Προσπαθούν να ενοχοποιήσουν τον λαό...

ΕΜΕΙΣ ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ τους ...λυπηθούμε και να τους κατανοήσουμε όλους αυτούς; 

Τα αραβικά χρηματιστήρια που επλήγησαν, τα ευρωπαϊκά που κάπως συγκράτησαν τις επιπτώσεις και τα αμερικάνικα που αγωνιούν;

Πρέπει, μήπως, να ...καρδιοχτυπούμε μαζί με τις πολυεθνικές και τους τραπεζικούς ομίλους για την πιθανότητα μίας κάποιας ζημιάς που ίσως έχουν στα κέρδη τους; 

(Αν και με κάποιο ...μαγικό τρόπο ποτέ δεν συμβαίνει αυτό).

Οφείλουμε, μήπως, να νιώσουμε δέος απέναντι στα τεράστια μεγέθη της παγκόσμιας οικονομίας που κλυδωνίζεται και να αποδεχθούμε σιωπηλά και καρτερικά τη μοίρα μας, που είναι να πληρώσουμε ακόμη περισσότερο, να χάσουμε τους μισθούς και τα δικαιώματά μας;

Γιατί είναι προφανές ότι αυτό είναι το νόημα του τρόπου που προβάλλεται όλη αυτή η ιστορία της υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας των ΗΠΑ: 

Μη μιλάτε και να είστε ευχαριστημένοι με τα λίγα που σας δίνουμε, γιατί μπορεί να τα χάσετε κι αυτά.

Την ίδια στιγμή που αυτό που απεργάζονται όλα τα σοφά οικονομικά επιτελεία του πλανήτη είναι το πώς ...«θα τα χάσουμε κι αυτά» και, μάλιστα, οριστικά και αμετάκλητα.

Βλέπετε, είναι συγκοινωνούντα δοχεία: Εφόσον τα κέρδη του κεφαλαίου θα μείνουν αλώβητα - μια και αυτό είναι η «ανάπτυξη» και η σταθερότητα - ποιος μένει να πληρώσει;

Αλλωστε ο λαός έχει καταλάβει πάρα πολύ καλά το συστηματάκι κι όταν ακούει «κρίση» - με οποιοδήποτε επίθετο μπροστά ή πίσω («παγκόσμια», «συστημική», «χρέους», «ευρωπαϊκή») αντιλαμβάνεται «για ποιον χτυπάει η καμπάνα».

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ΟΤΑΝ δεν προσπαθούν να ...τρομοκρατήσουν, επιχειρούν να σε κάνουν συνένοχο. 

Να νιώσεις, πως εκείνη τη φορά πριν 2 χρόνια, που αγόρασες ένα ζευγάρι παπούτσια με έκπτωση και δεν πήρες απόδειξη, με κάποιο τρόπο συνέβαλες στην κατάρρευση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Φταις κι εσύ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Από σένα ξεκίνησε το φαινόμενο της ...πεταλούδας, οπότε δεν μπορείς τώρα να μην πληρώσεις το αντίτιμο της ανεύθυνης συμπεριφοράς σου.

Το μόνο που δεν υπολόγισαν καλά είναι ότι εκτός από το «φαινόμενο της πεταλούδας» υπάρχει και το ...«φαινόμενο της αρκούδας», με τους λαούς στο ρόλο του συμπαθούς θηλαστικού.

Γιατί όταν η αρκούδα πάψει να χορεύει όπως παίζει το ντέφι, γίνεται πολύ επικίνδυνη...