Με βασικό ζητούμενο την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας», δηλαδή της δυνατότητας των καπιταλιστών να κυνηγάνε το κέρδος με καλύτερους για τους ίδιους - έναντι των ανταγωνιστών τους - όρους, η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. έχει ήδη ξεκινήσει συναντήσεις με τις εργοδοτικές οργανώσεις και τη ΓΣΕΕ, και αναμένονται να γίνουν κι άλλες το επόμενο διάστημα.
Το τι λέγεται σε αυτές τις συναντήσεις και το τι σημαίνει «ανταγωνιστικότητα» για το κεφάλαιο το έχει εξηγήσει επαρκώς ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κουτρουμάνης, όταν τον περασμένο Οκτώβρη έλεγε σε ραδιοφωνικό σταθμό πως πρέπει «να γίνει συζήτηση με τους κοινωνικούς φορείς και τους εταίρους για το θέμα της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων, γιατί εκεί υπάρχει θέμα. Υπάρχει ουσιαστικά αθέμιτος ανταγωνισμός, επειδή γειτονεύουμε με χώρες που έχουν πολύ χαμηλό μισθολογικό κόστος και άρα είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει». Η σύνδεση του ζητήματος με την ανταγωνιστικότητα της χώρας δεν είναι τυχαία.
Πολύ περισσότερο όταν η σύγκριση γίνεται με τις γειτονικές χώρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κατώτατος μισθός των νέων κρατών της Ανατολικής Ευρώπης κυμαίνεται από 123 μέχρι 349 ευρώ. Ειδικά στη Βουλγαρία είναι 123 ευρώ και στη Ρουμανία 157 ευρώ.
Ο υπουργός Εργασίας λέει καθαρά ότι πρέπει να μειωθεί παραπέρα η τιμή της εργατικής δύναμης. Ενας τρόπος για να γίνει αυτό είναι η νέα μείωση των μισθών. Από εδώ ξεκινά και η συζήτηση του μαύρου μετώπου που εξετάζει μια σειρά σενάρια, όπως η κατάργηση των κατώτατων ορίων στους μισθούς (με άλλα λόγια κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας), των αυξήσεων που προκύπτουν από τις πολυετίες, του λεγόμενου 13ου και 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα και άλλα.
Ακόμα ένας τρόπος είναι η μείωση του αποκαλούμενου «μη μισθολογικού κόστους», που στην τρέχουσα περίοδο αποτελεί το κύριο αντικείμενο συζήτησης των «κοινωνικών εταίρων». Αυτό πρακτικά σημαίνει μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία. Η χασούρα που θα προκύψει για τα Ταμεία θα επιδιωχθεί να καλυφθεί μέσα από νέα χαράτσια σε βάρος των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, ένα φόρο - πόρο όπως τον αποκαλούν.
Τα παραπάνω θα επιδεινώσουν ακόμα πιο πολύ τη ζωή των εργαζομένων και των οικογενειών τους που ήδη βιώνουν τις συνέπειες των σκληρών μέτρων που μέχρι στιγμής έχουν εφαρμοστεί. Και αν για τους εργάτες και τα άλλα λαϊκά στρώματα τίθεται ζήτημα επιβίωσης, για το κεφάλαιο σημαίνει ανάκτηση, διασφάλιση, αύξηση της κερδοφορίας. Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι στο πρώτο τρίμηνο του 2011 αυξήθηκε η παραγωγικότητα κατά 2,4% στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή που μειώθηκε το αποκαλούμενο «κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος» κατά 2,8%. Να πώς ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα!
Προπαγανδίζουν την ανταγωνιστικότητα
Η στάση που κρατούν οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού απέναντι σε αυτή την πολιτική είναι ξεκάθαρη. Τη στηρίζουν με κάθε τρόπο. Οπου σταθούν και όπου βρεθούν προπαγανδίζουν την ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας. Στο πλαίσιο αυτό ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, πρόσφατα επανέφερε στην επικαιρότητα παλαιότερη δήλωσή του ότι θα υπέγραφε «και μηδενικές αυξήσεις αρκεί να μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε τις θέσεις εργασίας».
Ακριβώς σε αυτή τη λογική η ΠΑΣΚΕ, που έχει την πλειοψηφία στο επιχειρησιακό σωματείο στην εταιρεία PEPSI στο Κορωπί, ζήτησε απ' τους εργαζόμενους, πριν λίγες μέρες, να δεχθούν την πρόταση της εργοδοσίας για μείωση μισθών επικαλούμενη τα ...προβλήματα της εργοδοσίας και την έλλειψη της κερδοφορίας!
Και αυτό δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός αλλά μια γενικευμένη πρακτική που προωθούν οι εργατοπατέρες σε κάθε χώρο δουλειάς, για να στηρίξουν τους αντεργατικούς σχεδιασμούς των εργοδοτών. Μόλις τον περασμένο Σεπτέμβρη η πλειοψηφία στην Ομοσπονδία Εργαζομένων στον ΟΤΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Ακομμάτιστοι») υπέγραψε ΣΣΕ με την εργοδοσία της επιχείρησης, που ορίζει ότι οι μισθοί μειώνονται μεσοσταθμικά κατά 11% για τα επόμενα τρία χρόνια (2012 - 2014). Παρόμοια στάση κράτησε η πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ) και στο εργοστάσιο του Μάνεση στη «Χαλυβουργία Θεσσαλίας» αποδεχόμενη την πεντάωρη εργασία και τη μείωση των μισθών. Μια στάση εκ διαμέτρου αντίθετη με την περήφανη αγωνιστική στάση που κρατάνε οι χαλυβουργοί στην Ελευσίνα.
Αξίζει ακόμα να θυμηθούμε τι έγινε στο 34ο έκτακτο συνέδριο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, όπου οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΑΔ (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) συμφώνησαν να στηρίξουν το διαχωρισμό και τη θυγατρικοποίηση των τομέων μεταφοράς και διανομής. Απόφαση που διευκολύνει την εφαρμογή της πολιτικής πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι η ίδια πλειοψηφία που πριν λίγο καιρό βάφτισε «ιάσιμη ασθένεια» τη μείωση των μισθών κατά 35% σε σχέση με τα επίπεδα του 2009!
Το πού μπορεί να οδηγήσει η γραμμή υποταγής και συμβιβασμού που καλλιεργεί ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός το δείχνουν δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις: Ο συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ Γ. Καραβασίλης, ως μέλος του ΔΣ της ΔΕΗ (τυπικά ως εκπρόσωπος των εργαζομένων), πρόβαλλε «λύσεις» για να αντιμετωπιστούν όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν το χαράτσι για τα ακίνητα, αλλά και όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε το ρεύμα. Σε επιστολή του αφού εξέφρασε την αγωνία του για το μέλλον της επιχείρησης πρότεινε τα συνεργεία της ΔΕΗ «να αλλάξουν τον τρόπο διακοπής στους παρόχους, όχι από τις ασφάλειες αλλά από τη γραμμή». Δηλαδή, να κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή των ανθρώπων.
Επίσης, όπως κατήγγειλε η Σωματειακή Επιτροπή του Συνδικάτου Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής Αττικής στο Διοικητικό Μέγαρο του ΟΤΕ, ο συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ και πρόεδρος της ΟΜΕ ΟΤΕ, Π. Κούτρας, όταν του ζητήθηκε να συνεισφέρει για τον αγώνα των χαλυβουργών απάντησε: «Δεν δίνω λεφτά για στημένους αγώνες»!
Οι παραπάνω πρακτικές συνοδεύονται από τις τακτικές παραπλάνησης και εγκλωβισμού των εργαζομένων, διαίρεσής τους και υπονόμευσης της ταξικής ενότητάς τους. Φθάνει να θυμηθούμε τη στάση της πλειοψηφίας στην ΠΟΕ ΟΤΑ - ΠΑΣΚ - που πρόσφατα πήγε στα δικαστήρια απαιτώντας να μην εφαρμοστεί η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Σωματείου Εργαζομένων στο Δήμο Κορυδαλλού. Η απόφαση αυτή ορίζει ότι μπορεί να γίνουν μέλη του σωματείου με πλήρη δικαιώματα όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας, και οι συμβασιούχοι (για την ιστορία το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της πλειοψηφίας). Είναι φανερός ο στόχος της εργατικής αριστοκρατίας. Να κρατήσει τους εργαζόμενους διαιρεμένους και να υπονομεύσει την αποτελεσματικότητα της συντονισμένης αγωνιστικής τους δράσης. Τη στάση αυτή αρνήθηκαν να καταδικάσουν οι πλειοψηφίες σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ με διάφορα προσχήματα καταψηφίζοντας σχετική πρόταση που έφεραν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Ετσι, έστω και έμμεσα, επιδοκίμασαν την υπονόμευση της ενότητας των εργαζομένων.
Τον ίδιο στόχο εξυπηρετεί και ο συντεχνιασμός που καλλιεργείται συστηματικά από αυτές τις πλειοψηφίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο τελευταίο συνέδριο των εργαζομένων στις εφορίες, οι ηγεσίες των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ πρόβαλλαν το αίτημα εξαίρεσης από το νέο μισθολόγιο γιατί τάχα κάνουν «διαφορετική εργασία». Μίλησαν ακόμα και για δημιουργία τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Ολα τα παραπάνω καταδεικνύουν το προφανές, πλέον, γεγονός ότι οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στέκονται ενάντια στις ανάγκες των εργαζομένων. Απέναντι στη σκληρή και άγρια επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι απαιτείται οργάνωση και κλιμάκωση της πάλης, συντονισμός της δράσης. Και η ανάγκη αυτή μπορεί να υπηρετηθεί μόνο μέσα από την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης με την ενίσχυση του ΠΑΜΕ σε κάθε χώρο δουλειάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου