Αντιφάσεις των αναξιόπιστων...

Αν δώσουμε βάση και πάρουμε τοις μετρητοίς τα όσα λέει ο ΣΥΝ, τότε ένας πρωθυπουργός (βλ. Γ. Παπανδρέου), λόγω κακίας, ανικανότητας ή απλώς άγνοιας κινδύνου κ.λπ. προσκάλεσε το ΔΝΤ στην ΕΕ, η οποία - αφελής και αθώα ως είναι και καθώς δε γνώριζε τίποτα - άνοιξε την πόρτα στον προσκαλεσμένο του Ελληνα πρωθυπουργού χωρίς να υποψιάζεται τις συνέπειες που κατά τον ΣΥΝ είναι ότι σήμερα «δοκιμάζεται η συνοχή της»...!
Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο.
Δεν είναι όμως.
Αντιγράφουμε από ανακοίνωση του ΣΥΝ για την ομιλία του πρωθυπουργού στη Σύνοδο των ηγετών του ΕΣΚ στο Ζάππειο: «Οι επιλογές του κ. Παπανδρέου ποτέ δεν αμφισβήτησαν τα όρια της πολιτικής των κυρίαρχων ευρωπαϊκών δυνάμεων. Αντίθετα, τα υπηρέτησε και συνέβαλε με την πρόσκληση του ΔΝΤ στην Ευρώπη, ώστε να αποτελέσουν ένα αντικοινωνικό και ταξικό πλαίσιο που δοκιμάζει τη συνοχή της ΕΕ.
Ο Γ. Παπανδρέου (...) είναι ο άνθρωπος που έφερε το ΔΝΤ στην ΕΕ. Οι βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές στην Ευρώπη σε μια κατεύθυνση υπέρβασης και ανατροπής του νεοφιλελεύθερου ευρωπαϊκού οικοδομήματος είναι όρος για την επιβίωσή της».
Είναι πρόδηλο ότι ο κοινός νους αδυνατεί πλήρως να ακολουθήσει τις νοητικές διαδρομές του ΣΥΝ και τα ζιγκ - ζαγκ που επιχειρεί για να αποφύγει τα αδιέξοδα της «δαιδαλώδους» στρατηγικής του.
Ενα ακόμα δείγμα, η δήλωση του Γ. Μηλιού υπεύθυνου οικονομικής πολιτικής του ΣΥΝ, σύμφωνα με την οποία αφ' ενός «οι εργαζόμενοι δεν είναι υπεύθυνοι για το υπέρογκο δημόσιο χρέος», αφ' ετέρου όμως «απαιτείται να ξεκινήσει, εδώ και τώρα, μια διαδικασία λογιστικού ελέγχου και επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους προς το συμφέρον των Ελλήνων και Ευρωπαίων εργαζομένων, σε ρήξη με τις λογικές των χρηματαγορών και του νεοφιλελευθερισμού».
Δεν είναι υπεύθυνοι οι εργαζόμενοι από τη μια, αλλά απ' την άλλη να επαναδιαπραγματευτούμε τους όρους με τους οποίους αυτοί θα ξεπληρώσουν τα χρέη άλλων, αλλά με ευνοϊκότερους όρους!!!