Ο «Ρ» συζήτησε με τον Χρήστο Μαντζώρο, πρόεδρο της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων, και τον Μανώλη Καραντούσα, πρόεδρο του σωματείου της ΕΒΓΑ και μέλος στη διοίκηση της Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, για τα συμπεράσματα από τη 48ωρη απεργία.
Η μεγαλειώδης 48ωρη απεργία και οι απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ στην Αθήνα, αλλά και σε όλη τη χώρα, ήταν αποτέλεσμα της δράσης των ταξικών δυνάμεων στους χώρους δουλειάς. Αποτέλεσμα της συζήτησης εργάτη τον εργάτη, με συσκέψεις και γενικές συνελεύσεις, με ανάπτυξη της πάλης για τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων, με την αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η επιτυχία της απεργίας, δεν ήρθε από μόνη της. Το αντίθετο, ήταν η συνέπεια της κοπιαστικής, καθημερινής δράσης στους τόπους που ζει και εργάζεται η εργατική τάξη.
Αυτά είναι τα κύρια συμπεράσματα από τη συζήτηση που είχε ο «Ρ», με τον Χρήστο Μαντζώρο, πρόεδρο της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων, και τον Μανώλη Καραντούσα, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΒΓΑ και μέλος της Διοίκησης στην Ομοσπονδία Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών. «Δεν ήρθε τυχαία η καλή συμμετοχή στην απεργία, αλλά αποτέλεσε συνέχεια όλου του προηγούμενου διαστήματος, των αγώνων που έκαναν οι συνάδελφοι και στον κλάδο και γενικότερα, της αγανάκτησης που σωρεύτηκε από τα μέτρα της κυβέρνησης, αλλά και από τη δική μας δουλειά, να οργανωθεί και να πολιτικοποιηθεί ο αγώνας», τόνισε εξαρχής, άλλωστε, ο Χρ. Μαντζώρος.
Η μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις
Ο Χρ. Μαντζώρος, εξηγώντας το γεγονός ότι υπήρξε μεγάλη συμμετοχή στην απεργία, επισημαίνει πως βοήθησε η ένταση της δραστηριότητας του Συνδικάτου το τελευταίο διάστημα και ιδιαίτερα στο μέτωπο της μάχης για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων. «Ιδιαίτερα με τις κινητοποιήσεις που κάναμε για τις συλλογικές συμβάσεις, δείξαμε την αξία των συμβάσεων, που το πολυνομοσχέδιο τις χτυπάει βάναυσα με το άρθρο 37. Κάναμε την πολύ πετυχημένη απεργία στις 2 Ιούνη και στις αρχές του Σεπτέμβρη προχωρήσαμε, σε όλο τον κλάδο, σε τρίωρες στάσεις εργασίας και γενικές συνελεύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς. Στην Αττική έγιναν 15 γενικές συνελεύσεις σε μεγάλους και μεσαίους χώρους δουλειάς. Ολα αυτά δημιούργησαν ένα καλύτερο κλίμα».
Αντίστοιχη μάχη, για την υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ, δόθηκε και στον κλάδο του Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών. Μας λέει ο Μ. Καραντούσας:
«Είχαμε τρεις απεργιακές κινητοποιήσεις το τελευταίο διάστημα για την υπογραφή ικανοποιητικών κλαδικών συλλογικών συμβάσεων - Στις 2 Ιούνη, στις 20 Ιούλη και στις 13 και 14 Σεπτέμβρη. Αυτές ανέδειξαν δυνατότητες που υπάρχουν στον κλάδο. Η συμμετοχή αποφασίστηκε από τα κάτω σε όλους τους χώρους δουλειάς, σε όλη την Ελλάδα, όπου υπήρχαν σωματεία. Αλλά, και όπου δεν υπήρχαν, έγιναν συσκέψεις και άτυπες συνελεύσεις, που εργαζόμενοι μπήκαν μπροστά για να παλέψουν για τη συλλογική σύμβαση και περιφρούρησαν οι ίδιοι τον αγώνα τους. Εκεί αποκαλύφθηκε πολύ καλύτερα ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός σε μεγάλους χώρους, όπως σε ΑΜΣΤΕΛ, ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ, ΠΕΠΣΙ κλπ. που μιλούσε για καλύτερη διαπραγμάτευση. Εμείς είπαμε ότι είναι ζήτημα συσχετισμού δύναμης και όχι διαπραγμάτευσης. Και όπου υπήρξαν αποφάσεις κατά των απεργιών για τη ΣΣΕ (από τις δυνάμεις των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - "Αυτόνομη Παρέμβαση"), απαντήθηκε από τους ίδιους τους εργαζόμενους, οι οποίοι με τη βοήθεια της Ομοσπονδίας βγήκαν στην απεργία και απέτρεψαν σχεδιασμούς των βιομηχάνων»...
Οργάνωση με γενικές συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς
Ο Μ. Καραντούσας μάς εξηγεί πώς οι εργαζόμενοι του κλάδου έφτασαν στην απεργία, μέσα από μια σειρά απεργιακών κινητοποιήσεων στα εργοστάσια του κλάδου. «Στη ΜΕΒΓΑΛ, μετά την απόλυση πρωτοπόρου εργάτη, υπήρξε σοβαρή αντίδραση με 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων και η οποία ανάγκασε έναν από τους πιο σημαντικούς και σκληρούς εργοδότες (σ.σ.: η πολυεθνική VIVARTIA έχει εξαγοράσει τη ΜΕΒΓΑΛ) να ανακαλέσει την απόλυση. Οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν ότι ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και κατανοούν ότι οι ίδιοι, με τα συνδικάτα τους, πρέπει να μπουν μπροστά. Στην ΕΒΓΑ, είχαμε έντεκα απολύσεις το τελευταίο χρονικό διάστημα και έγινε 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση.
Ολη η δουλειά μέχρι να φτάσουμε στη 48ωρη απεργία ξεδιπλώθηκε μέσα από συσκέψεις, μέσα από συνεδριάσεις και γενικές συνελεύσεις το προηγούμενο διάστημα. Σε χώρους όπου ήδη υπάρχουν εργοστασιακές επιτροπές, όπως στη ΝΟΥΝΟΥ και στον ΚΑΝΑΚΗ, φαίνεται πως πολλοί εργαζόμενοι τις εμπιστεύονται και γυρίζουν την πλάτη στις συμβιβασμένες πλειοψηφίες των επιχειρησιακών σωματείων. Από την άλλη, μέσα από τις ξεχωριστές απεργιακές κινητοποιήσεις, στήθηκε στη ΜΕΒΓΑΛ εργοστασιακή επιτροπή του κλαδικού. Στην ΕΒΓΑ, την ώρα της γενικής συνέλευσης, όταν η εργοδοσία ανακοίνωσε προκλητικά νέα απόλυση, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έδωσαν απάντηση αποφασίζοντας απεργιακές κινητοποιήσεις ξεκινώντας από την πρώτη στιγμή απεργία. Στην ΑΓΝΟ, οι ίδιοι οι εργάτες πήραν την τύχη στα χέρια τους, συγκρότησαν εργοστασιακή επιτροπή και γύρισαν την πλάτη στο εργοδοτικό επιχειρησιακό σωματείο.
Γενικές συνελεύσεις είχαμε και σε μεγάλους χώρους δουλειάς, όπως οι ΦΑΓΕ και TASTY, στο κλαδικό Συνδικάτο της Αττικής και στην επαρχία, παρόλο που σε αρκετά κυριαρχεί ο εργοδοτικός συνδικαλισμός. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ΕΛ ΜΠΙΣΚΟ, όπου μια εργάτρια στηριζόμενη στη βοήθεια του Συνδικάτου και της Ομοσπονδίας, ανέτρεψε την πρόταση της εργοδοσίας, η οποία δεν ήθελε συμμετοχή των εργαζομένων στη 48ωρη απεργία, με συντριπτική συμμετοχή των εργαζομένων, όπου οι 80 υπερψήφισαν και πάνω από 50 κατέβηκαν συντεταγμένα στα μπλοκ του ΠΑΜΕ. Νέες δυνάμεις και εργαζόμενοι βρεθήκανε σε αυτήν τη μεγάλη απεργία. Είναι σημαντικό ότι μετά τη μεγάλη επιτυχία της 48ωρης απεργίας συγκροτείται εργοστασιακή επιτροπή του κλαδικού συνδικάτου σε πολύ μεγάλη πολυεθνική επιχείρηση του κλάδου, κάτι που έχει πολύ μεγάλη σημασία», επισημαίνει ο Μ. Καραντούσας.
Ξεχωριστή δράση για τους ανέργους
Ιδιαίτερη ήταν η δράση της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων για τους ανέργους του κλάδου. Ο Χρ. Μαντζώρος, εξηγεί:
«Η Επιτροπή των ανέργων του Συνδικάτου, δείχνει τις δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά μας για τη συμμετοχή των ανέργων. Κάναμε δύο συσκέψεις με ανέργους και ήρθαν περίπου 70 άνεργοι. Επιπλέον, διοργανώσαμε την εκδήλωση για την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Αυτή η Επιτροπή βοήθησε τους ανέργους να νιώσουν ζωντανό κομμάτι του σωματείου. Ανεργοι, μέσα απ' αυτή τη δουλειά, έχουν έρθει σε περιφρουρήσεις απεργιών, σε κινητοποιήσεις, σε δραστηριότητες του σωματείου, στη γενική συνέλευση, στη 48ωρη απεργία ήρθαν. Δηλαδή η δράση αυτή τους ενεργοποίησε, τους έκανε κομμάτι του σωματείου.
Επίσης σημαντική ήταν η δράση για τη 48ωρη απεργία. Κάναμε συνελεύσεις σε έξι χώρους δουλειάς, οργανώσαμε κλαδική γενική συνέλευση, που είχε καλή συμμετοχή κλπ. Ολα αυτά βοήθησαν στο να ανέβει η δραστηριότητα των εργαζομένων από τα κάτω. Να μπει κόσμος μπροστά σε χώρους δουλειάς και να στηρίξει τόσο τις στάσεις εργασίας που έγιναν το προηγούμενο διάστημα όσο και στη 48ωρη απεργία και στην περιφρούρηση. Υπήρχαν χώροι που αυτή τη φορά συμμετείχαν στην απεργία πολύ μαζικά, κόσμος που δεν έχει ξανάρθει. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη ΒΙΒΛΙΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ, που έγινε και μαζική γενική συνέλευση, είχε και την πιο μαζική συμμετοχή των τελευταίων ετών. Ειδικά για τη ΒΙΒΛΙΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ να σημειωθεί πως ανανεώσαμε τη Σωματειακή Επιτροπή, όπου ψήφισαν πάνω από 80 εργαζόμενοι, συγκροτημένα, απ' όλα τα τμήματα του εργοστασίου.
Προετοιμάζοντας την απεργία κάναμε συσκέψεις με τις Επιτροπές, γενικές συνελεύσεις και συνεδριάσεις με πρωτοπόρους εργάτες σε πολλούς χώρους δουλειάς. Σε αυτό πρέπει να συμπεριλάβουμε και το γεγονός ότι όλο το προηγούμενο διάστημα σε πολλά εργοστάσια του κλάδου δόθηκαν καθημερινές μάχες ενάντια στην απληρωσιά, στην εκ περιτροπής εργασία, στη μείωση μισθών κλπ. Το αποτέλεσμα ήταν στην απεργία, εκτός από τη συμμετοχή μεγάλων χώρων, υπήρχαν και μικροί χώροι δουλειάς των 15-20 εργαζομένων που ήρθαν σύσσωμοι όλοι. Ο κόσμος μέσα από τη συμμετοχή του στην απεργία διαπίστωσε πως είναι ανάγκη να δράσει από τα κάτω, να συμμετέχει μαζικά στην απεργία και τις απεργιακές κινητοποιήσεις, ενώ η πάλη πήρε και πιο πολιτικά χαρακτηριστικά, κατανοώντας πως, δηλαδή, τα ζητήματα δεν αφορούν τον κάθε χώρο δουλειάς ξεχωριστά, αλλά το σύνολο της εργατικής τάξης. Ολη η δράση μας για τις συμβάσεις, η ανάγκη να αντιπαλέψουμε κακοπληρωμές, απολύσεις κλπ., όλα αυτά βοήθησαν να ανέβει ένα μπόι παραπάνω η πάλη των εργαζομένων, ενώ σε κάποιους χώρους φτιάχτηκαν και επιτροπές μέσα απ' αυτή τη δουλειά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου