Το αντιλαϊκό περιεχόμενο και οι συνέπειες για το λαό των «ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ 1 & 2» (Α' ΜΕΡΟΣ)

 Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για κατάργηση του Μνημονίου 2. Εστιάζει αποκλειστικά και μόνο στα εργασιακά ζητήματα που απορρέουν από αυτό. Αλλά τα Μνημόνια είναι δύο. Υπάρχει το Μνημόνιο 1 και το Μνημόνιο 2. Και βέβαια δεν αφορούν μόνο τα εργασιακά. Αφορούν ζητήματα όπως: Υγεία, Πρόνοια, Ιδιωτικοποιήσεις, Φορολογία κλπ. Σήμερα ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» παρουσιάζει όλο το αντιλαϊκό περιεχόμενο και των δύο Μνημονίων και των εφαρμοστικών του νόμων.

Η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στα μνημόνια

Οι νόμοι που ψηφίστηκαν τα χρόνια του μνημονίου αποκαλύπτουν το μέγεθος της ολομέτωπης επίθεσης που έχουν εξαπολύσει οι κεφαλαιοκράτες και οι κυβερνήσεις στους εργάτες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Παρακάτω παρουσιάζονται οι νόμοι που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις.

Πρώτο μνημόνιο

Α) Ν.3845/2010

• Μηδενικές αυξήσεις στο σύνολο του δημόσιου τομέα και για το 2011.
• Περαιτέρω μείωση των αποδοχών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κατά 3%.
• Κατάργηση 13ου και 14ου μισθού. Αντικατάστασή τους με το ποσό των 500 ευρώ αντίστοιχα, για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο που αμείβονται με μηνιαίες αποδοχές κάτω από 3.000 ευρώ.
• Περαιτέρω μείωση των επιδομάτων κατά 8% στο σύνολο του δημόσιου τομέα.
• Απασχόληση στο Δημόσιο ηλικιωμένων ανέργων (55-64 ετών) μέσω γραφείων «ενοικίασης» προσωπικού που επιχορηγούνται από το κράτος.
• Αντικατάσταση του επιδόματος ανεργίας με την «επιταγή επανένταξης» των ανέργων για την απασχόλησή τους από επιδοτούμενες επιχειρήσεις. Ετσι, αντί να ενισχύονται οι άνεργοι, οι επιχειρήσεις εξασφαλίζουν εργατικό δυναμικό εισπράττοντας το επίδομα ανεργίας τους.
• Κατάργηση της ευνοϊκότερης ρύθμισης υπέρ των μισθωτών σε περίπτωση που ισχύουν ταυτόχρονα όροι διαφορετικών Συλλογικών Συμβάσεων. Δηλαδή, ο εργαζόμενος χάνει το δικαίωμα να απολαμβάνει τις ευνοϊκότερες ρυθμίσεις.

Β) Ν.3847/2010

• Περαιτέρω μείωση του ποσού που αντικατέστησε τον 13ο και τον 14ο μισθού στα 400 ευρώ αντίστοιχα, για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα με μηνιαίες αποδοχές κάτω από 2.500 ευρώ.

Γ) Ν.3863/2010

• Καθιέρωση της ειδικής σύμβασης μαθητείας για νέους ηλικίας 15-18 ετών με αμοιβή το 70% του γενικού κατώτατου μισθού.
• Μείωση κατά 20% της αμοιβής της υπερεργασίας και κάθε μορφής υπερωριακής απασχόλησης.
• Μείωση μέχρι και κατά 3/4 του χρόνου προειδοποίησης (από 24 σε 6 μήνες) της απόλυσης. Με την έγκαιρη προειδοποίηση δίνεται μόνο η μισή αποζημίωση, γεγονός που διευκολύνει τον εργοδότη να κάνει απολύσεις αφού αυτές «κοστίζουν» λιγότερο.
• Επίσης οι ατομικές απολύσεις διευκολύνονται και γιατί ο εργοδότης μπορεί σε μεγαλύτερο, από πριν, χρονικό διάστημα να καταβάλει την αποζημίωση.
• Αύξηση του ορίου ομαδικών απολύσεων. Από 4 σε 6 μηνιαίως για τις επιχειρήσεις από 20-150 εργαζόμενους. Από 2% στο 5% για τις επιχειρήσεις άνω των 150 εργαζομένων (το όριο του 2% ίσχυε για τις επιχειρήσεις άνω των 200 εργαζομένων).

Δ) Ν.3871/2010

• Η κυβέρνηση απαγόρευσε οποιαδήποτε μισθολογική αύξηση μέσω ΟΜΕΔ, για την περίοδο 2010-2012, που ήταν μεγαλύτερη της αύξησης που όριζε η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) στην ίδια περίοδο. Χαρακτηριστικό είναι ότι επειδή η ΕΓΣΣΕ για το 2010 δεν προέβλεπε καμία αύξηση, η απαγόρευση αυτή σήμαινε πάγωμα των μισθών.

Ε) Ν.3899/2010

• Επέκταση της δοκιμαστικής περιόδου από τους δύο στους 12 μήνες για τους εργαζόμενους ιδιωτικού τομέα. Σε περίπτωση απόλυσης εντός της περιόδου αυτής ή με τη λήξη της ο εργαζόμενος δε δικαιούται αποζημίωση. Ετσι ο εργοδότης μπορεί να εκμεταλλεύεται έναν εργαζόμενο επί ένα χρόνο και να τον απολύσει αμέσως μετά καθώς η απόλυση δεν κοστίζει. Το μέτρο αυτό διευκολύνει την ανακύκλωση φθηνού εργατικού δυναμικού.
• Επέκταση της ανώτατης διάρκειας «δανεισμού» εργαζομένων από τους 18 στους 36 μήνες.
• Επέκταση της ανώτατης διάρκειας της επιβαλλόμενης εκ περιτροπής εργασίας από 6 σε 9 μήνες ανά έτος. Ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να επιβάλει στους εργαζόμενους για ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μείωση των μερών και των ωρών εργασίας. Αυτό σημαίνει μειωμένες αποδοχές για τους εργαζόμενους και μεγαλύτερα κέρδη για τους εργοδότες καθώς προσαρμόζουν απόλυτα το εργατικό δυναμικό στις ανάγκες της παραγωγής.
• Κατάργηση της προσαύξησης στο ωρομίσθιο της μερικής απασχόλησης σε περίπτωση υπερωρίας και απασχόλησης με εβδομαδιαία εργασία κάτω των 20 ωρών.
• Εισαγωγή των ειδικών επιχειρησιακών ΣΣΕ για το χτύπημα του κατώτατου κλαδικού μισθού. Ηταν η πρώτη απόπειρα να επιβάλεται μείωση των αποδοχών κάτω από τα όρια που προέβλεπαν οι κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις.
• Επιβολή μηδενικών αυξήσεων στο σύνολο του δημόσιου τομέα.
• Μείωση κατά 10% των αποδοχών στις ΔΕΚΟ για όσους αμείβονται με αποδοχές άνω των 1.800 ευρώ μηνιαίως.
• Επιβολή μετατάξεων στις ΔΕΚΟ χωρίς τη διατήρηση των δικαιωμάτων της προηγούμενης θέσης απασχόλησης. Αυτό σημαίνει ότι ο εργαζόμενος δε δικαιούται να διατηρήσει τα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα της προηγούμενης θέσης τους σε περίπτωση που είναι καλύτερα από αυτά της νέας θέσης.
• Περιορισμός κατά 15% στις προσλήψεις συμβασιούχων ορισμένου χρόνου και έργου στο Δημόσιο, σε σχέση με το 2010.
• Μείωση κατά 10% των αποδοχών των εργαζομένων στον όμιλο της ΑΤΕ όσων υπερβαίνουν τα 1.800 ευρώ μηνιαίως.

ΣΤ) Ν.3979/2011

• Ο εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας στο Δημόσιο ορίζεται στις 40 ώρες και μάλιστα χωρίς αντίστοιχη αύξηση του μισθού. Αυτό σημαίνει αύξηση του απλήρωτου χρόνου εργασίας από 2,5 μέχρι και 10 ώρες τη βδομάδα σε ορισμένες ειδικότητες.

Ζ) Ν.3986/2011

• Επέκταση της ανώτατης διάρκειας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου μετά από 3 διαδοχικές ανανεώσεις από τους 24 στους 36 μήνες. Ετσι ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να κρατά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ομήρους τους εργαζόμενους χωρίς να υποχρεούται να τους απασχολεί με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
• Ακόμα και ο παραπάνω περιορισμός των 36 μηνών αίρεται με το μέτρο που δικαιολογεί την χωρίς όρια δυνατότητα ανανέωσης των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε περίπτωση που ο εργοδότης επικαλεστεί δήθεν «αντικειμενικούς λόγους».
• Ενίσχυση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Δίνεται η δυνατότητα στον εργοδότη να αυξάνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας, πέραν του 8ωρου, για διάστημα έξι μηνών ανά έτος (αντί για τέσσερις που ήταν πριν). Αυτός ο χρόνος δεν αμείβεται ως υπερωρία.
• Εισαγωγή του καθεστώτος της εργασιακής εφεδρείας στο δημόσιο τομέα με καταβολή του 60% του βασικού μισθού για το πλεονάζον προσωπικό.
• Ορίζεται ότι μέχρι το 2015 θα προσλαμβάνεται στο Δημόσιο μόλις ένας εργαζόμενος για κάθε πέντε που αποχωρούν. Το μέτρο αυτό είναι συνέχεια προηγούμενων, υπηρετεί το στόχο δραματικής μείωσης του προσωπικού και οδηγεί στην εντατικοποίηση της εργασίας. Να σημειωθεί πως παρά τις αποχωρήσεις δεν έχουν γίνει ούτε αυτές οι λίγες προσλήψεις μέχρι τώρα.
• Περιορισμός των προσλήψεων με σύμβαση ορισμένου χρόνου και έργου στο Δημόσιο κατά 50% για το 2011 και κατά 10% για την περίοδο 2012-15.
• Μείωση της επιδότησης των ανέργων σε 450 ημερήσια επιδόματα ανά 4ετία από το 2011 και σε 400 από το 2012-15. Αυτό σημαίνει περιορισμός του δικαιώματος λήψης του επιδόματος ανεργίας.

Η) Ν.4024/2011

• Εισαγωγή της «προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας» με το 60% του βασικού μισθού. Και αυτό το μέτρο εξυπηρετεί τη μείωση του προσωπικού.
• Ενταξη στο καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας των εργαζομένων που απασχολούνται στο Δημόσιο με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου. Μετά το τέλος της εφεδρείας απολύονται χωρίς αποζημίωση.
• Εισαγωγή του νέου μισθολογίου στο Δημόσιο από 1 Νοέμβρη 2011. Οδήγησε στην τεράστια μείωση των μισθών (σε πολλές περιπτώσεις ξεπέρασε το 50%). Συνδέει το μισθό με το βαθμό, ο οποίος δίνεται αφού ο υπάλληλος «αξιολογηθεί». Σε περίπτωση αρνητικής «αξιολόγησης» παραμένει στον ίδιο βαθμό και στερείται την αύξηση.
• Δεν ισχύει μέχρι το τέλος του 2012 η αρχή της επέκτασης των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών ΣΣΕ, η οποία ίσχυε μέχρι τώρα. Δηλαδή οι εργοδότες που δεν υπογράφουν τη σύμβαση δεν είναι πλέον υποχρεωμένοι να την εφαρμόσουν.

Δεύτερο μνημόνιο

Α) Ν.4046/2012 (Εφαρμογή του αρθρ. 1, παρ. 6)

• Μείωση του γενικού κατώτατου μισθού κατά 22% και κατάργηση της ΕΓΣΣΕ 2010-12. Ο βασικός μεικτός μισθός από 751 ευρώ πήγε στα 586 ευρώ. Το μεροκάματο από 33,57 ευρώ μεικτά πήγε στα 26,18 ευρώ μεικτά. Μείωση του γενικού κατώτατου μισθού κατά 32% για τους νέους μέχρι 25 ετών και για τους μαθητευόμενους. Από 751 ευρώ μεικτά στα 511 ευρώ μεικτά. Το μεροκάματό από 33,57 ευρώ μεικτά πήγε στα 22,83 ευρώ μεικτά.
• Οι παραπάνω μειώσεις γίνονται μονομερώς από τον εργοδότη, χωρίς τη συναίνεση του εργαζόμενου.
• Μείωση του χρόνου μετενέργειας, μετά τη λήξη της ΣΣΕ, από 6 σε 3 μήνες. Από εκεί και πέρα διατηρούνται πλέον μόνο ο βασικός μισθός και τέσσερα επιδόματα, εφόσον προϋπάρχουν. Οι υπόλοιποι όροι των προηγούμενων ΣΣΕ καταργούνται χωρίς τη συναίνεση του εργαζόμενου. Εκτιμάται ότι οι ρυθμίσεις αυτές οδηγούν σε μειώσεις των μισθών μέχρι και 40%.
• Κατάργηση του δικαιώματος για μονομερή προσφυγή στη διαιτησία μετά από την άρνηση της πρότασης του μεσολαβητή και καθιέρωση της από κοινού προσφυγής σε αυτήν. Ετσι, τα συνδικάτα δεν θα μπορούν πλέον να προσφεύγουν στον ΟΜΕΔ χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εργοδότη.
• Περιορισμός της διαιτητικής απόφασης στον καθορισμό του βασικού μισθού και ημερομισθίου. Κριτήρια της απόφασης είναι οι οικονομικές συνθήκες, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, η μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας κατά την περίοδο του δεύτερου μνημονίου. Δηλαδή, ο στόχος είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
• Πάγωμα των αυξήσεων σε μισθούς και ωριμάνσεις μέχρι τη μείωση του ποσοστού ανεργίας στη χώρα κάτω από το 10%. Με δεδομένο ότι η ανεργία έχει φθάσει το 22% και θα συνεχίσει να αυξάνεται ο όρος αυτός ουσιαστικά απαγορεύει οποιαδήποτε αύξηση για πολλά χρόνια.
• Κατάργηση της μονιμότητας στις πρώην ΔΕΚΟ. Καταργούνται όσοι κανονισμοί ή νόμοι προστάτευαν τη μόνιμη και σταθερή εργασία χιλιάδων εργαζομένων, δίνοντας στην εργοδοσία τη δυνατότητα να απολύει κατά το δοκούν και να τους αντικαταστήσει από πιο φθηνά εργατικά χέρια. Με αυτόν τον τρόπο διευκολύνεται η παραπέρα ιδιωτικοποίησή τους.

Οι αντιασφαλιστικοί νόμοι

Η κυβέρνηση το 2010 ψήφισε τους αντιασφαλιστικούς νόμους 3863 και 3865 για τον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, αντίστοιχα. Βασικοί άξονες του νόμων αυτών είναι:

• Η αύξηση στα 40 χρόνια εργασίας (αντί για 35) για δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη.
• Αύξηση του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια για όλους.
• Ριζική μείωση των μελλοντικών συντάξεων μέσα από το νέο τρόπο υπολογισμού τους και τους νέους συντελεστές. Το νέο σύστημα «σπάει» τη μια ενιαία σύνταξη στη «βασική» και στην «αναλογική». Για τον υπολογισμό της αναλογικής σύνταξης οι συντελεστές αναπλήρωσης καθορίζονται από το 0,8% ετησίως έως το 1,5% αντί του 2% που ισχύει. Συνολικά το ποσοστό αναπλήρωσης στην 35ετία αντί του 70% μειώνεται - για τα ίδια χρόνια ασφάλισης - στο 34,19%. Δηλαδή, το ποσοστό αναπλήρωσης μειώνεται κατά 50%. Ακόμα και για τα 40 χρόνια εργασίας και ασφάλισης το ποσοστό αναπλήρωσης μειώνεται στο 41,2% και όχι στο 48% που ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Η μείωση στο ποσοστό αναπλήρωσης θα συνδυαστεί με συρρίκνωση και του συντάξιμου μισθού στον οποίο υπολογίζεται αυτό το ποσοστό. Ετσι ο συντάξιμος μισθός αντί για το μέσο όρο των αποδοχών της τελευταίας πενταετίας θα είναι ο μέσος όρος των αποδοχών ολόκληρου του εργάσιμου βίου. Και μόνο αυτή η ανατροπή οδηγεί σε συντάξιμο μισθό μειωμένο από 30% έως και 50%. Το συνολικό αποτέλεσμα του νέου τρόπου υπολογισμού ιδιαίτερα για τη νέα γενιά, η οποία θα συνταξιοδοτηθεί μετά από 15 και 20 χρόνια, θα είναι συντάξεις - προνοιακά επιδόματα. Την εξέλιξη αυτή δεν αποτρέπει ούτε η λεγόμενη «βασική» σύνταξη των 360 ευρώ.

Τα χαράτσια στις συντάξεις

Οι μειώσεις στις κύριες συντάξεις από το 2010 μέχρι σήμερα:

• Μείωση από την παρακράτηση του ΛΑΦΚΑ, 3% έως 14% ανάλογα με το ύψος της σύνταξης.
• Πρόσθετη μείωση ΛΑΦΚΑ, 6% έως 10% σε συντάξεις άνω των 1.700 ευρώ, για συνταξιούχους κάτω των 60 ετών.
• Μείωση 20% για το τμήμα της σύνταξης άνω των 1.200 ευρώ για όσους είναι άνω των 55 ετών και 40% για το τμήμα άνω των 1.000 ευρώ για τον συνταξιούχο που είναι κάτω των 55 ετών
• Νέα μείωση (μετά το 2ο μνημόνιο) κατά 12% στο τμήμα της σύνταξης άνω των 1.300 ευρώ που απομένει μετά τις παραπάνω περικοπές.
• Μείωση στις συντάξεις του ΝΑΤ κατά 7% από το πρώτο ευρώ (επιβλήθηκε μετά το 2ο μνημόνιο).

Οι μειώσεις τις επικουρικές συντάξεις από το 2010 μέχρι σήμερα:

• Μείωση από την παρακράτηση εισφοράς από 3% έως 10% από τα 300 ευρώ και άνω.
• Μείωση κατά 15% σε Ταμεία πρώην ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΤΑ, ΕΤΒΑ). Στην επικουρική του ΕΤΕΑΜ μείωση κατά 30% για το τμήμα της σύνταξης άνω των 150 ευρώ.
• Μείωση κατά 10% για ποσά 200-250 ευρώ, κατά 15% για ποσά 251-300 ευρώ, κατά 20% για ποσά 300 ευρώ και πάνω (η μείωση μετά το 2ο μνημόνιο).

Στις παραπάνω μειώσεις δεν περιλαμβάνονται οι περικοπές στη 13η και 14η σύνταξη για τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που επιβλήθηκαν σε εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους.

Τα μνημόνια για την Υγεία - Πρόνοια

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η συγκυβέρνησή του με τη ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ. έχουν προωθήσει πληθώρα νομοθετικών ρυθμίσεων σε εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών στο χώρο της Υγείας και της Πρόνοιας. Κεντρικός μοχλός σε αυτή την πολιτική είναι η δημιουργία του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), με το «ελάχιστο πακέτο παροχών», που σημαίνει ότι οι ασφαλισμένοι για να έχουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο παροχών Υγείας θα πρέπει να πληρώσουν απ' την τσέπη τους. Μ' άλλα λόγια, αποτελεί έναν ακόμα διάδρομο εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας.

Α) Ο Νόμος 3918/2011 προβλέπει:

Δημιουργία του ΕΟΠΥΥ και ένταξη σε αυτόν των κλάδων Υγείας των ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΠΑΔ και ΟΓΑ απ' την 1η Γενάρη 2012. Με το νόμο 4075/2012 εντάχτηκαν στον ΕΟΠΥΥ ο «Οίκος του Ναύτη» (από 1.4.2012), το ΤΑΥΤΕΚΩ (περιλαμβάνει τους ασφαλισμένους των ΔΕΗ, Εθνικής Ασφαλιστικής, ΗΣΑΠ, ΗΛΠΑΠ, ΟΤΕ, ΕΤΒΑ, Εμπορικής Τράπεζας, Τράπεζας Πίστεως και Αμέρικαν Εξπρές) απ' την 1.5.2012 και την ένταξη των αυτοαπασχολούμενων (απ' την 1.6.2012).

• Συγχώνευση πέντε νοσοκομείων του ΙΚΑ στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Ηδη οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ που μέχρι τώρα δεν είχαν καμιά επιβάρυνση όταν προσέρχονταν στα νοσοκομεία του ΙΚΑ, τώρα πληρώνουν για τις εξετάσεις τους αρχίζοντας απ' τα 5 ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία.

Β) Ακολούθησαν σχετικές υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες:

• Οι διοικήσεις 132 νοσοκομείων συγχωνεύτηκαν σε 81 και καταργήθηκαν 11.503 κλίνες (Μειώθηκαν σε 35.280 από 46.783). Ηταν δύσκολη η πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία, τώρα θα γίνει ακόμα δυσκολότερη με το κλείσιμο των κλινών.
• Συντάχτηκε ο Ενιαίος Κανονισμός Παροχών του ΕΟΠΥΥ που πετσόκοψε τις παροχές και μεταξύ των άλλων προβλέπει συμμετοχή 15% για εξετάσεις, που πριν γίνονταν χωρίς πληρωμές απ' τους αρρώστους, σε περίπτωση εκτέλεσής τους από συμβεβλημένα ιδιωτικά εργαστήρια.
• Αρχισε η εφαρμογή των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων (ΚΕΝ) που ξετίναξε τα Ταμεία. Μάλιστα, οι υπερβολικές τιμές που θεσπίστηκαν αρχικά οδήγησαν στην προσωρινή αναστολή για να γίνει επανακοστολόγηση, η οποία δε θίγει τον πυρήνα της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας, που γίνεται με την εφαρμογή των ΚΕΝ.

Γ) Νόμος 4025/2011

• Συγχωνεύτηκαν ή καταργήθηκαν 46 απ' τις 94 δομές Πρόνοιας. Από τις 46 μονάδες οι 7 είναι τα Κέντρα Αποθεραπείας, Φροντίδας και Κοινωνικής Αποκατάστασης (ΚΑΦΚΑ).

Η εφαρμογή αυτών των ρυθμίσεων θα οδηγήσει στην κατάργηση πολύτιμων υπηρεσιών, που αν και δε λειτούργησαν ποτέ ολοκληρωμένα, εντούτοις ήταν σημαντικές στον τομέα της αποκατάστασης. Ετσι, όσοι έχουν ανάγκη αποκατάστασης θα αναγκαστούν να οδηγηθούν σε παρόχους υπηρεσιών - ιδιώτες, ΜΚΟ, δήμοι - που θα συμβάλλονται με το κράτος.

Δ) Εφαρμοστικός νόμος 4052/2012

• Τα διασυνδεόμενα νοσοκομεία χάνουν την αυτοτελή οντότητά τους και μετατρέπονται σε ένα ενιαίο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Στο πλαίσιο αυτής της ρύθμισης θα μπορούν να γίνονται μετακινήσεις προσωπικού για την κάλυψη των τρομακτικών κενών, αντί να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
• Η Πρόνοια μεταφέρθηκε απ' το υπουργείο Υγείας στο υπουργείο Εργασίας, με αποτέλεσμα να καταργηθεί ως άσκηση κοινωνικής πολιτικής.
• Καταργούνται τα πέντε ψυχιατρικά νοσοκομεία.
• Απ' την 1.1.2013 «τα νοσοκομεία του ΕΣΥ θα πληρώνονται απ' τον ΕΟΠΥΥ το σύνολο των εσόδων απ' τις απαιτήσεις των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης που συμμετέχουν στον ΕΟΠΥΥ, συμπεριλαμβανομένων και των επιχορηγήσεων του υπουργείου Οικονομικών προς τα νοσοκομεία». Αυτό σημαίνει την παραπέρα μείωση της περιορισμένης κρατικής χρηματοδότησης προς τα νοσοκομεία. Ετσι, η χρηματοδότηση θα μεταφερθεί εξολοκλήρου στα Ταμεία και στις τσέπες των ασθενών.
• Καθιερώθηκε η συνταγογράφηση φαρμάκων με βάση τη δραστική ουσία, που σημαίνει χορήγηση φαρμάκων με βάση το κόστος και όχι με βάση τις ανάγκες του ασθενούς. Επιπλέον θα οδηγήσει και σε νέα χαράτσια για τους ασθενείς όταν ο γιατρός συστήσει άλλο φάρμακο από εκείνο που είναι το φτηνότερο με βάση τη δραστική ουσία. Ο ασθενής θα πληρώσει τη διαφορά μεταξύ της εμπορικής τιμής του φαρμάκου και της λεγόμενης Τιμής Αναφοράς, που ισχύει για το ασφαλιστικό ταμείο.
• Απελευθερώθηκε το ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων, που σημαίνει χτύπημα του μικρομεσαίου φαρμακείου της γειτονιάς.

Ε) Νόμος 4058/2012

• Θεσμοθετήθηκε η πρόσληψη γιατρών, νοσηλευτών και κοινωνικών λειτουργών με μπλοκάκι. Αντί δηλαδή για μόνιμες προσλήψεις προσωπικού επιχειρείται η κάλυψη των κενών με εργαζόμενους που θα πληρώνουν για την ασφάλισή τους οι ίδιοι.

ΣΤ) Επίσης, προωθήθηκαν μια σειρά από ρυθμίσεις, κυρίως με υπουργικές αποφάσεις, όπως:

• Αυξήθηκε σε 5 ευρώ (από 3 ευρώ) το εισιτήριο στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων.
• Καθιερώθηκε η λεγόμενη θετική λίστα των φαρμάκων και αυξήθηκε με την προσθήκη κι άλλων - που θα τα πληρώνουν απ' την τσέπη τους οι ασφαλισμένοι - η λεγόμενη αρνητική λίστα φαρμάκων. Αναθεωρήθηκε και η λίστα των Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΗΣΥΦΑ). Η θετική λίστα σημαίνει αποκλεισμό απ' τα φάρμακα που επιλέγουν οι γιατροί στον άρρωστο. Για τα φάρμακα της αρνητικής λίστας - που δεν καλύπτονται πια απ' τα Ταμεία - οι ασφαλισμένοι πληρώνουν 132 εκατ. ευρώ το χρόνο. Επιπλέον, οι ασφαλισμένοι πληρώνουν και 20,9 εκατ. ευρώ για τα ΜΗΣΥΦΑ.
• Με το νέο Κανονισμό Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας (ΦΕΚ Β' 2611/2011) μειώθηκαν πολύ τα ποσοστά αναπηρίας για δεκάδες κατηγορίες αναπήρων και χρονίως πασχόντων. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί ανάπηροι και χρονίως πάσχοντες με ποσοστό αναπηρίας κάτω από 67% δε θα δικαιούνται πια δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και θα πληρώνουν απ' την τσέπη τους. Επίσης, χάνουν παλιότερες φοροαπαλλαγές όσοι είχαν ποσοστό αναπηρίας πάνω από 67%.

