Υπάρχει διέξοδος και λύση: συμπόρευση με το ΚΚΕ για λαϊκή εξουσία.

«Με ορμή» στο τσάκισμα των δικαιωμάτων του λαού

Η φράση του πρωθυπουργού στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου της περασμένης Τρίτης, «είναι η ώρα με μεγαλύτερη ορμή να ανοίξουμε όλο και περισσότερο την ατζέντα των μεγάλων θεμάτων και των μεγάλων αλλαγών», σήμανε το σύνθημα για μια νέα κλιμάκωση της επίθεσης στα δικαιώματα και στο εισόδημα του λαού.

Η κυβέρνηση επιδιώκει να αξιοποιήσει το κλίμα θριαμβολογίας που η ίδια κατασκεύασε με αφορμή τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης για την διαχείριση του χρέους, για να περάσει μέσα στους επόμενους μήνες το σύνολο των βάρβαρων και αντιδραστικών μέτρων που προβλέπονται στο μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό νόμο. 

Ηδη το πρωθυπουργικό γραφείο προσδιόρισε 47 «μεγάλες αλλαγές», (διάβαζε βαθιές αντιλαϊκές ανατροπές) που πρέπει να υλοποιηθούν κατά προτεραιότητα μέχρι το τέλος Αυγούστου. Στο πλαίσιο αυτό και κάνοντας πράξη το σύνθημα του πρωθυπουργού «να μη χαθεί ούτε μία μέρα του καλοκαιριού», το Υπουργικό Συμβούλιο συνεδρίασε δύο φορές την περασμένη βδομάδα και ενέκρινε 10 νομοσχέδια!

Πρόκειται βέβαια για την κορυφή του παγόβουνου, γιατί τα βάρβαρα μέτρα που προβλέπονται στο μεσοπρόθεσμο, αλλά πέρα από αυτό, είναι δίχως τέλος και οδηγούν το λαό σε σχετική και απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Ο πραγματικός στόχος της κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης, δεν είναι βέβαια η αντιμετώπιση του χρέους, αλλά η διασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης, επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων και των ιδιωτικοποιήσεων, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Ανάσα για το κεφάλαιο

Λίγες μέρες μετά τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης, αποδεικνύεται περίτρανα ότι η «ανακούφιση» και η «ανάσα» που αισθάνθηκε η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία για τη θωράκιση του εγχώριου τραπεζικού συστήματος και των μονοπωλιακών ομίλων, για το λαό σημαίνει μεγαλύτερο σφίξιμο της θηλιάς στο λαιμό του και νέα πρωτοφανούς αγριότητας αντιλαϊκά μέτρα. Ηδη στις ελάχιστες μέρες που μεσολάβησαν από την σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης, έγινε γνωστό ότι 120.000 εργαζόμενοι πετάγονται έξω από τη λίστα των ΒΑΕ, ότι ξεκινούν οι απολύσεις και η εργασιακή εφεδρεία για χιλιάδες εργαζόμενους, που χαρακτηρίζονται «πλεονάζον προσωπικό», στις πρώην ΔΕΚΟ και το δημόσιο, ότι προχωρά η «απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων» προς όφελος των καρτέλ και των επιχειρηματικών ομίλων, ότι αίρονται τα «εμπόδια» στις άδειες επιχειρήσεων, ότι ξεκινά η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και οι ιδιωτικοποιήσεις (αεροδρόμια, ΟΠΑΠ, λαχεία κ.ά.).

Ολα αυτά τα φρικτά μέτρα χαρακτηρίζονται από τον πρωθυπουργό ως «μεγάλες αλλαγές που ανατρέπουν τα κακώς κείμενα πολλών δεκαετιών και βάζουν το θεμέλιο για μια χώρα καλύτερη, πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική». Προειδοποίησε μάλιστα μιλώντας στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ ότι τέτοιες μεγάλες αλλαγές «θα γίνουν παντού».

«Πράγματι αλλαγές παντού», τόνισε και επεξήγησε: «αλλαγές στο δημόσιο τομέα, ώστε να γίνει πιο ευέλικτος..., άρση των αδικιών στις αμοιβές, η οποία θα γίνει πράξη με το ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο, μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, ώστε να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις...».

Σκόπιμα όμως και συστηματικά δεν αναφέρεται στις μεγάλες ανατροπές στο εργασιακό και το ασφαλιστικό, στη σφαγή δηλαδή στους μισθούς και τις συντάξεις, στην εκτίναξη των ελαστικών μορφών εργασίας και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, στη μείωση του βασικού μισθού στα 580 ευρώ, στη μείωση της βασικής σύνταξης του ΟΓΑ και των άλλων ασφαλιστικών ταμείων, στη δραστική μείωση των επικουρικών, στο πετσόκομμα των κοινωνικών επιδομάτων, στην περικοπή των δαπανών για την υγεία, στη μείωση των σχολείων, των πανεπιστημιακών σχολών και στην κατάργηση νοσοκομείων, στις ατέλειωτες φοροεπιδρομές στο λαϊκό εισόδημα, ενώ την ίδια στιγμή απαλλάσσει πλήρως και επιδοτεί γενναιόδωρα το μεγάλο κεφάλαιο.

Αυτά τα βάρβαρα μέτρα και την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να πάρει ακόμα πιο σκληρά, διαφημίζει η κυβέρνηση για να «προσελκύσει επενδύσεις». Υπόσχεται δηλαδή «γην και ύδωρ», φθηνή εργατική δύναμη, «ρευστότητα» και κρατικές επιχορηγήσεις, στα ξένα και ντόπια μονοπώλια. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλώντας στους διπλωματικούς υπαλλήλους του υπουργείου Εξωτερικών, τους κάλεσε να προβάλλουν ως συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας το γεγονός ότι «υλοποιούμε επιτέλους ένα τεράστιο πρόγραμμα μεγάλων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων».

Επιχείρηση χειραγώγησης

Προκειμένου να επιταχύνει την αντιλαϊκή επίθεση η κυβέρνηση χρησιμοποιεί στο έπακρο τα αποτελέσματα της συνόδου της Ευρωζώνης, όπου επιτεύχθηκε ένας προσωρινός συμβιβασμός για ελεγχόμενη χρεοκοπία, αποκρύπτοντας ότι φορτώνει νέα χρέη και δεινά για πολλά χρόνια στις πλάτες του λαού. Η κυβέρνηση φροντίζει να συντηρεί τον κουρνιαχτό της θριαμβολογίας, ακριβώς για να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού και να προωθήσει με διαδικασίες εξπρές νέα αντιλαϊκά μέτρα.

«Με την πρόσφατη σύνοδο κορυφής όχι μόνο καταφέραμε να εξασφαλίσουμε την κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας μας, όχι μόνο πετύχαμε καλύτερες συνθήκες αποπληρωμής του χρέους, αλλά πετύχαμε παράλληλα να στηριχθεί αναπτυξιακά η χώρα μας από την ΕΕ με ένα μεγάλο και φιλόδοξο σχέδιο», επανέλαβε την περασμένη Πέμπτη ο πρωθυπουργός, αντιστρέφοντας πλήρως την πραγματικότητα. Ηδη, αρχίζει να ομολογείται από διάφορες πλευρές ότι το «κούρεμα» κατά 21% δεν αρκεί για να καταστήσει το «χρέος βιώσιμο» ή να καλύψει τις δανειακές ανάγκες και πρέπει να γίνει νέο πολύ μεγαλύτερο, πάνω από 50% του ΑΕΠ. Σύμφωνα μάλιστα με ορισμένες αναλύσεις (Ρόιτερς) «το ελληνικό χρέος θα αυξηθεί κατά 32% ή 14% του ΑΕΠ» μετά τη «διάσωση» από τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης και θα εκτοξεύσει το χρέος το επόμενο έτος στο 179% του ΑΕΠ.

Παρόλα αυτά η κυβέρνηση συνεχίζει να πανηγυρίζει. «Την προηγούμενη Πέμπτη οι ηγέτες της Ευρωζώνης αποφάσισαν να βγάλουν επιτέλους τη θηλιά από το λαιμό μας», ισχυρίστηκε ξετσίπωτα προχθές από την Αρτα ο πρωθυπουργός και συνεχίζοντας στο ίδιο πνεύμα διαπίστωσε ότι με τις «μεταρρυθμίσεις κάνουμε άλμα σε ένα καλύτερο μέλλον"(!), εμπαίζοντας θρασύτατα το λαό για τον οποίο το μέλλον που του ετοιμάζουν είναι μαύρο.

Ταυτόχρονα ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει το δημοψήφισμα ως ένα ακόμα εργαλείο για τη χειραγώγηση και την παγίδευση του λαού. Ο πρωθυπουργός το παρουσίασε ως «ένα νέο και σημαντικό εργαλείο για την εμβάθυνση της δημοκρατίας μας», αλλά στην πραγματικότητα όμως είναι ένα εργαλείο θωράκισης της αστικής δημοκρατίας και εκτόνωσης της λαϊκής οργής σε ανώδυνες κατευθύνσεις, ενώ την ίδια στιγμή θα κλιμακώνεται, με «λαϊκή νομιμοποίηση», ο πόλεμος της πλουτοκρατίας κατά του λαού. Τον ίδιο στόχο, τη θωράκιση δηλαδή του αστικού πολιτικού συστήματος, υπηρετεί και το πλέγμα των νομοσχεδίων που προωθεί η κυβέρνηση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, του νόμου για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, του νόμου περί ευθύνης υπουργών, της μείωσης του αριθμού των βουλευτών κ.ά.

Αν για την κυβέρνηση είναι «η ώρα των μεταρρυθμίσεων» και των «μεγάλων αλλαγών», δηλαδή της κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης, για το λαό είναι η ώρα που πρέπει να οργανώσει την αντεπίθεσή του. Να απαιτήσει να πληρώσει άμεσα το μεγάλο κεφάλαιο και όχι η λαϊκή οικογένεια, να συγκρουσθεί σε κάθε κλάδο και εργασιακό χώρο με την πολιτική της κατεδάφισης εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, μείωσης των μισθών, άμεσης αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας από τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην πρόσφατη ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: « Είναι ώρα να νιώσει τον πραγματικό φόβο η τάξη του κεφαλαίου και οι πολιτικοί υπάλληλοί της, που προβάλλουν το φόβητρο της χρεοκοπίας. 

Αν πράγματι η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να δανείζεται γιατί δεν μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, τότε πρέπει να επιταχυνθεί η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων».

Π.Κ.