ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Θιασώτης της αστικής δημοκρατίας και ιδιοκτησίας.

Το στίγμα μιας δύναμης που τρέφει μεγάλο σεβασμό τόσο απέναντι στην αστική δημοκρατία όσο και απέναντι στην αστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, εξέπεμψε πεντακάθαρα χτες το πρωί, μιλώντας στη ΝΕΤ, ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρας.

Χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για την αστική δημοκρατία, διαπίστωσε πλήγμα στον πυρήνα της, που κατά την άποψή του είναι η «λαϊκή κυριαρχία», και μάλιστα τον «τελευταίο χρόνο»! 

Σαν όλα να έβαιναν καλώς προηγούμενα και ο λαός να κυριαρχούσε. 

Σαν ο σφαγιασμός των δικαιωμάτων του να έχει διάρκεια ζωής όση και το «μνημόνιο» και να μην προϋπήρξε μια μεγάλη περίοδος σφοδρής επίθεσης στα εργασιακά λαϊκά δικαιώματα.

Ζήτησε συλλογική προσπάθεια, «ώστε η δημοκρατία να μην είναι το πρώτο και το μεγαλύτερο θύμα αυτής της ζοφερής οικονομικής και κοινωνικής κρίσης». 

Και πρόβαλλε το αίτημα για υπεράσπισή της σαν αίτημα του λαού, λέγοντας «οι πλατείες (...) ζητούσαν δημοκρατία τώρα». Συμπλήρωσε, επιβεβαιώνοντας ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει το κίνημα σαν μοχλό επιφανειακών αλλαγών ακόμα και προς την κατεύθυνση ενίσχυσης του συστήματος, «εμείς δεν ζητήσαμε ούτε να καταλάβουν οι συγκεντρωμένοι στην πλατεία Συντάγματος τα θερινά ανάκτορα, ούτε να καταλυθεί το Σύνταγμα, εμείς ζητάμε να εφαρμοστεί το Σύνταγμα»! Πρόσθεσε, αποδεικνύοντας τον κοντόθωρο ορίζοντα της πρότασής τους που φτάνει ως την εναλλαγή στην πολιτική εκπροσώπηση της άρχουσας τάξης, ότι «είναι δουλειά των πολιτικών δυνάμεων και των κομμάτων να έχουν πρόγραμμα, να έχουν στρατηγική και να πείσουν τους πολίτες ότι έχουν το ορθότερο πρόγραμμα και να εκλεγούν από μια εκλογική διαδικασία».

Ο Αλ. Τσίπρας, σχολιάζοντας τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, δήλωσε «δεν θέλω να είναι μηδενιστής, δεν αντιμετωπίσαμε τα χειρότερα»!!! Και επέκρινε για πολλοστή φορά τους «ηγέτες της ΕΕ» για «προσκόλληση στην ίδια αδιέξοδη λογική». Απ' τη σκοπιά της δήθεν διεξόδου που κατά τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στις «δομικές συστημικές αλλαγές». Επιπρόσθετα επέκρινε την κυβέρνηση ότι «δεν έχει καμία διαπραγμάτευση ενάμιση χρόνο τώρα»!

Το περιεχόμενο αυτής της κριτικής αποσαφηνίστηκε παρακάτω, όταν ο Αλ. Τσίπρας εξέφρασε την ένστασή του για το γεγονός ότι «τα ομόλογα τα οποία δανειστήκαμε με άσχημους, επαχθείς όρους, τα πήραμε όχι για να κάνουμε ανάπτυξη, αλλά (...) για να έχουμε μια στρεβλή ανάπτυξη, αν θέλετε, η οποία δεν απέφερε κανένα κοινωνικό απόθεμα στον ελληνικό λαό»! Παρουσιάζοντας την ανάπτυξη σαν κάτι αταξικό και ουδέτερο, ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εμμέσως ισχυρίζεται ότι μπορεί αυτή να αποφέρει οφέλη και στην πλουτοκρατία και στο λαό, αν μια άλλη κυβέρνηση διαπραγματευόταν σ' αυτή την κατεύθυνση!

Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, μιλώντας για το δημόσιο τομέα και τις ιδιωτικοποιήσεις, υπεραμύνθηκε της ψευδαίσθησης περί αρμονικής συνύπαρξης δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ισχυριζόμενος «ξέρουμε για παράδειγμα ότι η Υγεία δεν μπορεί να δοθεί όλη στους ιδιώτες»! Δηλαδή, μπορεί να δοθεί ένα μέρος της! Βεβαίως, δεν ομολόγησε αυτό που ήδη η ζωή έχει αποδείξει, ότι η ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας σε οποιονδήποτε τομέα, π.χ. στην Υγεία, αντικειμενικά υπονομεύει και οδηγεί σε υποβάθμιση και συρρίκνωση το δημόσιο σύστημα Υγείας, αφού η ύπαρξή του για το κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στο χώρο αποτελεί «εμπόδιο» για την παραπέρα γιγάντωση των κερδών του.