Αλλα μέτρα στο όνομα της κερδοφορίας

Τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι περιλαμβάνουν και μια σειρά ακόμα μέτρα που αποτελούν πλήγμα για τις λαϊκές οικογένειες και τις συνθήκες διαβίωσής τους. Να, ορισμένα παραδείγματα, όπως έχουν περιληφθεί στα μνημόνια, όπως αποφασίστηκε από το μαύρο μέτωπο των κυβερνώντων, της τρόικας και της πλουτοκρατίας.

• Απελευθέρωση των επαγγελμάτων, με στόχο την δημιουργία προϋποθέσεων ώστε να εισβάλουν σε διάφορους κλάδους της οικονομίας μεγάλες επιχειρηματικές ομάδες. Οι περισσότεροι από εμάς συχνά πιστεύουμε ότι λόγος γίνεται για γνωστούς τομείς όπου μπορούν ακόμα και δραστηριοποιούνται δεκάδες χιλιάδες μικροεπαγγελματίες (ταξί, μεταφορές, φαρμακοποιοί, κομμωτές κ.ο.κ.), τους οποίους εποφθαλμιούν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και των εταιρειών. Ναι, αυτό είναι σωστό, όμως στην κατηγορία των λεγόμενων «κλειστών» επαγγελμάτων που πρέπει να απελευθερωθούν συμπεριλαμβάνονται και πολλά άλλα που κανείς μας δεν φαντάζεται. Σύμφωνα με τα χρονοδιαγράμματα των μνημονίων, μέχρι τον επόμενο μήνα πρέπει να υπάρξει «απελευθέρωση» για επαγγέλματα όπως:Λιμενεργάτες, καπνοπωλεία-περίπτερα-κυλικεία, κατ' οίκον διδασκαλία, διδασκαλία σε φροντιστήρια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ξένων γλωσσών, εμπορία πετρελαιοειδών, ιδιωτικά ΚΤΕΟ, επιχείρηση ενοικίασης λιμουζίνων, ενεργειακοί επιθεωρητές.Μέχρι τα τέλη του Σεπτέμβρη θα ακολουθήσουν δεκάδες ακόμα επαγγέλματα.
• Παρέα με την «απελευθέρωση των επαγγελμάτων» και σε κάθε περίπτωση με στόχο την εκχώρηση κερδοφόρων πεδίων δράσης στα σαπρόφυτα τους καπιταλιστές, πάει και η μεθόδευση για την πλήρη εφαρμογή της κοιναγορίτικηςοδηγίας Μπολκεστάιν, κύριο στοιχείο της οποίας είναι η παραχώρηση της δυνατότητας σε εταιρείες παροχής υπηρεσιών, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ, τηρώντας τις εργασιακές σχέσεις που ισχύουν στη χώρα όπου είναι η έδρα της εγκατάστασής τους. Με αυτή την έννοια, δηλαδή, μπορούν να λειτουργούν σε χώρες υψηλού κόστους ζωής και να αμείβουν τους απασχολούμενους με μισθούς χώρας που τα μεροκάματα είναι κατά πολύ χαμηλότερα.
• Τρανταχτές ανατιμήσεις μέχρι και 25% στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών και του ΟΣΕ, επίσης στα τιμολόγια και άλλων πρώην ΔΕΚΟ.
• Μαζικά λουκέτα σε εκατοντάδες φορείς και υπηρεσίες του Δημοσίου, μαζί και «αναδιαρθρώσεις» σε σχολεία, νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας κ.ά.
• Συρρίκνωση της Αγροτικής Τράπεζας (ΑΤΕ) με μαζικά λουκέτα σε υποκαταστήματα, απομάκρυνση εργαζομένων, ξεπούλημα για όλες τις θυγατρικές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων και γνωστές συνεταιριστικές επιχειρήσεις όπως είναι η ΔΩΔΩΝΗ, η ΣΕΚΑΠ, η ΕΛΒΙΖ, και η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ Β' ΜΕΡΟΣ)