' όλα αυτά, έπλεξε το εγκώμιο του κόμματός του, διαμηνύοντας στην άρχουσα τάξη ότι μπορεί να την εμπιστευτεί στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, που μεθοδεύεται και με όχημα την «κάθαρση». Οπως είπε, η ΔΗΜΑΡ διαθέτει το «ηθικό κεφάλαιο» και «είναι η ελπίδα για τη Δημοκρατία να ξεπεράσει την κρίση θεσμών και εμπιστοσύνης». Στο πλαίσιο αυτό μίλησε για την ανάγκη ο χώρος του «δημοκρατικού σοσιαλισμού» να «αποκτήσει δύναμη που θα αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό», δηλώνοντας ότι η ΔΗΜΑΡ θα κάνει το παν στην κατεύθυνση αυτή.

Στην απόφασή της, η ΚΕ εκτιμά σαν «ορθή» την επιλογή συμμετοχής στην κυβέρνηση που «αποτελεί πείραμα μοντέλου διακυβέρνησης, που ανταποκρίνεται στη αναγκαιότητα της μέγιστης δυνατής συμπαράταξης για την έξοδο από την κρίση», εννοείται προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος του λαού.

Στο διά ταύτα, η ΔΗΜΑΡ ζητάει ό,τι και όλα τα άλλα αστικά κόμματα και συγκεκριμένα «ένα μικρότερο, αποδοτικότερο και πολιτικά ουδέτερο (!) κράτος (...) έλεγχο όλων των δημόσιων δαπανών παντού, επανεξέταση της σκοπιμότητας και του μεγέθους της δαπάνης (...) μεταρρύθμιση, εξυγίανση και εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης (...) ενίσχυση της ανάπτυξης (...) βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, προώθηση της απελευθέρωσης επαγγελμάτων».