Ανάπτυξη για το κεφάλαιο σημαίνει φτώχεια για το λαό.

Με το μανδύα του αποπροσανατολισμού, η κυβέρνηση επιχειρεί να κρύψει τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και την κλιμάκωση της βάρβαρης επέλασης που κορυφώνεται τους επόμενους μήνες από την εφαρμογή των μέτρων του Μεσοπρόθεσμου και της νέας δανειακής σύμβασης που ετοιμάζεται για τον Οκτώβρη. 
Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου θα βρίσκεται στη ΔΕΘ στις 10 - 11 Σεπτέμβρη και τα επιτελεία του διαμορφώνουν ήδη το κλίμα για τη λαϊκή χειραγώγηση, με στόχο να διασκεδάσουν και να ενσωματώσουν τη συσσωρευμένη δυσαρέσκεια των λαϊκών στρωμάτων.

Πρώτος στόχος της κυβέρνησης είναι να δημιουργηθεί η κάλπικη αίσθηση στους εργαζόμενους ότι δε θα υπάρξουν νέα μέτρα, πέρα από αυτά του Μεσοπρόθεσμου. 

Δεύτερη επιδίωξη είναι να καλλιεργήσει προσδοκίες για «ανάπτυξη» της οικονομίας, που θα «φρενάρει» δήθεν την ανεργία και θα δημιουργήσει «νέες θέσεις εργασίας». Σ' αυτό το πλαίσιο, ο πρωθυπουργός θα παρουσιάσει από τη Θεσσαλονίκη το «εθνικό στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της χώρας», που βρίθει από μέτρα ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου.

Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει για το αντίθετο, το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης θα φέρει νέα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων. Η ντόπια πλουτοκρατία έχει ανάγκη από ακόμα μεγαλύτερες αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις, παραπέρα μειώσεις μισθών, στο όνομα της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας. Οπως έχει, ήδη, ομολογήσει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος, η κυβέρνηση σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τις «αστοχίες» στη μείωση του «δημοσιονομικού ελλείμματος», προκειμένου να επικαλεστεί την ανάγκη για καινούρια πακέτα.

Η νέα δανειακή σύμβαση που αποφασίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στις 21 Ιούλη, θα συνοδεύεται από ένα ακόμα μνημόνιο, δηλαδή από νέα μέτρα. Οι κυβερνητικές διαβεβαιώσειςμ ότι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των σκληρών μέτρων του Μεσοπρόθεσμου θα βγάλουν δήθεν τη χώρα από την κρίση και θα αποτελέσουν αφετηρία ανάπτυξης, αποτελούν φενάκη ολκής. Ο Γ. Παπανδρέου, στην παρέμβασή του στο Υπουργικό Συμβούλιο της περασμένης Τετάρτης, ουσιαστικά το ομολόγησε: «Το παιχνίδι δεν έχει τελειώσει και ενδέχεται να δούμε ακόμα πολλά. Εχουμε μια διευρυμένη κρίση στην ΕΕ, αλλά και παγκοσμίως, γύρω από το ζήτημα του χρέους, ιδιαίτερα των ανεπτυγμένων χωρών», είπε.

Η κυβέρνηση στρώνει μεθοδικά το έδαφος για την προώθηση ενός νέου κύματος διαρθρωτικών ανατροπών, έτσι όπως υπαγορεύονται από την εμπέδωση της «οικονομικής διακυβέρνησης» μεταξύ των κρατών - μελών της Ευρωζώνης και του «Συμφώνου για το Ευρώ», που θα διασφαλίσουν την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, άρα και της ντόπιας πλουτοκρατίας. «Θα είμαστε παρών και πρωτοπόροι» σε όλες τις εξελίξεις, τόνισε στο Υπουργικό Συμβούλιο ο πρωθυπουργός, σε όποια «πολιτική πρωτοβουλία» υπάρξει στην Ευρωζώνη για την ενίσχυση της «οικονομικής διακυβέρνησης».

Σχεδιάζουν τα χειρότερα

Αυτή η στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης θα αποτελέσει και τον πυρήνα του «εθνικού στρατηγικού σχεδίου ανάπτυξης της χώρας» που θα παρουσιάσει ο Γ. Παπανδρέου από το βήμα της ΔΕΘ. Μια «ανάπτυξη» για το κεφάλαιο, που τροφοδοτείται από τη διαρκή μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και τη διάνοιξη νέων πεδίων δράσης για την πλουτοκρατία.

Αυτός είναι ο στόχος των προγραμμάτων για την αντιμετώπιση δήθεν της ανεργίας - με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, το επίσημο ποσοστό θα ξεπεράσει το 20% μέσα στο 2012 - της «κατάρτισης» και «επανακατάρτισης»των εργαζομένων, της «επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών» για τη διατήρηση θέσεων εργασίας, που θα ανακοινώσει ο Γ. Παπανδρέου σαν «κοινωνικά μέτρα» από τη ΔΕΘ. Ταυτόχρονα, η επέκταση όλων των μορφών ελαστικής απασχόλησης, μέσω και της «διευθέτησης του χρόνου εργασίας», οι «επιχειρηματικές συμβάσεις», οι μισθοί των 500 ευρώ για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, είναι ήδη νόμοι του κράτους.

Ο εφιάλτης, όμως, για το λαό δε σταματά εδώ. Μια γεύση τού τι θα ακολουθήσει, φρόντισαν να δώσουν ο Μ. Χρυσοχοΐδης και ο Γερμανός υφυπουργός Οικονομικών Στ. Κάπφερερ, που βρέθηκε στην Αθήνα για επαφές με αντικείμενο τις «πιθανές επενδύσεις» γερμανικών μονοπωλίων, ειδικότερα στους τομείς της «πράσινης οικονομίας»και των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Ο Γερμανός αξιωματούχους σημείωσε ότι για να γίνουν επενδύσεις, υπάρχει η ανάγκη δημιουργίας «ειδικών επενδυτικών ζωνών», στις οποίες οι επιχειρήσεις θα απολαμβάνουν ειδικά φορολογικά και εργασιακά προνόμια.

Το καθεστώς των «ειδικών επενδυτικών ζωνών», που εφαρμόζεται ήδη σε χώρες όπως η Πολωνία και η Κίνα, μετατρέπει ολόκληρες περιοχές (βιομηχανικές ζώνες) σε «εργασιακά Νταχάου», μέσα στα οποία τα μονοπώλια απολαμβάνουν χαμηλότερη φορολογία στα κέρδη τους, μειωμένους μισθούς και ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα για το προσωπικό τους. Τις ίδιες απαιτήσεις έχουν διατυπώσει ήδη τμήματα της ελληνικής ολιγαρχίας, που φιλοδοξούν, είτε μέσω των συμπράξεων με διεθνείς επιχειρηματικούς ομίλους, είτε με ίδια κεφάλαια, να εξασφαλίσουν ακόμα φτηνότερα εργατικά χέρια και φορολογική ασυλία.

Ολα τα παραπάνω αντανακλούν τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ, αφού στο «Σύμφωνο για το Ευρώ», που έχει προσυπογράψει και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βασική συνισταμένη αποτελεί ότι: «Το κόστος εργασίας θα βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση και θα συγκρίνεται με τα άλλα κράτη της Ευρωζώνης και των κύριων εμπορικών εταίρων της ΕΕ (...) Οι μισθοί θα πρέπει να βρίσκονται σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα». Οπου «κύριοι εμπορικοί εταίροι», βλέπε Κίνα και οι υπόλοιπες αναδυόμενες οικονομίες της Ασίας και της Αμερικής.

Σύμπλευση με τη ΝΔ

Για την ενίσχυση με κάθε τρόπο της ανταγωνιστικότητας του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, έσπευσε να δεσμευτεί την Παρασκευή ο υπουργός Ανάπτυξης και Ναυτιλίας Μ. Χρυσοχοΐδης. Σε συνέντευξή του στο «ΣΚΑΪ», σημείωσε:

«Σε 40 ημέρες θα έρθει ο Γερμανός ομόλογός μου με 100 επιχειρηματίες για συγκεκριμένους τομείς στους οποίους συζητάμε με πολύ συγκεκριμένη ατζέντα, ώστε να αρχίσουν επενδύσεις αλλά με δύο προϋποθέσεις. Η μια είναι ότι θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες της οικονομικής εξυγίανσης και η δεύτερη να απελευθερώσουμε τη χώρα από τα δεσμά της αδράνειας, της γραφειοκρατίας, της εχθρικότητας προς την επιχειρηματικότητα, της αλλαγής του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και της δημιουργίας μιας Ελλάδας ελκυστικής στις επενδύσεις και στις επιχειρήσεις».

Η «ελκυστική Ελλάδα» για επενδύσεις δεν περνάει μόνο μέσα από τα φτηνά εργατικά χέρια, αλλά και από το γενικευμένο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τα νέα πακέτα οικονομικών ενισχύσεων, μέσω των κοινοτικών κονδυλίων του ΕΣΠΑ, που θα προσφέρει ο πρωθυπουργός στους επιχειρηματικούς ομίλους από το βήμα της ΔΕΘ. Σε όλα αυτά αθροίζονται οι επιπλέον φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, που σχεδιάζει το οικονομικό επιτελείο, μέσω του νέου φορολογικού νομοσχεδίου που θα καταθέσει μέχρι τον Οκτώβρη.

Αυτό είναι το «μοντέλο ανάπτυξης» που προπαγανδίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο «μοντέλο», με άλλο τίτλο, που συμπυκνώνεται στις προτάσεις του «Ζαππείου 2», θα λανσάρει μια βδομάδα αργότερα από τη ΔΕΘ και ο πρόεδρος της ΝΔ Αντ. Σαμαράς. Αμεση χορήγηση ρευστότητας στην «πραγματική οικονομία», δηλαδή στους μεγαλοεπιχειρηματίες, επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων προς όφελος των εργοδοτών και επιτάχυνση των προγράμματος εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, είναι ανάμεσα στα μέτρα που θα ζητήσει.

Η μόνη χτυπητή «διαφορά» είναι ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προτείνει εδώ και τώρα τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στα κέρδη του κεφαλαίου στο 15% από 20%, που είναι σήμερα. Μια πρόταση που ήδη εξετάζει η κυβέρνηση στο πλαίσιο του νέου φορολογικού νομοσχεδίου. Αλλωστε, στον τομέα της οικονομίας ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ «υπάρχει κοινός τόπος» και «χρειάζεται πολιτική βούληση», όπως δήλωσε ο υπεύθυνος της Οικονομίας της ΝΔ Ν. Μηταράκης στο «Βήμα Fm», την επομένη της υπερψήφισης από το σύνολο των αστικών κομμάτων του νομοσχεδίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Οι εταίροι του δικομματισμού, τα κόμματα της πλουτοκρατίας, προχωρούν χέρι χέρι στο τσάκισμα του λαϊκών στρωμάτων. Οι θέσεις και οι προτάσεις - πέρα από τις όποιες διαχειριστικές διαφοροποιήσεις - μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό. Μόνη διέξοδος για τους εργαζομένους και το λαό είναι να εγκαταλείψουν τα αστικά κόμματα. Να βαθύνουν τη λαϊκή συμμαχία, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ στους ταξικούς αγώνες, για το αντιπάλεμα της κυρίαρχης πολιτικής και των νόμων της. Για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, χωρίς μονοπώλια και καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής.

Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