Και ολίγα περί "ασύλου" .

ΑΠΟ Cogito ergo sum
Εκτός από τους εφοπλιστές, για τους οποίους μιλάγαμε τις προάλλες, η Αννούλα "τακτοποίησε" και το ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου. 

Εμ, πώς!
Όχι που θα της ξέφευγε η ευκαιρία.
Καλέ, όταν λέμε ότι αυτή η κάργια θα τα ισοπεδώσει όλα, το εννοούμε: ΟΛΑ!
Παρεμπιπτόντως, για το πανεπιστημιακό άσυλο είχαμε μιλήσει ακροθιγώς σε ένα παλιότερο κείμενο, το πέμπτο του αφιερώματος με τον γενικό τίτλο "Πώς φτάσαμε στο 'δυστυχώς επτωχεύσαμεν'", όπου αναφερθήκαμε στα "Σκιαδικά" του 1859. 

Αξίζει τον κόπο να του ρίξουμε άλλη μια ματιά. 

Αλλά, ας επιστρέψουμε στην Αννούλα και τις "επιτυχίες" της.Για να μη ξεχνιόμαστε, η χούντα μπορεί να μπήκε με άρμα στο Πολυτεχνείο, αλλά ποτέ δεν διανοήθηκε να νομοθετήσει για την κατάργηση του ασύλου. 
Σήμερα, λοιπόν, που η κυβέρνησή μας είναι "σοσιαλιστική", τι περιμένατε; 
Να κινηθεί στα χνάρια της χούντας; 
Να μπάζει, δηλαδή, τα τανκς στα πανεπιστήμια δίχως να υπάρχει νομοθετική κάλυψη; Α πα πα! 

Πώς, τάχα; Θέλετε να ξεχάσει ο υπουργός "προστασίας του πολίτη" (και γαμώ τους ευφημισμούς!) την παρουσία του στα γεγονότα του '73; 
Τι λέτε, ρε; Πάτε καλά; Χρόνια τώρα είχε φαγούρα στο χέρι η εξουσία αλλά κώλωνε, μιας και δεν υπήρχε νόμος. Κι έτσι πρέπει να κάνει κάθε "δημοκρατική" εξουσία: πρώτα να σκέφτεται τί την βολεύει, μετά να κόβει και να ράβει έναν νόμο στα πλαίσια των επιδιώξεών της και στο τέλος να μπουκάρει. Τι διάολο, "δημοκράτες" είμαστε, όχι φασίστες!

Εν πάση περιπτώσει, οφείλω να παρατηρήσω ότι η κυβέρνηση κινείται σε σωστή γραμμή. Άλλωστε, το είπε κι ο Άδωνις. Περιμένει -λέει- να δημοσιευθεί ο νόμος στην εφημερίδα της κυβερνήσεως για να μπουκάρει στο πανεπιστήμιο και να ξηλώσει τις εγκαταστάσεις του "Indymedia". Βέβαια, στο φινάλε θα κλάσει μια μάντρα του Indymedia, αλλά δεν είναι εκεί το ζήτημα. Το ζήτημα είναι ότι, επί τέλους, μπαίνει τάξη στον τόπο.

Νόμος και τάξη, πάνω απ' όλα! Για παράδειγμα, πώς να ξεχάσω την δεκαετία του '70, όταν εκείνο το πρόστυχο βιβλίο με τον τίτλο "Το εγχειρίδιο του καλού κλέφτη" (εκείνου του κοπρίτη, ντε, του Ηλία Πετρόπουλου), πουλιόταν παράνομα μέσα στο πανεπιστήμιο και στο πολυτεχνείο, επειδή η τήρηση των "χρηστών ηθών" το είχε εξαφανίσει από τα βιβλιοπωλεία; Αν υπήρχε τότε ο σημερινός νόμος, ποιο τσογλάνι θα τολμούσε να διαφθείρει την νεολαία, κυκλοφορώντας τέτοια βιβλία;

Το μόνο που αναρωτιέμαι είναι κάτι απλό. Εν τάξει, τώρα η εξουσία έχει τα χέρια της λυμένα και μπορεί να επεμβαίνει άνετα όποτε οι λογής-λογής "αληταράδες" αναστατώνουν την κοινωνία, με ορμητήριο τα πανεπιστήμια. Αλλά, ρε γαμώ την πουτάνα μου, γιατί αυτή η ίδια εξουσία δεν μπορεί να επέμβει όταν κάποιοι άλλοι αληταράδες (χωρίς εισαγωγικά αυτοί) καίνε και ρημάζουν τον κόσμο δίχως να χρησιμοποιούν το πανεπιστημιακό άσυλο; Τι σκατά νόμος πρέπει να ψηφιστεί για να μπαγλαρωθούν κάποτε αυτοί οι περίφημοι "γνωστοί-άγνωστοι";

Κατάργηση του ασύλου, λοιπόν, με 250 ψήφους. Ελλάδα, η κατάντα της "κοιτίδας της δημοκρατίας" 2500 χρόνια μετά τον Περικλή... Από την άλλη, διερωτώμαι αν αυτοί οι 250 διαβάζουν μια στάλα ιστορία. Προφανώς όχι. Αν διάβαζαν, θα ήξεραν ότι όποτε η εξουσία συγκρούστηκε με την νεολαία (και δη με τους φοιτητές), ποτέ δεν βγήκε κερδισμένη. Δεν θέλω να ανησυχήσω την αστική μας εξουσία αλλά φοβούμαι ότι θα είναι η πρώτη φορά που η νεολαία (και η κοινωνία γενικώτερα) θα γράψει στα παπάρια της 250 ολόκληρες ψήφους...