Εκκαθαριστικά - βόμβα για τα λαϊκά νοικοκυριά

Στον αέρα απειλούνται να τιναχθούν οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί εκατοντάδων χιλιάδων λαϊκών νοικοκυριών, καθώς τα εκκαθαριστικά του φόρου εισοδήματος που παραλαμβάνουν από την εφορία, τους καλούν να πληρώσουν συμπληρωματικούς φόρους που αντιστοιχούν σε ένα, δύο και τρεις μισθούς και συντάξεις. Ηδη, χιλιάδες νοικοκυριά δηλώνουν απόλυτη αδυναμία να βρουν τα χρήματα που τους ζητούνται από την κυβέρνηση, ενώ τα κόλπα για την προοπτική της πληρωμής των φόρων με δόσεις κάθε άλλο παρά βελτιώνει την κατάσταση των νοικοκυριών εκείνων που πολύ απλά σου λένε «δε διαθέτω ούτε ένα ευρώ για να μπορέσω να πληρώσω».

Η πολιτική της κλιμακούμενης αφαίμαξης που υφίσταται το λαϊκό εισόδημα από τη φιλομονοπωλιακή πολιτική διαχείρισης της κρίσης, εκτός όλων των άλλων, σημαίνει και κλιμακούμενη φορολογική επιβάρυνση - λεηλασία των λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να μείνει αλώβητο το καθεστώς της φορολογικής ασυλίας που παρέχει το αστικό κράτος στο κεφάλαιο και τους εκπροσώπους του. Η στρατηγική κατεύθυνση της παρέμβασης, που θέλει απόλυτα τσακισμένους μισθούς και συντάξεις, για να εξασφαλιστεί, λέει, η ανταγωνιστικότητα των

επιχειρήσεων, συμπληρώνεται από επιμέρους πολιτικές και επιλογές για την αύξηση των κρατικών εσόδων που επίσης έχει σχεδιαστεί να εξασφαλίζεται από τα λαϊκά εισοδήματα. Ετσι, οι εργαζόμενοι βρίσκονται πολλαπλά στο απόσπασμα, αφού μαζί με την πολιτική μείωσης των αποδοχών, πρέπει να υποστούν και την πολιτική μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος. Με αυτές ακριβώς τις αντιλαϊκές - αντιδραστικές επιλογές, φτάσαμε στο σημείο οι εργαζόμενοι να είναι εξαναγκασμένοι να πληρώνουν κάθε χρόνο σημαντικά ποσά για άμεσους και έμμεσους φόρους.

Η επίθεση που δέχεται ο οικογενειακός προϋπολογισμός του μέσου εργαζόμενου και του συνταξιούχου, δε γίνεται μόνο σε επίπεδο μισθού ή σύνταξης. Αυτή είναι η πολύ ορατή, η απόλυτα κατανοητή σε όλους πλευρά της πολιτικής λιτότητας, που ο καθένας αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις της αμέσως μόλις πάρει στο χέρι το μισθό ή τη σύνταξή του. Γνωρίζει ότι έπαιρνε ένα ποσό και εδώ και δύο χρόνια παίρνει συνεχώς μικρότερο. Με αυτή τη λογική σου λέει μειώθηκε ο μισθός μου 15% ή 20% και 30% και πάει λέγοντας.

Φορο-αφαίμαξη

Η επίθεση που δέχεται το λαϊκό εισόδημα, μέσω της φορολογικής πολιτικής, είναι πιο ...μουλωχτή. Δεν την συνειδητοποιούμε με την ίδια ευκολία όπως η μείωση του μισθού. Ισως επειδή, για παράδειγμα, τόσα χρόνια το κύριο μέρος των άμεσων φόρων, το φόρο εισοδήματος, τον πληρώναμε μέσω της παρακράτησης Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών, που γίνεται στα λογιστήρια της εργασίας μας και αφαιρείται από το μισθό ή τη σύνταξη, πριν μας την καταβάλουν. Το γεγονός ότι στο τέλος του χρόνου με το εκκαθαριστικό της εφορίας είτε είχαμε μια μικρή επιστροφή φόρου, είτε πληρώναμε κάποιο ποσό που κατά κανόνα ήταν μικρό και δεν προκαλούσε ιδιαίτερα προβλήματα στον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Το ίδιο περίπου ίσχυε μέχρι τώρα και με τους έμμεσους φόρους. Αλλοι το γνωρίζουν, άλλοι όχι, πάντως στις τιμές όλων των εμπορευμάτων και όλων των παρεχόμενων υπηρεσιών είναι ενσωματωμένος ο λεγόμενος Φόρος Προστιθέμενης Αξίας, ένας φόρος που τον πληρώνει ο τελικός καταναλωτής του πωλούμενου εμπορεύματος ή υπηρεσίας. Αλλά, στην πράξη κανείς μας δε δίνει σημασία στον ΦΠΑ. Εκείνο που ενδιαφέρει όλους μας είναι η τιμή του εμπορεύματος, μια τιμή που κατά τεκμήριο και για τα περισσότερα είδη λαϊκής κατανάλωσης είναι συνήθως ακριβή και μη προσιτή στο βαλάντιο του εργαζόμενου, του οποίου μειώνονται συνεχώς οι αποδοχές.

Η χρονιά, βέβαια, που διανύουμε είναι εντελώς διαφορετική, από κάθε προηγούμενη και από αυτήν την άποψη τούτη τη φορά θα καταλάβουμε - πολλοί από εμάς με δραματικό τρόπο - ότι το επίπεδο της οικονομικής αφαίμαξης ενός λαϊκού νοικοκυριού δεν εξαρτάται μόνο από τη μείωση του μισθού ή της σύνταξης, αλλά και από την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης. Από τους αυξημένους άμεσους και έμμεσους φόρους που πληρώνεις για το ίδιο εισόδημα και για το ίδιο επίπεδο κατανάλωσης.

Η νέα φορολογική κλίμακα, τα εξωφρενικά τεκμήρια διαβίωσης και οι έκτακτες εισφορές που επιστρατεύτηκαν για να μπορούν οι κυβερνώντες να στηρίζουν τους περιβόητους δανειστές της χώρας, έχουν δημιουργήσει ένα απαράδεκτο, ακόμα και για τα δεδομένα των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, καθεστώς που ενισχύει ακόμα περισσότερο το ρόλο του κράτους στη διαδικασία αναδιανομής των εισοδημάτων. Ετσι, αυξάνεται ακόμα περισσότερο το μέρος των λαϊκών εισοδημάτων που με τη μορφή των φόρων διαχειρίζεται το αστικό κράτος, προκειμένου να μεταφέρει ακόμα μεγαλύτερο μέρος από τον παραγόμενο πλούτο στα χρηματοκιβώτια της άρχουσας τάξης. Φτάσαμε με αυτόν τον τρόπο στο σημείο να καλούνται να πληρώσουν φόρο εισοδήματος ακόμα και νέοι άνθρωποι που, λόγω της ανεργίας, δεν έχουν ούτε ένα ευρώ εισόδημα, αλλά έτυχε να έχουν, από γονική παροχή ένα διαμέρισμα στο οποίο και ζουν.

Η ...διαφορετικότητα της χρονιάς βρίσκεται στο γεγονός ότι μετά από τις αλλεπάλληλες αυξήσεις που είχαμε στους συντελεστές του ΦΠΑ, φέτος: 

α) Αυξάνεται σημαντικά ο φόρος εισοδήματος, εξαιτίας της μείωσης του αφορολόγητου εισοδήματος από τις 12 στις 5 χιλιάδες ευρώ. 

β) στο εκκαθαριστικό ενσωματώνεται η λεγόμενη «εισφορά αλληλεγγύης». Το αποτέλεσμα θα είναι σχεδόν όλοι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι να κληθούν να πληρώσουν συμπληρωματικό φόρο που σε εκατομμύρια περιπτώσεις ξεπερνάει τα επίπεδα του ενός ή και των δύο μισθών. Από τα στοιχεία των δηλώσεων που εκκαθαρίστηκαν προκύπτει ότι η μέση επιβάρυνση είναι της τάξης των 1.500 ευρώ, ποσό που εκτιμάται ότι θα αυξηθεί τις επόμενες μέρες που θα μπει στο σύστημα ο κύριος όγκος των φορολογικών δηλώσεων.

Το αποτέλεσμα της φορομπηχτικής πολιτικής και των χαρατσιών είναι ότι όλο και πιο σημαντικό μέρος του εισοδήματος που έχει κάποιος εργαζόμενος στην πραγματικότητα καταβάλλεται για άμεσους και έμμεσους φόρους. Η συνολική φορολογική επιβάρυνση που, με βάση τα επίσημα στοιχεία, αφαιμάσσουν μισθούς και συντάξεις, δεν είναι απλά ιδιαίτερα υψηλή. Ξεφεύγει από κάθε λογική, σε βαθμό που να αναρωτιέται κανείς αν είναι δυνατόν να συμβαίνει μια κλοπή τέτοιων διαστάσεων και κατ' επέκταση πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει μια τέτοια κλοπή και να μην έχουμε φέρει τα πάνω κάτω.

Τα εκκαθαριστικά

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών από την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων που έχει γίνει μέχρι σήμερα.

Για πρώτη φορά στα χρονικά, η μεγάλη πλειοψηφία των φορολογουμένων καλείται να πληρώσει πρόσθετο - συμπληρωματικό φόρο, ενώ εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι τα ποσά που πρέπει να πληρωθούν είναι ιδιαίτερα υψηλά. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, μέχρι και την προηγούμενη Τρίτη, είχαν εκκαθαριστεί 1.937.343 φορολογικές δηλώσεις. Με βάση τα στοιχεία του 2011, πρόκειται για κάτι περισσότερο από το ένα τρίτο των φορολογικών δηλώσεων που θα υποβληθούν συνολικά μέχρι και το τέλος του μήνα, οπότε και λήγει η προθεσμία υποβολής των δηλώσεων φόρου εισοδήματος. Με βάση την εκκαθάριση που έχει γίνει στο υπουργείο Οικονομικών, προκύπτει ότι από τις δηλώσεις αυτές:

Οι 1.307.068, (αντιπροσωπεύουν το 67,5%) ήταν χρεωστικές και οι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν συνολικό πρόσθετο φόρο της τάξης των 2 δισ. ευρώ. Ο πρόσθετος φόρος που πρέπει να πληρωθεί ανά φορολογική δήλωση είναι 1.547,4 ευρώ!!!

Οι 461.688 δηλώσεις, που αποτελούν το 23,8% του συνόλου των δηλώσεων ήταν μηδενικές, δηλαδή, οι φορολογούμενοι δεν έχουν να παίρνουν κάποια επιστροφή, αλλά και δεν καλούνται να πληρώσουν συμπληρωματικό φόρο.

Οι 168.607, δηλαδή μόλις το 8,7% των εκκαθαρισμένων δηλώσεων είναι πιστωτικές και οι φορολογούμενοι έχουν να πάρουν επιστροφή από το φόρο που παρακρατήθηκε ολόκληρη την προηγούμενη χρονιά.

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι πέρσι χρεωστικές ήταν μόλις το 20,8% των δηλώσεων, μηδενικές 42,9% και πιστωτικές το 36,2%.

Η χρονιά, όμως που διανύουμε θα είναι εντελώς διαφορετική και από την επόμενη, αφού η συγκυβέρνηση σχεδιάζει μέχρι το φθινόπωρο να φέρει στη Βουλή το καινούργιο φορολογικό νομοσχέδιο, στόχος του οποίου θα είναι να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο ο αντιδραστικός - αντιλαϊκός χαρακτήρας του φορολογικού συστήματος, ο οποίος πρέπει να προσαρμοστεί ακόμα περισσότερο στις συνθήκες της κρίσης. Μόνο οι εργαζόμενοι, με την οργανωμένη αντίσταση και την πάλη τους, μπορούν να ανακόψουν την επιθετικότητα που εκδηλώνουν οι δυνάμεις της εξουσίας και στον τομέα της φορολογίας. Πάλη και αγώνας που οριστικά θα δικαιωθεί μόνο όταν οι εργαζόμενοι θα είναι σε θέση, μαζί με τους συμμάχους τους, να διεκδικήσουν και να επιβάλουν ένα φορολογικό σύστημα που θα ανταποκρίνεται στα δίκαια του λαού.

Το ΚΚΕ

Το ΚΚΕ, με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις του, έχει καταγγείλει τη φορολεηλασία που υφίστανται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, αλλά δε μένει μόνο σε αυτό. Διατυπώνει συγκεκριμένες προτάσεις η υλοποίηση των οποίων μπορεί να συμβάλει στην ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών. Στο σχέδιο νόμου, μάλιστα, για την κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου και των εφαρμοστικών τους νόμων, που το ΚΚΕ κατέθεσε την Παρασκευή στη Βουλή, προβλέπεται:

• Κατάργηση των αντιλαϊκών φορολογικών μέτρων.
• Αύξηση του αφορολόγητου ορίου για το ζευγάρι 40.000 ευρώ το χρόνο και 5.000 για κάθε παιδί για όλους τους μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες.
• Αναδρομική κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος στο εισόδημα μέχρι 40.000 για το ζευγάρι και 5.000 για κάθε παιδί, καθώς και του ΕΕΤΗΔΕ για την κύρια και την πρώτη εξοχική κατοικία.
• Αναγνώριση των λογιστικών βιβλίων ως μοναδική πηγή προσδιορισμού εισοδήματος των επαγγελματοβιοτεχνών. Κατάργηση περαίωσης και κάθε είδους αντικειμενικών κριτηρίων. Αύξηση του ορίου προσωποκράτησης για χρέη στο Δημόσιο και ειδικά για τους αυτοαπασχολούμενους που έχουν κλείσει την επιχείρησή τους και δεν έχουν άλλα εισοδήματα. Πάγωμα των χρεών χωρίς προσαυξήσεις.
• Κατάργηση των έμμεσων φόρων, ΦΠΑ και ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης και αγροτικής κίνησης στα αγροτικά εφόδια, στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης, Υγείας και στα οικιακά τιμολόγια ενέργειας, ύδρευσης και τηλεπικοινωνίας.
• Κατάργηση των φόρων και τελών για Δήμο και ΕΡΤ. Απαγόρευση διά νόμου κάθε πλειστηριασμού κύριας και δευτερεύουσας κατοικίας και αγροτικής εκμετάλλευσης με σημερινά αντικειμενικά κριτήρια αξίας 300.000 ευρώ και μέχρι 150 τ.μ. για τη λαϊκή τετραμελή οικογένεια.
• Φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45% σε διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη. Κατάργηση του ειδικού φορολογικού καθεστώτος που ισχύει για τους εφοπλιστές.

Κ.