Από τον κοινωνικό αυτοματισμό στις απολύσεις στο Δημόσιο.

Κάποιοι στη χώρα μας το έκαναν φιλοσοφία όταν η κυβέρνηση εξάγγειλε περικοπές στους ΔΥ. 

Και χειροκρότησαν χαιρέκακα. 

Μετά κάποιοι άλλοι χειροκρότησαν τα μέτρα περικοπής των μεγαλοσυνταξιούχων που ήταν τελικά για  μικροσυνταξιούχους. 

Κατόπιν ακούσαμε χειροκροτήματα για τη καρατόμηση των φορτηγατζήδων που.. έπιναν το αίμα της κοινωνίας. 

Σε συνέχεια κάποιο άλλοι χάρηκαν που μειώθηκαν και άλλο οι μισθοί των ΔΥ και των ΙΔ.Υ. 

Χθες καταχάρηκαν που μηδενίζουν τις άδεις ταξί, που κατάργησαν το άσυλο, που καρατόμησαν τους μεγάλους μισθούς των ΔΕΚΟ και μαζί τους μικρούς και τέλος κάποιοι χαίρονται ίσως που θα ιδιωτικοποιηθούν οι ΔΕΚΟ και θα ξεπουληθεί ο δημόσιος πλούτος … 

Τώρα είναι καιρός να στήσουν πανηγύρι γιατί η κυβέρνηση θα απολύσει χιλιάδες ΔΥ που όπως είπε ο αξιότιμος κος Λοβέρδος κάθονταν στο σβέρκο της κοινωνίας των υπόλοιπων 10 εκατομμυρίων Ελλήνων (και αλλοδαπών, ίσως, λέω εγώ).

Διαίρει και βασίλευε! 

Αυτή είναι η φιλοσοφία της κυβέρνησης και πολλοί αφελείς δεν το κατάλαβαν και έπεσαν στη λούμπα. 

Κοινωνική ομάδα εναντίον κοινωνικής ομάδας, επάγγελμα εναντίον επαγγέλματος, χαμηλοσυνταξιούχοι εναντίον υψληοσυνταξιούχων, ΙΔ.Υ εναντίον ΔΥ και αντίστροφα,  απεργοί κατά εργαζομένων και αντίστροφα, γιατροί κατά ασθενών και αντίστροφα, φοιτητές εναντίον φοιτητών για τις καταλήψεις…

Έτσι ήθελε να μας έχει η άρχουσα τάξη για να περνάει τη πολιτική της. 

Και κατάφερε να παρασύρει δυστυχώς πολλούς.

Ακούγοντας τα νέα μέτρα σήμερα κατά των ΔΥ και σκεπτόμενος κάποιος ότι χθες χτύπησαν τους εργαζόμενους όλων των τομέων και τους συνταξιούχους, προχθές χτύπησαν τους φορτηγατζήδες, τους ταξιτζήδες με παράδοση του επαγγέλματος στα μονοπώλια και τους μικρομεσαίους με  ατελείωτους φόρους, αύριο όσους έχουν ένα σπιτάκι κτλ. τι συμπέρασμα βγάζει; 

Ότι με τέτοια αποκοτιά αλληλοφαγωμάρας και αδιαφορίας στο τέλος θα μας τα πάρουν όλα.  Έτσι είναι και έτσι θα γίνει αν δεν υψώσουμε σύσσωμοι το ανάστημά μας και δεν πούμε:

ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ.

Πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές…

Για άλλους λόγους αλλά με αφορμή την ίδια περίπου συμπεριφορά αδιαφορίας και έμμεσης έγκρισης, ο αντιφασίστας κληρικός Μάρτιν Νιμέλερ (1892-1984) -γερμανικής καταγωγής - και καταδιωχθείς μετά την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία σε πλήθος στρατόπεδα συγκέντρωσης, κολαστήρια, έγραφε αποφθεγματικά γι' αυτούς που αδρανούν στη βαρβαρότητα του φασισμού:

«Πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές και δεν ύψωσα τη φωνή μου, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.

Μετά ήρθαν για τους σοσιαλιστές και δεν ύψωσα τη φωνή μου, γιατί δεν ήμουν σοσιαλιστής. 
Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές και δεν ύψωσα τη φωνή μου, γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής. 
Μετά ήρθαν για τους Εβραίους, και δεν ύψωσα τη φωνή μου, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. 
Μετά ήρθαν για μένα και δεν είχε μείνει κανείς να υψώσει τη φωνή του για μένα...». 

 Ας μη νομίσουμε ότι οι μέρες αυτές δεν ξανάρχονται. 

Αν δεν αντιδράσουμε στον κοινωνικό αυτοματισμό και διχασμό και δεν προτάξουμε την κοινωνική και πολιτική αλληλεγγύη στα πιο βασικά, σίγουρα θα ξανάρθουν.

Αριστερά και πολιτική