Σελίδες

22 Μαΐ 2011

«Πλήν...Λακεδαιμονίων» (Ξανά και ξανά!)



Πολυ το χαρηκα που διαβασα οτι η Αλεκα δεν δεχθηκε τη προσκληση του Γ. Παπανδρεου για συναντηση στο Μαξιμου και ειναι λογικο, για μενα, οταν το ΚΚΕ θεωρει οτι «δεν υπάρχει αντικείμενο για τη συγκεκριμένη συνάντηση, από τη στιγμή που είναι και γνωστές και εκ διαμέτρου αντίθετες οι θέσεις της κυβέρνησης και του ΚΚΕ». 
Ειναι μια παγεια θεση και ενας απο τους λογους για τους οποιους συνεχιζει να ειναι το μονο κομμα που εχει το κεφαλι ψηλα και το μονο που η πολιτικη του δεν με κανει να ντρεπομαι που καταγομαι απο την Ελλαδα! 


Εξακολουθω ομως να μη καταλαβαινω καλα τους λογους που οι ...υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί δεχθηκαν να συναντηθουν με τον πρωθυπουργο για …ανταλλαγη αποψεων επί του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και της Οικονομίας! Δηλαδη ολοι οι υπολοιποι αρχηγοι πιστευουν οτι τα προβληματα της χωρας ισως λυθουν μεσω της συναινεσης, κατοπιν και των εξηγησεων του πρωθυπουργου, ο οποιος, οπως διαβαζω, "θα προσπαθησει να βρει ένα κοινό τόπο συνεννόησης σε κάποια από τα θέματα εξηγώντας το μέγεθος της κρίσης και την κατάσταση της χώρας".

Ομως, ας μη κρυβομαστε, η...συναινεση δεν ειναι καινουρια λεξη στο πολιτικο σκηνικο της Ελλαδας για τους περισσοτερους Ελληνες. Εχει γινει αποδεκτος τροπος ζωης, χρονια τωρα, εφ οσον με τον ενα, ή τον αλλο τροπο, τα μεγαλα κομματα κυριως και καποια απο τα μικροτερα συναινουσαν και συναινουν σε πολλα απο αυτα που τωρα βαραινουν τη χωρα. Ολοι τους "πλην....Λακεδαιμονιων", δηλαδη του ΚΚΕ και αυτο ειναι προς τιμην του. 

Χρονια τωρα η πλειοψηφια των κομματων δεν ηταν που συναινουσαν σε πολιτικες παροχων στο κεφάλαιο, σε νατοϊκές δαπάνες, αγορες εξοπλισμων με υποπτους ορους και σε ολυμπιακα έργα που οι δαπανες τους μας πηγαν πολυ πισω, γι αυτο αλλωστε βαδιζουμε, ή (για να ειμαστε ακριβεις) γι αυτο ...τρικλιζουμε ετσι που τρικλιζουμε! 

Και ενω συμβαινουν ολα αυτα τα τραγελαφικα και οι πολιτικοι αρχηγοι χρειαζονται τις ...εξηγησεις του πρωθυπουργου για να καταλαβουν τα ...αυτονοητα, (!) καποιοι αντι να επαινουν το μονο κομμα που δεν επιτρεπει να του υποτιμουν τη νοημοσυνη, αντιθετα λοιδορουν τη μονη τιμια σταση, της μη αποδοχης σκλαβωσης του λαου κατω απο βαρεις ορους, που ειναι πολυ αμφιβολο αν, πως και ποτε θα βγαλουν τη χωρα απο τη κριση! 

Ας αφησουν λοιπον καποιοι τις ειρωνειες και τα υπονοουμενα για την "αρνητικη και παλι σταση" του ΚΚΕ διοτι ισχυει και το αντιστροφο, αν το ΚΚΕ δεχοταν μια τετοια προσκληση για συζητηση, τοτε, ειναι σιγουρο οτι ολοι θα ελεγαν "Οριστε ακομα και το ΚΚΕ δεχεται εστω και εμμεσα το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα της κυβέρνησης και της Τροικας!" 

Ειλικρινα θα ηθελα να ξερω πως σκεφτεται ο μεσος πολιτης στην Ελλαδα, εχω ομως την εντυπωση οτι εχει βαρεθει τοσο πολυ ολα αυτα τα τρομολαγνικα σεναρια και διλημματα που ακουει καθε μερα ωστε τελικα "συναινει" απο δυσπιστια, αηδια για το σημερινο πολιτικο σκηνικο και συχνα κακη πληροφορηση, ακομα κι αν δεν συμφωνει απολυτα. 

Τελικα για μενα η ερωτηση θα επρεπε να ειναι πιο συγκεκριμενη: Συναινειτε, Ελληνες, ή οχι, στην προσπαθεια ...υποτιμησης της νοημοσυνης σας ακομη περισσοτερο μεσω της λογικης αυτης που λεει οτι "οι πολιτικες των δυο μεγαλων κομματων πτωχευσαν τη χωρα, αλλα τωρα καλειστε, εσεις, ο λαος να πληρωσετε τα σπασμενα"; 

1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος23/5/11, 8:18 μ.μ.

    Δημοσιογράφος: Προκάλεσε σίγουρα εντύπωση, ουσιαστικά πολιτική και επικοινωνιακή, η άρνησή σας να συναντηθείτε με τον πρωθυπουργό. Είμαι σίγουρος όμως ότι και τις προηγούμενες φορές είχατε διαφωνήσει κάθετα, όπως λέτε και εσείς η ίδια, με τον πρωθυπουργό. Τι ήταν αυτό που αυτή τη φορά έκανε τη μέγιστη διαφορά ώστε το ΚΚΕ να μην παραβρεθεί στη συνάντηση.

    Αλέκα Παπαρήγα: Εύλογη ερώτηση. Εμείς δεν είχαμε κανένα φόβο μήπως πηγαίνοντας θεωρηθεί ότι συναινούμε ή θα χρησιμοποιήσει την επίσκεψή μας ο πρωθυπουργός. Νομίζω ότι δεν ήταν αυτό το ζήτημα.
    Επομένως, η δική μας σκέψη δεν ήταν επικοινωνιακού χαρακτήρα. Θέλαμε ακριβώς να πούμε στον ελληνικό λαό ότι ένα χρόνο και μετά το μνημόνιο και σε μια στιγμή που ανεβαίνει στο ζενίθ το τρομοκρατικό δίλημμα "ή τα χάνετε όλα, ή χάνεται η Ελλάδα", θέλαμε αυτή τη στιγμή ακριβώς και με αυτή τη στάση μας να δείξουμε στον ελληνικό λαό ότι "τέρμα, μην κοιτάς τι λένε οι επάνω, ό,τι κι αν λένε είναι σε βάρος σου, πάρε την υπόθεση στα χέρια σου".
    Αυτόν τον τρόπο βρήκαμε.
    Δεν είχαμε το κόμπλεξ - άλλοι έχουν το κόμπλεξ της παρεξήγησης.
    Και γενικάόπως ξέρετε, μερικοί λένε ότι δεν τα καταφέρνουμε επικοινωνιακά, εγώ θα έλεγα ότι δεν ξεκινάμε από το επικοινωνιακό.
    Δεν ξέρω, μπορεί να θεωρείται και ελάττωμα αυτό, εμείς δεν το νομίζουμε ότι είναι ελάττωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή