Στο απόγειό τους βρέθηκαν αυτές τις μέρες στη Βουλή ο αποπροσανατολισμός και οι αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τον δήθεν «φιλολαϊκό» ρόλο που μπορούν να παίξουν οι τράπεζες στον καπιταλισμό, αν αλλάξει το μείγμα διαχείρισης. Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ο εισηγητής του κόμματος, Ε. Τσακαλώτος, ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγόρησε την κυβέρνηση γιατί μέσω της ανακεφαλαιοποίησης δε φρόντισε να εξασφαλίσει και τον «κοινωνικό απολογισμό των τραπεζών».
Είπε συγκεκριμένα: «Η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ακριβώς επειδή οι τράπεζες είναι μεγάλες και δεν μπορούμε να τις αφήσουμε να χρεοκοπήσουν, χρειάζεται να
υπάρχει κοινωνική λογοδοσία. Χρειάζεται η κοινωνία να έχει λόγο για τις τράπεζες οι οποίες όλο και περισσότερο σε μια αντίληψη που ενδιαφέρεται για την πραγματική οικονομία θα έπρεπε να έχουν το χαρακτήρα της κοινής ωφέλειας».
Σε άλλο σημείο είπε: «Και αν δεν θέλει (σ.σ. η κυβέρνηση) περισσότερη κοινωνική λογοδοσία με τους δικούς μας όρους, εκτός από το επιχειρησιακό σχέδιο, δεν θα μπορούσαν οι τράπεζες να έχουν μια υποχρέωση, να έχουν έναν κοινωνικό απολογισμό, τι έκαναν τα χρήματα σε σχέση με τα στεγαστικά δάνεια και τον κόσμο που υποφέρει κάτω από αυτό το μεγάλο βάρος; Τι θα μπορούν να κάνουν σε σχέση με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τι θα μπορούσαν να κάνουν οι τράπεζες σε σχέση με την κοινωνική αλληλεγγύη;».
Στη συζήτηση παρενέβη εκ μέρους του ΚΚΕ ο βουλευτής του Κόμματος Ν. Καραθανασόπουλος, ο οποίος είπε μεταξύ άλλων: «Από πού και ως πού οι τράπεζες θα παίξουν ρόλο κοινωνικής αλληλεγγύης; Δηλαδή, μέσω των καλών και ηθικών τραπεζών θα λυθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα;
Τι λέτε στο λαό; "Παλέψτε να έρθουμε εμείς στην κυβέρνηση, να κάνουμε ηθικές τράπεζες για να σας λύσουμε τα προβλήματα". Δηλαδή, το στεγαστικό πρόβλημα της λαϊκής οικογένειας θα λυθεί μέσα από "ηθικά" δάνεια που θα δίνουν οι τράπεζες και τους έχουν δεσμευμένους για 30 και 40 χρόνια; Το πρόβλημα της Υγείας, της Παιδείας θα λυθεί μέσα από τη δανειοδότηση και την ευκολία για να πάρεις καταναλωτικά δάνεια, διακοποδάνεια, δάνεια για την Υγεία, την Παιδεία, για να μπορέσουν οι λαϊκές οικογένειες να λύσουν τα προβλήματά τους; Αυτό είναι το ζήτημα;
Είναι ποτέ δυνατόν οι τράπεζες να αποκτήσουν αγγελικό χαρακτήρα, όταν είναι θεσμοί κατεξοχήν κυρίαρχοι του καπιταλιστικού συστήματος, του εκμεταλλευτικού χαρακτήρα και κατεξοχήν κερδοσκοπικοί οργανισμοί;».
Κόντρες στη σοσιαλδημοκρατία
Η παρέμβαση του Ε. Τσακαλώτου προκάλεσε τριβές στο εσωτερικό της σοσιαλδημοκρατίας, όπου διαγκωνίζονται ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, διαφωνώντας όμως για το μείγμα της διαχείρισης στο πλαίσιο του αστικού συστήματος.
Παίρνοντας το λόγο ο πρώην υπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδηςπροσπάθησε να αναποδογυρίσει την πραγματικότητα ως προς το ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας στο τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και την ενσωμάτωση του κινήματος, κάνοντας λόγο για «βελτίωση των συνθηκών των εργαζομένων» και «οικοδόμηση ενός κράτους ευημερίας».
Αναφερόμενος στις τοποθετήσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που μιλούσαν για κρατικοποίηση των τραπεζών, είπε: «Ακούω τοποθετήσεις συναδέλφων που ζητούν την πλήρη κρατικοποίηση των τραπεζών σε συνθήκες καπιταλισμού. Και θέτω ένα ερώτημα: Αυτό γίνεται στο όνομα μιας "αριστεροσύνης", μιας προοδευτικότητας; Αν λάβουμε υπόψη, όμως, ότι κρατικοποιήσεις τραπεζών έγιναν στη Μέκκα του καπιταλισμού, στις ΗΠΑ, αλλά και στην Αγγλία, τότε είναι μάλλον δύσκολο να χαρακτηριστεί αριστερή επιλογή αυτή, εκτός αν κάποιος θέλει να χαρακτηρίσει τον Μπους αριστερό. Είναι δικαίωμά του, αλλά το βρίσκω λίγο δύσκολο».
Στο ίδιο πνεύμα, αναρωτήθηκε: «Μια κρατική τράπεζα που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δηλαδή λειτουργεί σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομίας, που σημαίνει ότι θέλει να έχει κέρδη, θα ακολουθήσει άλλη στάση από μια ιδιωτική τράπεζα;».
Σχολιάζοντας τις εγκωμιαστικές για τη σοσιαλδημοκρατία αναφορές του Φ. Σαχινίδη, σε παρέμβασή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕΣπ. Χαλβατζής τόνισε ότι η σοσιαλδημοκρατία εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες παίζει ουσιαστικό ρόλο στήριξης της αναπαραγωγής του καπιταλισμού και ενισχύει τον αποπροσανατολισμό, ώστε να προωθούνται τα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα με τις λιγότερες αντιδράσεις. Η εμπειρία, κατέληξε, έχει αποδείξει ότι δύο δρόμοι ανάπτυξης υπάρχουν: Ο δρόμος των μονοπωλίων και των συμφερόντων τους ή ο δρόμος της εργατικής - λαϊκής εξουσίας. Τρίτος δρόμος στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει, είπε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου