Με αφορμή τα 10 χρόνια από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, που σηματοδότησε το νέο γύρο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων με το πρόσχημα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Χέρμαν βαν Ρομπέι, και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, βρήκαν την ευκαιρία υποτίθεται να συμπαρασταθούν στα θύματα των επιθέσεων, στην πραγματικότητα να νομιμοποιήσουν το αιματοκύλισμα λαών, από το Αφγανιστάν και το Ιράκ μέχρι τη Λιβύη.
Αντιστρέφοντας την πραγματικότητα, σημειώνουν ότι «ο κόσμος αντέδρασε γρήγορα και με ένα αποφασιστικό τρόπο ενάντια στη μάστιγα της τρομοκρατίας της οποίας οι λανθασμένες ιδεολογίες πίσω από αυτές τις επιθέσεις εξακολουθούν να αποτελούν απειλή».
Χρησιμοποιώντας τον μπαμπούλα της τρομοκρατίας δηλώνουν με έμφαση ότι θα συνεχίσουν τις επεμβάσεις με τους συμμάχους της ΕΕ, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Επίσης, επιχαίρουν ότι «η Ευρώπη συνεχίζει να ενδυναμώνει το νομικό της σύστημα, για τη συνεργασία, την ασφάλεια των μεταφορών και υποδομών, την προστασία των πολιτών. Μαζί με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους μας εργαζόμαστε για να απαλειφθούν οι προϋποθέσεις που μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη της τρομοκρατίας και των λανθασμένων ιδεών που βρίσκονται από πίσω της. Πρέπει να συνεχίσουμε την πάλη ενάντια στη ριζοσπαστικοποίηση που μπορεί να οδηγήσει σε νέους τρομοκράτες. Μπορούμε να επιτύχουμε στην προσπάθειά μας αυτή αν παραμείνουμε πιστοί στις βασικές μας αξίες εντός της Ευρώπης και στη διεθνή σκηνή».
Ετσι παρουσιάζουν τους τρομονόμους, τα αντιλαϊκά μέτρα, την αντιμεταναστευτική πολιτική, την Ευρώπη φρούριο για τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που προκάλεσαν ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, η φτώχεια και η ανέχεια.
Ταυτόχρονα, τις κινήσεις αστικών εκσυγχρονισμών σε διάφορες χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής όπου αλλάζει το αστικό πολιτικό προσωπικό και αντικαθίστανται αυταρχικά καθεστώτα πρώην σύμμαχοι των ιμπεριαλιστών - αυτό που οι αστοί ονομάζουν «Αραβική Ανοιξη» - επιχειρούν να καπηλευτούν τις κινητοποιήσεις λαϊκών δυνάμεων. Ξέρουν ότι όσο οι κινητοποιήσεις αυτές μένουν στην απλή αλλαγή προσώπων (π.χ. Μπεν Αλι, Μουμπάρακ, Καντάφι κ.ά.) και δε θέτουν συνολικά το ζήτημα της αμφισβήτησης του καπιταλιστικού συστήματος, της αλλαγής τάξης στην εξουσία, της σύγκρουσης με την εξουσία του κεφαλαίου, οι εξελίξεις μπορούν να ελέγχονται και να κερδίζουν τα μονοπώλια και ο ιμπεριαλισμός.
Γι' αυτό οι ηγέτες του ιμπεριαλιστικού οργανισμού κλείνουν τη δήλωσή τους: «Οι πολίτες στους δρόμους της Τύνιδας, του Καΐρου, της Βεγγάζης και σε όλο τον αραβικό κόσμο έχουν στείλει ένα ισχυρό μήνυμα για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Αυτή είναι η ισχυρότερη απάντηση στο ανόητο μίσος και τον τυφλό φανατισμό των εγκλημάτων της 11ης Σεπτεμβρίου».
Στα δέκα χρόνια που πέρασαν από την 11η Σεπτέμβρη οι λαοί σε όλο τον κόσμο μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα. Είναι φανερό ότι οι επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο με το πρόσχημα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας και της απαλλαγής από τυραννικά καθεστώτα», έχουν την οσμή του πετρελαίου. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια ξαναμοιράσματος του κόσμου, του φυσικού πλούτου των λαών για τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Οι αρχές της «ελευθερίας και της δημοκρατίας» που δήθεν υπερασπίζονται οι ιμπεριαλιστές είναι ελευθερία στην κίνηση του κεφαλαίου, υποδούλωσης των λαών. Γι' αυτό και μονόδρομος για τους λαούς είναι η αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή πάλη, η ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για τη νέα έφοδο της ανθρωπότητας προς τα εμπρός. Η ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, ισχυρά κομμουνιστικά κόμματα σε κάθε χώρα με στέρεες κοινωνικές συμμαχίες, θα είναι βασικό στοιχείο για να ανοίξει ο δρόμος για τη μοναδική διέξοδο από τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου