Οχι δεν αναφέρομαι, σύντροφοι, στο κωδικό όνομα της παράνομης στρατιωτικής οργάνωσης στην Τουρκία, που ούτως ή άλλως είχε στους στόχους της και τη χώρα μας. Ο τίτλος είναι ο πιο περιγραφικός που χρησιμοποιήσαμε ποτέ ως Κόμμα, για τα δυσβάσταχτα αντιλαϊκά μέτρα που πέφτουν πια σα δολοφονική βροχή πάνω στην καθεμιά και τον καθένα εργαζόμενο.
Ο τόπος, η κοινωνία στις ρίζες της, η οικονομία, το χώμα μας το ίδιο χτυπιούνται αλύπητα και σε μια κυνική αντιπαράθεση ταξικών συμφερόντων που θέτει πια τη λογική και την ατομική ή και συλλογική εμπειρία στο καυτό αμόνι των αναγκαστικών εξελίξεων.
Ο Εβρος καίγεται. Οπως και σχεδόν όλη η χώρα. Ομως, ο Εβρος καθόλου τυχαία. Η γεωστρατηγική σημασία της εκεί τάφρου που γίνεται από το στρατό - μαζί με τη γόνιμη επιχωμάτωση των αγροτικών εκτάσεων - σε κάποιους δεν άρεσε...
Την ώρα που διαφαίνεται πως μια σπίθα αρκεί για να αναφλεγεί η Μέση Ανατολή, η Ελλάδα ετοιμάζεται για στρατηγικό πακέτο κυρίως «πολεμικών» συμφωνιών με το Ισραήλ! Η αμυντική μας βιομηχανία στα χέρια τους θα πάει για να πεθαίνουν ασφαλέστερα και ευρωπαϊκότερα τα γυναικόπαιδα στη Γάζα.
Η αξία των ελληνικών τραπεζών και των γιγάντιων εταιρειών στρατηγικής σημασίας που ήδη ονομάζονται πρώην ΔΕΚΟ, απομειώνεται τεχνητά και σκόπιμα, ώστε να περάσει στο γερμανικό και όποιο άλλο μεγάλο κεφάλαιο σε φθηνή τιμή.
Οι Ζώνες, τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης φθηνού, χωρίς δικαιώματα, εργατικού δυναμικού χαράσσονται τώρα σα βαθιές μαχαιριές στο σώμα ενός εργατικού και περήφανου λαού που μοιάζει να παραλύει απ' τα χτυπήματα της βαριοπούλας των δημίων.
Οι επιλογές που μεταπολιτευτικά έκανε εκούσα άκουσα η ελληνική κοινωνία είναι που μας οδήγησαν σ' ένα αδιέξοδο καλά και παγιδευτικά μελετημένο από τα μονοπώλια, τις πολυεθνικές και τους σχηματισμούς εκείνους (ΝΑΤΟ, ΕΕ κ.λπ.) που εξοντώνουν λαούς όταν αντιστέκονται στα συμφέροντά τους.
Μια χώρα οικονομικά εξαθλιωμένη, πολιτικά δεσμευμένη, ηθικά σαστισμένη, χωρίς ένα πάτημα στο αύριο, αναλαμβάνει απ' το 2012 την ηγεσία της δύναμης ταχείας επέμβασης του ΝΑΤΟ!!! Δηλαδή, γίνεται κοντολογίς, μπροστάρης και πρώτο θύμα στον πόλεμο που νομοτελειακά θα κλείσει και αυτόν τον κύκλο της καπιταλιστικής κρίσης.
Και την ίδια στιγμή, οι τρομοκρατημένοι λούμπεν αστοί μέσα στο ίδιο τους το κοινοβούλιο παίζουν το θέατρο που απαιτεί η διάσωσή τους, αυτό της άθλιας κυνικής συναίνεσης για οριστική αιχμαλωσία της νεολαίας μέσω εκπαίδευσης. Ούτε 24 ώρες δεν πέρασαν, για να φανεί το αντίτιμο της συμφωνίας στο ζήτημα της «Ζήμενς».
Δεν πάει άλλο. Πουθενά δεν πωλούνται σ' αυτή την αγορά των αθλίων όνειρα και σχέδια αποπαγίδευσης της κοινωνίας. Λείπει όμως και κείνη η κρίσιμη εργατική μάζα που μόλις βρυχηθεί στη ζούγκλα των κερδών των εκμεταλλευτών μυρίζει κάτουρο και φόβο. Είναι επιτακτική ανάγκη να πέσουμε μέχρις ενός στη ζύμωση που απαιτούν οι περιστάσεις, ώστε η μάζα να αυξηθεί, να σχηματοποιηθεί σε δημιουργική αντίσταση. Η βαριοπούλα πέφτει με ρυθμό αναπνοής. Αν δεν τους κοπεί δε σταματάει. Δεν είναι πια επιλογή. Είναι καθήκον. Ιερό και νόμιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου