τρία γράμματα -
χαραγμένα στους τοίχους των φυλακών
μέσα στις νύχτες της παρανομίας
χαραγμένα στις μάντρες των εργοστασίων
σταθερά δυνατά πάνω από το θάνατο,
εκεί που τρέμει η ρίζα της ανθρώπινης ανάσας,
εκεί που ρέει στους δρόμους σαν ποτάμι ο ουρανός,
πρωί με τα πουλιά, με τις σημαίες, με τα φύλλα
πρωί με την τίμια κραυγή.
ΚΚΕ
τρία κόκκινα γράμματα -
πολύ πονέσαμε, σύντροφοι,
πολύ ξαγρυπνήσαμε
πολύ μακριά κοιτάξαμε
από κανέναν δεν το δανειστήκαμε το κόκκινο.
- δικό μας αίμα
τρία κόκκινα γράμματα
σεμνή υπογραφή του λαού μας
στις λεωφόρους του μέλλοντος -
ο δρόμος φεύγει γρήγορα
η Ιστορία δε γυρίζει πίσω...»
(ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ, «Στα 57 χρόνια του ΚΚΕ», Αθήνα 14. ΧΙ.75)
MotionTeam
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου