Το παραμύθι των δήθεν «ασφυκτικών πιέσεων» που δέχεται από την «κακή» τρόικα για την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων πουλάει για ακόμα μια φορά η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, επιφυλάσσοντας για τον εαυτό της το ρόλο του καλού που τάχα πασχίζει να σώσει ό,τι μπορεί από τα εργασιακά δικαιώματα.
Πρόκειται βέβαια για άθλια επιχείρηση εξαπάτησης των εργαζομένων και του λαού.
Πρώτα απ' όλα πολλά χρόνια πριν έρθει η τρόικα, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είχαν αρχίσει την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων με κάθε μέσο προκειμένου να φτηνύνουν την εργατική δύναμη (κατάργηση 8ωρου, Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, εκ περιτροπής εργασία, μερική απασχόληση κ.ο.κ.).
Δεύτερον, τα αντεργατικά μέτρα που εμφανίζεται να αξιώνει η τρόικα, έχει ήδη συμφωνήσει και προσυπογράψει η κυβέρνηση στο μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό νόμο.
Τους νόμους αυτούς δεν τους ψήφισε η τρόικα, αλλά οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ...
Τρίτον, υπάρχει σαφέστατη δέσμευση στο σύμφωνο του ευρώ (πρώην σύμφωνο ανταγωνιστικότητας) για τη δραστική υποτίμηση της εργατικής δύναμης στα όρια των μεγάλων ανταγωνιστών της ΕΕ, δηλαδή στα όρια της Κίνας, της Βραζιλίας κ.ο.κ.
Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων είναι επιδίωξη της κυβέρνησης, η οποία άλλωστε έχει ήδη θεσμοθετήσει τις επιχειρησιακές συμβάσεις και ενθαρρύνει τους καπιταλιστές να προχωρούν σε ατομικές συμβάσεις.
Για τους εργαζόμενους και το λαό δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από το γκρέμισμα της εξουσίας των μονοπωλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου