Φόρος στις χρηματιστηριακές συναλλαγές ...

Για την ιστορία και για να γνωρίζουμε ολοκληρωμένα το θέμα, δυο λόγια για το λεγόμενο «φόρο Τόμπιν». 
Τον ειδικό φόρο επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών που πρότεινε από τη δεκαετία του '70 ο συγκεκριμένος οικονομολόγος και μόλις έμαθαν την ύπαρξή του, οι διαφόρων τύπων ρεφορμιστές και οπορτουνιστές, υπολόγισαν ότι με το φόρο αυτό μπορούν να συγκεντρωθούν αρκετά δισεκατομμύρια και ωσάν να επρόκειτο για ποσά που μοιράζονταν στους εργαζόμενους, υιοθέτησαν την πρόταση και την προέβαλαν ως φάρμακο, που τάχα θα μετρίαζε την κυριότερη παθογένεια του καπιταλισμού, την κοινωνική ανισότητα και εκμετάλλευση.

Οι σκέψεις του κ. Τόμπιν είχαν μείνει στα αζήτητα για τρεις ολόκληρες δεκαετίες, μέχρι το μεγάλο άλμα που έγινε στις χρηματιστηριακές συναλλαγές στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. 

Τότε, που αποτελούσε μόδα για τους προύχοντες των αναπτυγμένων χωρών το κίνημα κατά της φτώχειας, διάφοροι φορείς της ανανέωσης και των ...κινημάτων και μαζί τους ο ΣΥΝ στη δική μας χώρα, ξαναζέσταναν την ιδέα του «φόρου Τόμπιν», ως την εναλλακτική στη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής κερδοσκοπίας.

Ο θόρυβος που είχε προκληθεί ήταν τόσος, που ο ίδιος ο Τόμπιν, τον Σεπτέμβρη του 2001, παρά τα 83 χρόνια του τότε, βγήκε στο «Σπίγκελ» και υποστήριξε ότι «καταχρώνται το όνομά μου» και δήλωσε ότι όσοι τον επευφημούν «το κάνουν για τους λάθος λόγους». 

Οπως μάλιστα εξήγησε αναλυτικά, «δεν έχω το παραμικρό κοινό με τους αντίπαλους της παγκοσμιοποίησης. Είμαι υποστηρικτής του ελεύθερου εμπορίου. Υποστηρίζω το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου - όλα αυτά στα οποία επιτίθενται», υποστηρίζοντας μάλιστα ότι αυτοί οι οργανισμοί αποτελούν τους καλύτερους φίλους των αναπτυσσόμενων χωρών και των φτωχών λαών.

Αυτά περί του «φόρου Τόμπιν» και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!