Εχουν βγει χοντρά μαχαίρια...

Οσο βαθαίνει η οικονομική κρίση του καπιταλισμού και όσο «αγκαλιάζει» ολοένα και περισσότερες καπιταλιστικές οικονομίες και μάλιστα ισχυρές, τόσο μεγαλώνουν και τα αδιέξοδα στη διαχείρισή της. Αλλά ταυτόχρονα οξύνονται στο έπακρο και οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Η όξυνσή τους, γίνεται ακόμη πιο φανερή από το γεγονός ότι ήδη κάποιες κυβερνήσεις αποδίδουν την αδυναμία διεξόδου από την κρίση, όχι σε αυτή καθεαυτή την αδυναμία διαχείρισής της αλλά στη λαθεμένη διαχείριση της κρίσης άλλων κρατών. Είναι βολική ερμηνεία από την άποψη ότι η διαπλοκή των καπιταλιστικών οικονομιών λόγω της έντασης της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, όχι μόνο λόγω εξαγωγών-εισαγωγών εμπορευμάτων αλλά κυρίως κεφαλαίου, επιδρά στην όξυνση της κρίσης με δεδομένο το γεγονός ότι είναι γενικευμένη σε πολλές καπιταλιστικές οικονομίες. Ετσι, για παράδειγμα, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα προειδοποίησε ότι η αμερικανική οικονομία θα αντιμετωπίσει τους επόμενους μήνες «θυελλώδεις καταστάσεις» εξαιτίας της κρίσης χρέους της Ευρώπης. «Δεν νομίζω, είπε, ότι οι Ευρωπαίοι θα αφήσουν το ευρώ να ολισθήσει, γι' αυτό όμως θα πρέπει να κάνουν ορισμένα αποφασιστικά βήματα. Περνάω πολύ χρόνο προσπαθώντας να βρω μαζί τους μια λύση, το ίδιο κάνει και ο Τιμ Γκάιτνερ». Πράγματι ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τ. Γκάιτνερ είχε στη Γερμανία συνάντηση με τον Γερμανό ομόλογό του Β. Σόιμπλε. Στην ανακοίνωση που εξέδωσαν οι δύο υπουργοί τονίστηκε η δέσμευση να γίνει «ό,τι είναι δυνατό» για την υπέρβαση της κρίσης στην Ευρωζώνη. Ο Μπ. Ομπάμα απευθύνεται στο εσωτερικό των ΗΠΑ και λέει

ανοιχτά ότι για την κρίση της αμερικάνικης οικονομίας ευθύνεται η κρίση στην Ευρωζώνη. Και πιο συγκεκριμένα η Γερμανία με την εμμονή της στην αυστηρή δημοσιονομική διαχείριση.

***

Πρόσφατα επίσης ο Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, επικεφαλής της Ευρωζώνης, δήλωσε ότι οι Ευρωπαίοι θα αποφασίσουν μέτρα με στόχο τη μείωση του κόστους δανεισμού κρατών που βρίσκονται πλέον στο επίκεντρο της κρίσης, όπως η Ισπανία. «Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο (...) Φθάσαμε σε ένα κρίσιμο σημείο. Πρέπει να αποφασίσουμε το ρυθμό και το πεδίο δράσης. Θα ενεργήσουμε μαζί με την ΕΚΤ». Αλλά σ' αυτήν την προοπτική ανττίθεται η Γερμανική Κεντρική Τράπεζα και η κυβέρνηση της Γερμανίας. Ο Γιούνγκερ είπε επίσης ότι «ο κόσμος προβληματίζεται για το εάν η Ευρωζώνη θα υπάρχει ακόμη σε λίγους μήνες». Ο αστικός Τύπος στην Ελλάδα απέδωσε τη δήλωση αυτή ως προειδοποίηση στη Γερμανία, θέτοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι χαμένη θα είναι η Γερμανία αν διαλυθεί η Ευρωζώνη, γιατί θα τη χάσει ως πεδίο εξαγωγών, άρα και ενίσχυσης της οικονομίας της. Είναι γεγονός ότι η κρίση στην Ευρωζώνη εμποδίζει τις εξαγωγές των ΗΠΑ στα κράτη μέλη της. Αλλά η Ευρωζώνη έγινε μια εστία εκδήλωσης των οξύτατων ανταγωνισμών μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας. Βεβαίως και η δήλωση του Γιούνγκερ πατά στο έδαφος των ανταγωνισμών εντός της Ευρωζώνης. Αλλωστε γίνεται προσπάθεια να συμπτυχθεί μέτωπο Γαλλίας, Ισπανίας, Ιταλίας στην προοπτική της λύσης που προτείνουν οι τρεις κυβερνήσεις και εστιάζεται στη λύση που προτείνει ο Γιούνγκερ.

Απ' αυτήν την άποψη δεν είναι τυχαία η δήλωση του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Ν. Χριστοδουλάκη στην «Αυγή» της περασμένης Κυριακής, ότι η διέξοδος βρίσκεται στο μέτωπο των χωρών του Νότου - Γαλλίας, Ιταλίας Ισπανίας - που πρέπει να εκφραστεί ηγεμονικά απέναντι στη Γερμανία, κόντρα στην πολιτική της στην Ευρωζώνη. Πρόσθεσε μάλιστα ότι σ' αυτό το μέτωπο πρέπει να ενταχθεί και η Ελλάδα, αξιοποιώντας και τη γεωστρατηγική της θέση με δεδομένες τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία, γιατί σ' αυτές μπορεί να παίξει πρωτεύοντα ρόλο, επομένως να βρει διέξοδο στην κρίση και να αναπτυχθεί η οικονομία της.

***

«Τα μαχαίρια έχουν βγει» για τα καλά και το κουβάρι των αντιθέσεων που οξύνονται γίνεται επικίνδυνο. Διαμορφώνεται πχ αντιγερμανικό μέτωπο στην Ευρωζώνη που θέλουν να αξιοποιήσουν οι ΗΠΑ; Διαπλέκονται αυτές οι αντιθέσεις με τις αντιθέσεις που εκδηλώνονται στο «πρόβλημα Συρία»; Ο,τι και αν συμβαίνει αυτές οι εξελίξεις είναι επικίνδυνες για το λαό. Εχοντας καθαρό πως φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση δεν υπάρχει, ο λαός να συμβάλλει στην αλλαγή ρότας της κοινωνίας. Οργάνωση, λαϊκή συμμαχία, ρήξη και αντεπίθεση για τη λαϊκή εξουσία.

Ι.