«Χείμαρρος» η Λιάνα Κανέλλη...

Η Λιάνα Κανέλλη, πρώτη στις προτιμήσεις των ξένων μεγάλων ειδησεογραφικών πρακτορείων, μιλά στο Sigmalive σε μία εφ όλης της ύλης συζήτηση, για την παγκόσμια οικονομική κατάντια και για την «γενοκτονική πολιτική», όπως τη χαρακτηρίζει, η οποία ακολουθείται, συνθλίβοντας την ελπίδα των νέων. Τονίζει ότι, "ήλθε η ώρα να πάψουμε να μιλάμε για

εκλεκτούς λαούς και εκλεκτές πολιτικές και να αρχίσουμε να μιλάμε για εκλεκτή ζωή, η οποία ανήκει σε όλους". Κρούει παράλληλα τον κώδωνα του κινδύνου κάνοντας λόγο για «επαναφορά στο μεσαίωνα». Μιλά για τον κομμουνισμό, τον καπιταλισμό, τους Έλληνες πολιτικούς αλλά και για τον Πρόεδρο Χριστόφια, χαρακτηρίζοντας τον ως τον «πατριώτη που θέλει να αποφύγει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

• Στην Ελλάδα έχει εκτελεστεί η ελπίδα των νέων
• Δεν υπάρχει τίποτε φιλολαϊκό αυτή τη στιγμή μέσα στην Ευρώπη
• Πάμε να διατηρήσουμε τη φωλιά μας μες τη φωλιά του λύκου
• Θέλουν να κτυπήσουν μια χώρα που έχει γιγάντια παράδοση νικηφόρων αγώνων
• Ζητούν από τους Έλληνες να αδρανήσουν και να αποδεχτούν την κατάσταση
• Η συναίνεση είναι (για αυτούς) η μαγική λέξη
• Ο Ελληνικός λαός δεν έχει ξαναέλθει αντιμέτωπος με τόσους «σωτήρες»
• Η Κύπρος κινδυνεύει να ακολουθήσει την πεπατημένη

Τοποθετείται στο θέμα της οικονομικής, δυσχερούς κατάστασης, στην οποία έχει περιέλθει ολόκληρος ο πλανήτης, βάζοντας στο στόχαστρο το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, επιρρίπτοντας του σωρεία ευθυνών για τη σημερινή κατάντια των λαών. Τονίζει παράλληλα ότι, η Ελλάδα, όχι μόνο δεν έχει διαφύγει τον κίνδυνο αλλά «οδεύει σε εκείνη την άθλια εξέλιξη της οριστικής εξαθλίωσης, με ραγδαίες ταχύτητες». Αναφορικά με το αν η Κύπρος θα ακολουθήσει τα δύσβατα μονοπάτια που διαβαίνει η Ελλάδα, με αποτέλεσμα να έχει την ίδια κατάληξη, η κ. Κανέλλη εξέφρασε την άποψη ότι «όσο η Κύπρος είναι μέσα στην ευρωζώνη, έχει ελάχιστες πιθανότητες να αποφύγει την πεπατημένη».

• Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για επαναφορά στον μεσαίωνα
• Όταν κλαίμε, οι άνθρωποι, σε ολόκληρο τον κόσμο, κλαίμε ίδια
• Για να γίνει πιο ανθρώπινος ο κόσμος πρέπει να αλλάξει το σχολείο και να μην αναπαράγει το πρότυπο της καταστροφής

Πέραν της πολιτικής της ιδιότητας, η κ. Κανέλλη, η οποία κάνει πάντοτε αισθητή την παρουσία της από οποιοδήποτε βήμα και αν αγορεύει, είναι πολύ καλή δημοσιογράφος, με απύθμενες γνώσεις και επιπρόσθετα, χειρίζεται άψογα το λόγο. Αποτελεί το πρώτο όνομα στις προτιμήσεις των ξένων μεγάλων ειδησεογραφικών πρακτορείων, λόγω του χειμαρρώδους τρόπου έκφρασης της.

• ΑΥΤΟΥΣΙΑ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΑ ΒΙΝΤΕΟ (σε τρία μέρη)

Η Ελλάδα διέρχεται μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους τις πρόσφατης ιστορίας της. Πού οδηγείται η χώρα και οι πολίτες, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις σε οικονομικό επίπεδο και ύστερα από τους τελευταίους δανεισμούς;

Με μαθηματική ακρίβεια, είναι αποδεδειγμένο, πριν καν από την τυπική εμφάνιση της κρίσης και πριν από τις ψηφίσεις των μνημονίων, ότι η Ελλάδα οδεύει σε εκείνη την άθλια εξέλιξη της οριστικής εξαθλίωσης με ραγδαίες ταχύτητες, επί μια τριακονταετία. Είναι ταυτόχρονα αντιμέτωπη, η χώρα, με την εξουθενωτική ψυχικά πολιτικά και διανοητικά, κυρίαρχη αντίληψη των κυβερνώντων και υπευθύνων κομμάτων, να λένε μέχρι σήμερα ότι η χώρα σώθηκε και έχει μείνει όρθια, όταν το σύνολο του λαού είναι γονατισμένο. Είναι γονατισμένος ο λαός. Γονάτισε πρακτικά. Του βάλανε τόσα βάρη στην πλάτη και στο κεφάλι, εξαθλίωσαν ακόμα και την ελπίδα. Στην Ελλάδα εκτελέσανε την ελπίδα των νέων και μετά άρχισαν να κάνουν λογιστικούς υπολογισμούς. Αυτό, κάτω από συνθήκες νηφάλιας σκέψης είναι γενοκτονική πολιτική.

Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα έχει αγγίξει τα όρια της αηδίας και ο κόσμος δεν ζει πλέον αλλά μετά βίας επιζεί. Υπάρχει τέρμα σε αυτό τον κατήφορο;
Η πιο ρεαλιστική πρόταση είναι αυτή που απευθύνεται στο λαό και εξαρτιέται από το λαό για την υλοποίηση της. Μόνο τότε μπορείς να πεις ότι είναι ρεαλιστική. Όταν εξαρτιέται από τους δανειστές, από τους υποχρεωτές, από τους ανταγωνιστές, όταν εξαρτιέται από την αστική τάξη ως μειοψηφία, δεν μπορεί να υπάρξει τέλος σε αυτή την καταστροφή.

Θα θέσω ως παράδειγμα τον ανταγωνισμό. Αποφασίζουν σήμερα τα μεγάλα καπιταλιστικά αφεντικά ότι θα γίνει σε σύγκριση με το μισθό της Βουλγαρίας. Αύριο το πρωί μπορεί να αποφασίσουν ότι θα γίνει με το μισθό της Κίνας, 125 ευρώ και την επομένη με τον μισθό της Ινδίας, 35 ευρώ το μήνα.

Όσο η λύση επαφίεται με τη λεγόμενη «λογιστική της κολάσεως», όπως τη λέω εγώ, τότε λύση δεν υπάρχει. Λύση ρεαλιστική είναι μόνο μια λύση της οποίας η εφαρμογή της εξαρτάται μόνο από τον ελληνικό λαό.

Η ρεαλιστική πρόταση είναι να αποδεσμευτούμε από αυτό που από ΕΕ εξελίχτηκε σε ένωση πολυεθνικών γιγαντιαίων κεφαλαίων. Πάμε ως πρόβατα επί σφαγήν, πάμε να διατηρήσουμε τη φωλιά μας μες τη φωλιά του λύκου. Δεν υπάρχει τίποτα στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή που να είναι φιλολαϊκό.

• Είμαστε σε συνθήκες μεσαιωνικής διαχείρισης του πολιτικού προβλήματος που λέγεται Ελλάς
• Ο κόσμος πάει πίσω. Πάει όπισθεν ολοταχώς
• Δεν πιστεύω σε μικρές και μεγάλες χώρες σε ότι αφορά τους λαούς
• Η Ευρώπη κινδυνεύει να μετατραπεί σε τριτοκοσμικό πεδίο

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας βελτιώνεται χάριν στους χειρισμούς και έχει διαφύγει τον κίνδυνο. Πόσο ισχύει αυτό και ποιες οι προοπτικές;

Αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα διέφυγε τον κίνδυνο στοχεύουν στην διατήρηση της  αειφορίας των κερδών τους.

Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας, οι καπιταλίστες θα εισπράξουν την υπεραξία, την ιστορική, την βολική του κτυπήματος μιας χώρας, η οποία έχει γιγάντια παράδοση ιστορικών αγώνων και δη νικηφόρων. Αυτό είναι συντριπτικό. Η Ελλάδα είχε το κουράγιο το ΄20 το ΄30 το ΄36 το ΄32, να θυσιάζει ανθρώπους στον κάμπο, στα καπνοχώραφα, να πέφτουν νεκροί οι εργάτες για αγώνες κατοχύρωσης δικαιωμάτων. Η συναίνεση είναι η μαγική λέξη (για εκείνους). Η χώρα βρίσκεται για πρώτη φορά αντιμέτωπη με τόσους σωτήριες. Ο ελληνικός λαός δεν έχει ξαναβρεί ποτέ του τόσους σωτήρες. Όλοι διατείνονται ότι τον σώζουν. Για αυτό και φτιάξανε και ένα είδος «ιερού βιβλίου» που λέγεται μνημόνιο. Οι μεν (το ονομάζουν) «ιερό» για να το εφαρμόσουνε, οι δε «ιερό» βιβλίο για να το κάψουνε στην πυρά. Είμαστε σε συνθήκες μεσαιωνικής διαχείρισης του πολιτικού προβλήματος που λέγεται Ελλάς. Επανακάμπτει η αντίληψη του πατριωτισμού. Περνάμε σε αυτοκατάργηση και αυτόευνουχισμό των γλωσσικών μας δυνατοτήτων και κατεβάζουμε το επίπεδο από το επιστημονικό επίπεδο, από το οποίο δανείζονται όλοι ελληνικές λέξεις , σε μια «αμερικανολουμπινοποιημένη» αντίληψη τρεχούσης αγγλικής του εμπορίου, για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε.

• Παίρνουν όλοι από ένα φραγγέλιο και κάνουν το σωτήρα

Ο κόσμος πάει πίσω, πάει όπισθεν ολοταχώς. Πάει πίσω από το κράτος έθνος, πάει στη δημιουργία μέσα στην Ευρώπη πολυεθνικών συμφερόντων με μορφή νέο-φεουδαρχίας, οικονομικής, του 21 αιώνα. Το αμερικάνικο κεφάλαιο, με το μεγάλο κεφάλαιο που γεννιέται αυτή τη στιγμή σε περιφερειακές δυνάμεις -με αποδεκτή την έννοια του ακάθαρτου, βλέπε Ινδία ή το γίγαντα Κίνα- στα πλαίσια αυτού του ανταγωνισμού, η Ευρώπη κινδυνεύει να γίνει τριτοκοσμικό πεδίο, αυτό που λέγαμε παλιά τρίτος κόσμος. Και στα πλαίσια του να μη γίνει τρίτος κόσμος συνθλίβει την ιστορία της, τα κοινωνικά της κινήματα, τον πολιτισμό της, στη θετική του μορφή και χρησιμοποιεί την γενεσιουργό ιδεολογική αντίληψη που λέγεται Ελλάς για να το επιβάλει ευκολότερα

Έχει προκληθεί σάλος και μια παρανόηση σχετικά με τα ποσοστά που δίδουν οι δημοσκοπήσεις κυρίως στα μεγάλα κόμματα.. Κάποιοι αφήνουν απλά αιχμές ενώ κάποιοι άλλοι πολιτικοί κύκλοι μιλούν ξεκάθαρα για φτιαχτές/κάλπικες δημοσκοπήσεις. Πώς σχολιάζεις αυτή τη θέση;

Οι δημοσκοπήσεις είναι πάντοτε συνάρτηση του παραγγέλλοντος και ως προς το περιεχόμενο και ως προς το ερωτηματολόγιο και ως προς τη στόχευση και ως προς την εκμετάλλευση και ως προς τη δημοσιοποίηση και ως προς την αξιοποίηση και ως προς το timing. Θεωρητικά και πρακτικά είναι ένα εργαλείο οι δημοσκοπήσεις, καταγραφής ενός σύντομου χρονικού διαστήματος ενσταντανέ των κοινωνικών τάσεων και των πολιτικών.  Άρα, η εμπιστοσύνη που έχει κάποιος σε αυτές είναι διαφορετική από κάποιον που δεν τις παρήγγειλε, με κάποιον που τις παρήγγειλε. Εμφανίζεται ένα φάσμα πλουραλισμού αφόρητης ομοιογένειας, πλην Λακεδαιμονίων, πλην ΚΚΕ.  Αν πάρετε το σπέκτρουμ, έτσι όμως εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις, δεν θα βρείτε τη μονή Εσφιγμένου σε σχέση με το υπόλοιπο Άγιον Όρος. Θα τους βρείτε όλους μαζί. «Ναι» στην Ευρώπη, «ναι» στην παραμονή στην Ευρωζώνη, ναι μεν αλλά... Άρα αυτός ο καταρτισμός είναι ύπουλα υποστηρικτικός της βασικής επιλογής.

Περί… «κληρονομικής ιδεολογίας»

Ο πολιτισμός του αίματος είναι αυτό που εκβαρβαρίζει εύκολα το πολιτικό αριστοτέλειο ζώο και το μετατρέπει απλώς σε ανθρώπινο κτήνος. Ο κόσμος έχει μπει στη μετατροπή του πολιτικού ζώου σε ανθρώπινο κτήνος και χρησιμοποιεί αριστοτέλεια τεχνάσματα λογικής  για να πείσει ότι είναι εξέλιξη να ξαναγυρίσουμε στο κτήνος.

Τι πρέπει να κάνει ο Έλληνας για να αλλάξει την κατάσταση;

Ο Έλληνας πρέπει να αναστηθεί ως ταξική συνείδηση και να επαναστατήσει οργανωμένα ως λαός. Η επανάσταση δεν είναι υποχρεωτικά, σε πολιτισμένους λαούς, αιματηρή διαδικασία αλλά δεν είναι και αποφευκτέα όταν είναι αναγκαία.

Οι οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα, επηρεάζουν και την Κύπρο, με την εμπλοκή των Κυπριακών τραπεζών με τα Ελληνικά ομόλογα. Εκτιμάς ότι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και για την Κύπρο; Ακολουθεί, η Κύπρος, τα δύσβατα μονοπάτια στα οποία οι πολιτικοί της Ελλάδας έβαλαν τη χώρα;

Όσο είναι μέσα στην ευρωζώνη η Κύπρος έχει ελάχιστες πιθανότητες να αποφύγει την πεπατημένη. Οι χώρες αντιμετωπίζονται ως εταιρείες, οπότε έχουμε μεγάλες ανώνυμες εταιρείες και μικρές ανώνυμες εταιρείες. Δυστυχώς όσο αντιμετωπίζουμε τις χώρες ως εταιρείες δεν μπορούμε να έχουμε «ΟΗΕ» ίσων ανωνύμων εταιρειών. Εδώ δεν έχουμε ΟΗΕ πραγματικό.

Αυτό είναι απόρροια του καπιταλιστικού συστήματος;

Αυτό είναι απόρροια του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι η βαθύτερη ιδεολογικοπολιτική του κρίση. Προσπαθεί να πλασαριστεί στο μέλλον, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που «έβαλε χέρι» στα μέσα παραγωγής της βαριάς βιομηχανίας ή στα μέσα παραγωγής της γης και στην αγροτική και βιομηχανική επανάσταση. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει όμως είναι να ακυρώσει το ιστορικό μήνυμα της Οκτωβριανής επανάστασης και να επαναφέρει το μαρξισμό στα μέτρα του.

Κατά ένα περίεργο τρόπο, κάθε φορά που προσπαθούν να πλησιάσουν τον μαρξισμό-λενινισμό, να τον εξαϋλώσουν, να τον διαστρεβλώσουν και να τον φέρουν ως εργαλείο στα χέρια τους για να τον χρησιμοποιήσουν, πέφτουν στην  εσωτερική αντίφαση του κεφαλαίου και δεν μπορούν να προχωρήσουν παρά πέρα.

Γιατί χώλαινε μέχρι και στις μέρες μας ο καθορισμός της Ελληνικής ΑΟΖ; Δικαιολογείται η στάση των μέχρι τώρα κυβερνήσεων;

Είναι ηλίθιο να πιστέψει κάποιος στις μέρες μας -και αυτό ισχύει και για τους Κυπρίους- ότι η ΑΟΖ και το πετρέλαιο θα σώσουν την Κύπρο. Είναι ζήτημα πολιτικής και κατοχής των μέσων παραγωγής και των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Πλουσιοτέρα χώρα από την Ουκρανία στην περιοχή μας δεν υπάρχει. Ο λαός της δεν είναι ευτυχισμένος. Οι Λίβυοι που απηλλάγησαν από τον Καντάφι δεν έγιναν ξαφνικά όλοι πλούσιοι τουρίστες στο Μονακό ή στη Μύκονο.

Φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι για έναν άνθρωπο που κατοικεί στην Αθήνα και πολιτεύεται εδώ, να αποκαλεί «φίλη και σύμμαχο» την Τουρκία, ομιλώντας με Κυπρίους. Είναι σαν να παίρνει το μαχαίρι και να του το μπήγει στα σωθικά και να το χαρακτηρίζει, όχι χαρακίρι, αλλά χάδι. Η τύχη της ΑΟΖ στην Ελλάδα έχει μπει εις χείρας πολιτικών που θα καταλήξουν σε μικρασιατική καταστροφή.

Περί παιδείας και ελληνικού πνεύματος

Το ορυχείο της ιστορίας και το ορυχείο της γλώσσας μας είναι μια αμύθητη περιουσία και αν μου πέρναγε από το χέρι, δεν θα δίσταζα, κυριολεκτικώς, να εκτελέσω αυτούς που ακολούθησαν την εκπαιδευτική πολιτική της ζωοποίησης και αποκτήνωσης του ελληνικού πνεύματος. Ακολουθήθηκε αυτή η αστική χαζομάρα μετά τη δεκαετία του ΄50 και δυστυχώς συμμετείχε και τμήμα της διανόησης του ΄30, σε ότι αφορά την εκμετάλλευση του τύπου «οι αρχαίοι τα είπαν όλα» και επειδή οι αρχαίοι τα είπαν όλα, «εσείς οι σημερινοί Έλληνες και Κύπριοι μουγγαθείτε είστε ζώα».

Για να σπουδάσω Σαίξπηρ θα πάω στην Αγγλία, για να σπουδάσω Αριστοτέλη θα πάω στην Αγγλία στην Οξφόρδη, για να σπουδάσω Πλάτωνα πάλι θα πάω στην Αγγλία, άντε και στη Γερμάνια. Θα πάω σε αγγλοσαξονικό πανεπιστήμιο για να σπουδάσω τους δικούς μου, που τους τους χορήγησα δωρεάν. Δεν κατάφερα ποτέ να έχω κύρος ως χώρα, στο επίπεδο της παιδείας μου, τέτοιο ώστε όποιος θέλει να μελετήσει τους Έλληνες που τα είπαν όλα, να έρθει  εδώ στους ζωντανούς Έλληνες να τα μάθει καλύτερα και να μάθει και τη συνέχεια τους;

Ποια η γνώμη σας για τον Πρόεδρο Χριστόφια, το ΑΚΕΛ και την διακυβέρνηση του;

Είναι δύσκολο να ζητάτε από μια ταπεινή βουλευτή Αθηνών να κρίνει ολόκληρη της πορεία ενός Χριστόφια. Δεν θα το αποτολμούσα. Ένα πράμα δεν θα του αμφισβητήσω ποτέ. Τον πατριωτισμό του και τον τρόπο με τον οποίο θέλει να αποφύγει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Ποια η άποψη σου για τον κουμμουνισμό σήμερα τόσο σε Ελλάδα και Κύπρο όσο και στο παγκόσμιο στερέωμα, όπου και αν αυτό το σύστημα συναντάται;

Θεωρώ ότι τα νιάτα του κόσμου παραμένουν ο κομμουνισμός. Άλλωστε σε 3μιση 4 χιλιάδες χρόνια εφαρμοσμένου και οργανωμένου καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού, ούτως ή άλλως «πιτσιρίκι» είναι ο κομμουνισμός. Ούτε 150 χρόνια πίσω του δεν έχει. Για να μην μιλήσουμε για τις απόπειρες εφαρμογής του. Για αυτά τα νιάτα χρειάζεται να κηδόμεθα. Όσοι βιάστηκαν να τον κηδέψουν δεν ξέρουν γλώσσα, να κηδόμεθα του κομμουνισμού, δηλαδή των νιάτων του κόσμου. Οφείλουμε να τον φροντίσουμε γιατί είναι η μοναδική ελπίδα να βγει χορταράκι από το τσιμέντο του εφαρμοσμένου καπιταλισμού. Το ότι σαλεύει άτσαλα, το ότι κάνει λάθη, το ότι προσπαθεί να προσαρμοστεί ανά κοινωνικό χωρόχρονο διατηρώντας τις ιδέες του, υπαγορεύει μόνον ένα πράγμα και μας διδάσκει ότι όποτε προσαρμόστηκε στην αστική διαδικασία εξέλειπε, συκοφαντήθηκε και τελικά κηδεύτηκε. Όποτε διατηρεί τη φλόγα του, διατηρεί και την ελπίδα ζωντανή. Η μοναδική ελπίδα να γίνει ο κόσμος κόκκινος και ζωντανός σαν το αίμα είναι μην το χύνει.

• Ο κομμουνισμός είναι να νιάτα του κόσμου και για αυτόν πρέπει να κηδόμεθα(φροντίζουμε)
• Όσοι βιάστηκαν να τον κηδέψουν, δεν ξέρουν γλώσσα
• Πρέπει να τον φροντίζουμε γιατί είναι η μοναδική ελπίδα να βγει χορταράκι από το τσιμέντο του εφαρμοσμένου καπιταλισμού
• Η μοναδική ελπίδα να γίνει ο κόσμος κόκκινος και ζωντανός σαν το αίμα, είναι να μην το χύνει!

Ήλθε η ώρα να πάψουμε να μιλάμε για εκλεκτούς λαούς και εκλεκτές πολιτικές και να μιλάμε για εκλεκτή ζωή η οποία ανήκει σε όλους. Ο καθείς κατά τις δυνάμεις το, στον καθένα κατά τις ανάγκες του.

ΠΗΓΗ