Αντιμνημονιακός κουρνιαχτός και αυταπάτες

Διαχειριστικές προτάσεις που αντικειμενικά βοηθούν το αστικό σύστημα να ενσωματώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια

Aντιμνημονιακό κουρνιαχτό θα συνεχίσει να σηκώνει σε όλη την προεκλογική περίοδο ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να διευκολύνει τη συνεργασία με προερχόμενες από το ΠΑΣΟΚ δυνάμεις, με διαχειριστικές προτάσεις, που διευκολύνουν αντικειμενικά το αστικό σύστημα να ενσωματώσει την κλιμακούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια. Αυτό προέκυψε από τις συνεδριάσεις της ΚΠΕ του ΣΥΝ και της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, την Παρασκευή και το Σαββατοκύριακο, όταν και ενέκριναν κείμενο - βάση για εκλογικές συνεργασίες, το οποίο θα επεξεργαστεί περαιτέρω η Επιτροπή Προγράμματος.

Σύμφωνα με χτεσινά δημοσιεύματα, οι άξονες του κειμένου, που καταρχήν εγκρίθηκε, αφορούν, μεταξύ άλλων:

• Την «άμεση απεμπλοκή από το Μνημόνιο (...) Ακύρωση του Μνημονίου και των μέτρων που απορρέουν από αυτό. Ανατροπή της νέας δανειακής σύμβασης και των μέτρων που τη συνοδεύουν, ανατροπή της λιτότητας - αναδιανομή του πλούτου». Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα εστιάζει στα μνημόνια, για να κρύψει ότι αντιλαϊκά μέτρα υπήρχαν και πριν από αυτά και ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο η χώρα παραμένει καπιταλιστική και εντός της ΕΕ, όπως ζητάνε οι οπορτουνιστές. Οσο για την αναδιανομή του πλούτου, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να εξηγήσει πώς θα επιβάλλει στους εργοδότες μεγαλύτερους μισθούς και μεροκάματα, αφού δεν αμφισβητεί την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και πάνω εκεί στηρίζει την ανάπτυξη που προπαγανδίζει. Κανένας εργοδότης δεν πρόκειται να κάνει ψυχικό και να χαρίσει αυξήσεις στους μισθούς, πολύ περισσότερο όταν έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει την παραγωγή εκτός Ελλάδας, σε χώρες με φτηνότερους εργατοϋπάλληλους. Καμία ΕΕ δεν πρόκειται να επιτρέψει αυξήσεις στους μισθούς, όταν έχει για σημαία της την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων της με χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία, η Βραζιλία και άλλες.
• Τη «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους χωρίς μνημόνια λιτότητας και εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Δημόσιο χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό κοινωνικό - δημοκρατικό έλεγχο. Εθνικοποίηση / κοινωνικοποίηση των τραπεζών». Ουσιαστικά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εισηγείται μια νέα διαπραγμάτευση, για την οποία σκορπά αυταπάτες ότι μπορεί να καταλήξει σε έναν καλύτερο διακανονισμό του χρέους που σώρευσε η πλουτοκρατία. Αντικειμενικά κάτι τέτοιο θα συνοδεύεται από νέους αντιλαϊκούς όρους από πλευράς των πιστωτών. Ακόμα, το χρηματοπιστωτικό σύστημα συνιστά οργανικό τμήμα συνολικά του κεφαλαίου. Ακόμα κι αν τεθεί πρόσκαιρα υπό δημόσιο έλεγχο - όπως άλλωστε γίνεται επί της ουσίας για τις τράπεζες που χρεοκοπούν, ή επιδοτούνται με δεκάδες δισ. στο πλαίσιο του κουρέματος των ομολόγων -, θα λειτουργεί υπέρ των αναγκών της άρχουσας τάξης και με τους όρους του συστήματος και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να γίνει μοχλός άσκησης της όποιας φιλολαϊκής πολιτικής.
• Διατείνεται ακόμα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι θα ληφθούν «μέτρα για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και για ένα νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, στη βάση των αναγκών της κοινωνίας».Καλλιεργεί την αυταπάτη ότι τα σημερινά αδιέξοδα είναι αποτέλεσμα «λάθους παραγωγικού μοντέλου» και όχι του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Διέξοδος για το λαό δεν είναι η «άλλη» διαχείριση του ίδιου σάπιου συστήματος, αλλά ο άλλος δρόμος ανάπτυξης με λαϊκή εξουσία και οικονομία.
• Σε ό,τι αφορά στην «υπεράσπιση δημόσιων αγαθών Υγείας, Παιδείας, Κοινωνικής Ασφάλισης, της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας» πρόκειται για φτηνή δημαγωγία, αφού ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται την επιχειρηματική δράση σε αυτούς τους τομείς, οι οποίοι, στον καπιταλισμό αποτελούν φιλέτα για το κεφάλαιο. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα κοροϊδεύει το λαό ότι μπορεί να συνυπάρχουν δημόσιος και ιδιωτικός τομέας προς όφελος του λαού. Οσο για τη δημοκρατία, είναι γνωστό το άγχος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για την αστική δημοκρατία και τη διασφάλιση της «κοινωνικής συνοχής». Λαϊκή κυριαρχία στον καπιταλισμό δεν υφίσταται, ούτε η Ελλάδα τελεί υπό κατοχή για να αποτελεί στόχο πάλης η ανεξαρτησία της. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αποκρύπτει ότι η συμμετοχή της χώρας σε διακρατικές ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως η ΕΕ που υπερασπίζεται, σημαίνει εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Ας σημειώσουμε, για την καταγραφή, ότι σε αντίθεση με τα όσα δήλωσε ο Αλ. Τσίπρας την Κυριακή 12/2 περί προβοκάτσιας, στην ΚΠΕ του κόμματός του μίλησε για «αντιπολιτική δράση μεμονωμένων ομάδων», αρκέστηκε στο «τι είναι αυτοί με τις κουκούλες, σηκώνει αρκετή συζήτηση» και ότι «η ουσία είναι ότι καίγοντας και σπάζοντας, αντικειμενικά στρέφονται ενάντια στο λαϊκό κίνημα».