Απ' όλους τους πολέμους ο πιο πικρός είναι ο εμφύλιος.
Στιφιάζει το αίμα στην ιστορία και χάνεται η πηγή του μαζί με τα πρόσωπα σε τάφους που δε γνώρισαν ανθρωπιά.
Απ' όλες τις επιθέσεις του κεφαλαίου κατά μέτωπο στην εργατική τάξη, η πιο δολοφονική σε βάθος χρόνου, η πιο βάρβαρη και ανήθικη είναι αυτή που ξετινάζει σωματικά και ψυχικά και πνευματικά τα παιδιά, τα νιάτα.
Δεν έχω πού να βρω τις λέξεις για να βρίσω και να οργιστώ δημόσια για τη φρικώδη πρόθεση της κυβέρνησης να συρρικνώσει τμήματα ή και να τα κλείσει, στα έτσι κι αλλιώς λιγοστά νοσοκομεία Παίδων. Πού ν' αντλήσω εκείνο το φραστικό οπλοστάσιο της οργής για την ανασκολόπιση του ενιαίου σχολείου. Λιγότερα σχολεία, λιγότεροι κακοπληρωμένοι δάσκαλοι, εμπόδια στη μόρφωση και την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού τιμολογημένα και πανάκριβα στο ξεπέρασμά τους.
Οταν η μόρφωση γίνεται από δικαίωμα εμπόρευμα, τότε μόνο στον Ομηρο μπορώ να γυρίσω. Ραψωδία Ι, στίχοι 367 - 368 απ' τη σχολική μετάφραση Σιδέρη.
...«Κανείς εγώ ονομάζομαι κι όλοι Κανεί με λένε, η μάνα κι ο πατέρας μου κι όλοι λοιποί μου οι φίλοι...». Ετσι ξεφεύγει ο Οδυσσέας και σώζει τους συντρόφους του απ' τον Πολύφημο τον Κύκλωπα που όπως λέει και τ' όνομά του μάλλον τον ήξεραν όλοι.
Τώρα, μ' αυτές τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα, η ραψωδία πρέπει ν' αλλάξει. Σ' αυτόν τον στίχο όλη η πρόθεση, το σχέδιο, το έγκλημα του κεφαλαίου. Οι νέοι Οδυσσείς θα πρέπει να μάθουν να λένε «το όνομά μου είναι κανίς, είμαι σκυλί του καναπέ σας...».
Το πνευματικό λουράκι θα μπει στο λαιμό των παιδιών ανάλογα με τις δυνατότητες της τσέπης της οικογένειάς τους. Κανίς. Ντόπερμαν. Λυκόσκυλα. Πεκινουά. Ράτσα, κάστα, χρήμα, κέρδος. Με την «ωραία» ρητορική «το παιδί σου και το σκυλί σου όπως το μάθεις». Υπερπαραγωγή χαμηλού κόστους και γιγαντωμένης μεγαλοστομίας ώστε μάζες παιδιών των λαϊκών οικογενειών να θαφτούν για την επιβίωση στη χωματερή του ευέλικτου εργατικού δυναμικού που βαφτίστηκε διά βίου μάθηση...
Αλλο κανείς κι άλλο κανίς. Αλλο η πρόσβαση στην ιντερνετική τεχνολογία με γνώση και υπόβαθρο κι άλλο να πετάς τα παιδιά στο ίντερνετ για να βγάλεις λεφτά, σα φρέσκια σάρκα στο Κολοσσαίο της πολυμαθούς αμάθειας και της αφελούς ανεκπαίδευτης καλής νεανικής πίστης.
Οταν το... πρόγραμμα ανάκαμψης των κερδών εκτείνεται σε μια 30ετία ξέρεις πώς να ξεφορτωθείς τους γέρους, τους άρρωστους, τους αδύναμους. Φόνος είναι. Μαζικός και καλά κρυμμένος. Αλλά με τις νέες γενιές που επελαύνουν πρέπει να προλάβεις να λοβοτομήσεις, να ταξινομήσεις, να υποδουλώσεις. Τι κανείς απ' την Οδύσσεια, τι κανίς απ' τον καναπέ. Το ίδιο ακούγονται. Οπότε «σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες»....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου