Η παρατεταμένη δυστοκία εξεύρεσης μεταβατικού πρωθυπουργού απέδειξε, πέραν όλων των άλλων, τη μετατροπή της οικονομικής κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού σε βαθιά πολιτική κρίση. Αυτό θα αρχίσει να φαίνεται από το αμέσως άμεσο μέλλον. Το συνολικό μέγεθος των γεγονότων αποδεικνύει την ιστορική ανάγκη παρέμβασης του εργατολαϊκού κινήματος προς οριστική επίλυση του διακυβερνητικού προβλήματος της Ελλάδας με την ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών από την εργατική τάξη.
Η άμεση εξόφθαλμη σύνδεση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης με την αδυναμία άμεσης συγκρότησης νέας μεταβατικής (;) αστικής κυβέρνησης στο πρόσωπο κάποιου άμεσου μεταβατικού (;) πρωθυπουργού διαχέεται στη βάση του αστικού καθεστώτος ως η βασική γενεσιουργός αιτία. Επομένως, η συγκρότηση εργατικής κυβέρνησης με τη συμπαράσταση των φυσικών συμμάχων της είναι η μόνη στέρεη οριστική πολιτική λύση που εγγυάται την άρση του συνόλου των αντιφάσεων της καπιταλιστικής μορφής οργάνωσης της κοινωνίας ως αρχή κοινωνικής αναδόμησης στην κατεύθυνση του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού.
Η κατανόηση αυτής της ιστορικής ανάγκης οδηγεί στην επίσης κατανόηση της πρακτικής ερμηνείας κι εφαρμογής του εργατικού Μεταβατικού Προγράμματος. Ενα πρακτικό κλειδί στο ζήτημα αυτό είναι και η απάντηση στην ερώτηση π.χ. δημοσιογράφων αστικών ΜΜΕ «Τι προτείνετε στην επίλυση του προβλήματος προς όφελος του λαού;». Εάν η απάντηση είναι ξερά «ο σοσιαλισμός», δηλαδή ο τελικός στρατηγικός στόχος του Μεταβατικού Προγράμματος, τότε η σαρκαστική ανταπάντηση του δημοσιογράφου είναι «καλά, αυτό παραπέμπει σε μια μελλοντική κοινωνία που δεν ανταποκρίνεται ως άμεση λύση στην τωρινή πραγματικότητα». Κι όμως, η αλήθεια είναι τόσο απλή, όσο και άμεση.
Το εργατικό κίνημα έχει ένα πλαίσιο συγκεκριμένων άμεσων προγραμματικών διεκδικήσεων, μεταβατικού χαρακτήρα. Αναφέρονται με συγκεκριμένο τρόπο και συγκεκριμένες αριθμημένες διεκδικήσεις σε επανειλημμένες ομιλίες της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Πρόσφατη αναφορά τους έγινε στη συγκέντρωση της πλατείας Συντάγματος. Η καλή γνώση του προγράμματος των άμεσων διεκδικήσεων αποτελούν απάντηση στις αιτιάσεις των δημοσιογράφων αστικών ΜΜΕ. Αυτό δε λέγεται μόνο από την ανάγκη μιας ορθότερης αντιπαράθεσης. Λέγεται κυρίως από την εσωτερική ανάγκη επίγνωσης των όρων διάθεσης του εργατικού κινήματος. Είναι γνωστή η ιστορική διαπίστωση ότι κατά κανόνα η εργατική τάξη βάζει άμεσα και πρακτικά μπροστά της τα εκάστοτε προβλήματα που μπορεί να επιλύσει.
Αυτό υποδηλώνει ότι η ολοκληρωτική επαναστατική παρέμβασή της μαζί με τους φυσικούς συμμάχους της είναι ένα προτσές διαρκών αναπτυσσόμενων παρεμβάσεων. Οδηγεί την εργατική τάξη στην προγραμματική ανασύνταξη των δυνάμεών της και μέσω αυτής στην ανασύνταξη ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων. Η τωρινή εξόφθαλμη αδυναμία συγκρότησης αστικής μεταβατικής κυβέρνησης με την καταρχή ανακήρυξη μεταβατικού πρωθυπουργού, που παρατηρήθηκε επί πέντε μέρες με αλλεπάλληλες παλινδρομήσεις και διαψεύσεις έδειξε την άμεση κοινωνική ανάγκη εργατικής διακυβέρνησης. Αυτό για τους αστούς πολιτικούς και τους δημοσιογράφους των αστικών ΜΜΕ ερμηνεύεται ως προσωρινό διεκπεραιωτικό ζήτημα που ξεπερνιέται. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο ορισμένοι να αναρωτιούνται «πώς είναι δυνατή μια καθεστωτική αλλαγή του καπιταλισμού, όταν οι μόνες χώρες που δύναται να επικοινωνεί το εργατικό κίνημα είναι η Βόρεια Κορέα και η Κούβα». Προσποιούνται πως αγνοούν ότι το αστικό κοινωνικό σύστημα με τη Γαλλική κυρίως Επανάσταση στράφηκε εναντίον του συνόλου των κάθε λογής φεουδαρχικών καθεστώτων χωρίς προηγούμενη στήριξη κι εμπειρία. Το ίδιο και η Οκτωβριανή Επανάσταση σε ανώτερο επίπεδο. Γι' αυτό ακριβώς η καλή και πλήρως θεωρητική και πρακτική κατανόηση του Προγράμματος εργατικής διακυβέρνησης αποτελεί κλειδί στην αντιμετώπιση της μόνιμης κοινωνικο-πολιτικής κρίσης του αστικού κεφαλαιοκρατικού καθεστώτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου