Καθώς συνεχίζονται οι προσπάθειες των συνεργείων διάσωσης για την ανεύρεση των αγνοουμένων από το μισοβυθισμένο κρουαζιερόπλοιο «Κόστα Κονκόρντια» (που προσέκρουσε σε ύφαλο τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου στις ακτές της Τοσκάνης της Ιταλίας), όλο και περισσότερο κρύβονται οι αλήθειες που αναδεικνύει και αυτή η ναυτική τραγωδία. Φαίνεται ότι οι ευθύνες του καπετάνιου είναι υπαρκτές για ένα πλοίο ολόκληρο «χωριό» 4.000 ανθρώπων (επιβάτες και πλήρωμα), όμως το «ανθρώπινο λάθος» που επιστρατεύεται από τα αστικά ΜΜΕ και το εφοπλιστικό κεφάλαιο δεν αρκεί για να εξηγήσει τις ναυτικές τραγωδίες. Π.χ. γιατί φτιάχνονται τέτοια μεγαθήρια ή τι πρέπει να γίνεται σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης; Γιατί όταν πρέπει να γίνει άμεση εκκένωση του πλοίου, είναι σημαντικό το πλήρωμα να μπορεί να βοηθήσει τους επιβάτες.
Ομως το «Κονκόρντια», όπως και τα άλλα παρόμοια μεγαθήρια πολυτελείας, είναι «μηχανές κοπής χρήματος» για τους εφοπλιστές που στηρίζονται στα εξευτελιστικά μεροκάματα των λεγόμενων «διεθνών» πληρωμάτων τους, που και η πλειοψηφία των όποιων ναυτεργατών διαθέτουν - μεγάλο μέρος του προσωπικού είναι για διάφορες υπηρεσίες (εστίαση, διασκέδαση κλπ. και είναι αμφίβολο αν έχουν στοιχειώδεις ναυτικές γνώσεις και εκπαίδευση) - είναι με μισθούς πείνας χωρίς δικαιώματα ασφάλισης, συνδικαλιστικής εκπροσώπησης, πολλοί από αυτούς προερχόμενοι από τα δουλεμπορικά γραφεία σε όλη την υφήλιο. Αυτές είναι οι συνέπειες της άρσης του καμποτάζ.
Τέτοια εργασιακά γκέτο είναι τα κρουαζιερόπλοια και η «τουριστική βιομηχανία» που στηρίζουν οι αστικές κυβερνήσεις σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο για να αυγαταίνουν τα υπερκέρδη του εφοπλιστικού κεφαλαίου και επιπλέον απελευθερώνουν πλήρως την κρουαζιέρα. Ετσι έχουν προχωρήσει στην άρση του καμποτάζ για αυτά τα πλοία, που πρακτικά σημαίνει πληρώματα ανθρώπινη «Βαβέλ» που δεν έχουν ούτε στοιχειώδη εκπαίδευση, ακόμα και κοινή γλώσσα συνεννόησης, όπως αποδεικνύεται περίτρανα και στην περίπτωση του «Κονκόρντια», και βεβαίως καθόλου εργασιακά δικαιώματα. Η εταιρεία δε αυτή είναι θυγατρική του αμερικανοβρετανικού κολοσσού της κρουαζιέρας «Κάρνιβαλ», πλοίο - γκέτο της οποίας είχε φτάσει πρόσφατα στο λιμάνι του Πειραιά και πανηγύριζαν οι υπουργοί της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου γιατί δήθεν φέρνει εισόδημα στη χώρα. Τέτοιου είδους τουριστική βιομηχανία προωθούν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, με συνθήκες εργασίας πάνω στα πλοία που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των εργαζομένων, επιβατών και το περιβάλλον.
Στη χώρα μας τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» έχουν επανειλημμένα αναδείξει αυτές τις πλευρές, το γεγονός δηλαδή ότι η φτηνή εργατική δύναμη για το κεφάλαιο, τα χρυσοφόρα γκέτο τους, είναι επικίνδυνα για την ανθρώπινη ζωή στη θάλασσα. Τι να πρωτοθυμηθούμε για τα ελληνικά παραδείγματα; Το κρουαζιερόπλοιο «Sea Diamond» που μολύνει ακόμα την Καλντέρα της Σαντορίνης, το πλοίο της ακτοπλοΐας «Σάμινα» ή τα φορτηγά «Δύστος» και «Αϊρον Αντώνης». Σε όλες τις περιπτώσεις αποδεικνύεται ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, αλλά είναι απόρροια του γεγονότος ότι η ναυτιλία είναι στα χέρια του κεφαλαίου και δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού. Από εδώ προκύπτει και η αναγκαιότητα, όπως προτείνει το ΚΚΕ, το λαϊκό κίνημα, ιδιαίτερα στην πατρίδα μας που είναι μια νησιωτική χώρα, να εντάξει στις διεκδικήσεις του τον ενιαίο κοινωνικοποιημένο κρατικό φορέα μεταφορών και στα πλαίσιά του η ναυτιλία με τα καράβια λαϊκή ιδιοκτησία και τους ναυτεργάτες με πλήρη δικαιώματα, τη μόνη εγγύηση για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια της ζωής στη θάλασσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου