1. Οποιος στηρίζει με οποιονδήποτε τρόπο αυτό το αποτρόπαιο πολιτικό σύστημα τώρα που έχει περάσει την κατάσταση του θανάσιμου σπασμού είναι διεφθαρμένος.
2. Είναι διεφθαρμένος όποιος άλλα βλέπει, άλλα λέει και άλλα κάνει για ίδιον όφελος.
3. Διεφθαρμένος είναι όποιος προσπαθεί να πείσει τους μισθωτούς ότι φταίνε «και αυτοί» για την οικονομική κρίση.
Για το μόνο που φταίνε είναι πως ακόμα και τώρα εμπιστεύονται τους θύτες τους.
4. Η υπόληψη του ελληνικού κράτους;
Στάδιον δόξης λαμπρόν.
Να φτύνεις και να γελάς.
5. Μέσα στη γενική κατακραυγή, η κατάσταση της θυσίας άρχισε πάλι να διαδίδεται ανάμεσα στους μισθωτούς.
Οι κυβερνητικοί κύκλοι, έχοντας μεγάλη εμπειρία στην παραποίηση του παντός, ντύνουν αυτή τη φορά την έννοια της θυσίας με μια γερή δόση δραματικότητας.
6. Οταν οι διεφθαρμένοι μιλούν για το κράτος, εννοούν κόλπο.
Ενα διαρκές κόλπο που έχει όλα τα χαρακτηριστικά του κράτους.
7. Για πρώτη φορά, οι μισθωτοί, εκτός από τα χτυπήματα, δέχονται και το χλευασμό των διεφθαρμένων.
8. Το κύμα της χρεοκοπίας θα πρέπει να μας βρει στις όχθες του ποταμού να παρακολουθούμε τους εντιμότατους χρηματιστές να προσπαθούν να κρατηθούν στην επιφάνεια του νερού.
9. Ο διεφθαρμένος, σε όποια ιεραρχία της πολιτείας κι αν βρίσκεται, είναι το άλας του συστήματος.
Ωστόσο, ας μην παραμυθιαζόμαστε, διεφθαρμένοι κυκλοφορούν και στις γραμμές της εργατικής τάξης. Υπάρχει ακόμα κι εκεί μια κατηγορία που προετοιμάζει την ύπαρξή της για την είσοδό της στο βασίλειο της διαφθοράς, δίνοντας - αφού τίποτα άλλο, φυσικά, δεν έχει - την ψυχή της.
Επιμένω: Ενας διεφθαρμένος εργάτης είναι δύο φορές πιο διεφθαρμένος κι από έναν χρηματιστή.
10. Κάθε διεφθαρμένος είναι φασίστας.
Ο καλύτερος ορισμός έρχεται διά στόματος Αντρέ Μαλρώ: «Φασισμός είναι το αντίθετο της δημιουργίας, γιατί χρησιμοποιεί τα έργα ως μέσο προπαγάνδας, γιατί οι αξίες που εγκωμιάζονται απ' αυτόν, δηλαδή το έθνος, η φυλή, ο ανώτερος λαός, είναι όλες αξίες που οδηγούν στον αποκλεισμό».
11. Η διαφθορά είναι μια μορφή θανάτου που μας αγγίζει καθημερινά, είτε το θέλουμε είτε όχι.
Θάνατος που ενεδρεύει παντού.
Στις φοβίες μας, στην καταβαράθρωση των αξιών, στη φαντασιοπληξία μας, που τέλος δεν έχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου