«Ηρθε η ώρα ο ελληνικός λαός να αξιοποιήσει την αθέτηση πληρωμών για να προασπίσει τα δικά του συμφέροντα και το μέλλον του τόπου. Αυτή την ώρα η χώρα χρειάζεται μια μεγάλη προοδευτική ανατροπή, ώστε με όπλο την "αθέτηση πληρωμών" να γίνει αποτελεσματική μια επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του».
Τα παραπάνω, μεταξύ άλλων, δήλωσε προχτές ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ
Π. Λαφαζάνης.
Μια μεγάλη προοδευτική ανατροπή λοιπόν.
Τι είδους;
Ανατροπή της σημερινής πολιτικής διαχείρισης του χρέους;
Με ανατροπή της κυβέρνησης και εγκατάστασης μιας άλλης με προοδευτικά χαρακτηριστικά;
Που θα απειλήσει τους πιστωτές της χώρας με στάση πληρωμών προκειμένου να εξαναγκαστούν αυτοί σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του;
Μάλιστα!
Και μετά τι;
Θα γλιτώσει ο λαός πληρώνοντας λιγότερο χρέος.
Και γιατί να πληρώσει ο λαός έστω και λιγότερο χρέος, αφού δεν είναι δικό του αλλά το δημιούργησε η πλουτοκρατία;
Και με τα μέτρα των μνημονίων που ήρθαν για να μείνουν εσαεί τι θα κάνει αυτή η κυβέρνηση;
Θα τα καταργήσει;
Θα αναγκάσει τους καπιταλιστές να δίνουν καλύτερους μισθούς, θα δίνει καλύτερες συντάξεις, θα μειώσει τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης, θα εφαρμόσει αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία - Πρόνοια καταργώντας κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα, θα μειώσει τη φορολογία στο λαό;
Μα αν τα κάνει αυτά, η ανταγωνιστικότητα - στην οποία ορκίζεται και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - πάει περίπατο, και οι καπιταλιστές δε θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια, αφού χάνουν.
Αλλά γι' αυτούς δε λένε κουβέντα.
Μια τρύπα στο νερό θα γίνει με την πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τίποτα περισσότερο.
Το πρόβλημα όμως για το λαό είναι η καπιταλιστική κρίση, αυτήν πληρώνει με τα μέτρα των μνημονίων που τον χρεοκοπούν, για να γλιτώσει όσο γίνεται την αναπόφευκτη καταστροφή ένα μέρος του κεφαλαίου.
Είναι επίσης η αιτία που προκαλεί και το χρέος, δηλαδή η πολύμορφη κρατική ενίσχυση των καπιταλιστών.
Οσο κυριαρχεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία, οι λαοί θα έρχονται αντιμέτωποι με τις κρίσεις του καπιταλισμού, θα φορτώνονται τα βάρη χρεών που δεν δημιούργησαν οι ίδιοι.
Ακόμα κι αν, (υποθετικό το ζήτημα, εδώ οι ΗΠΑ έχουν τεράστιο χρέος), μια προοδευτική κυβέρνηση κατορθώσει να διαγράψει όχι μέρος αλλά ολόκληρο το χρέος, σύντομα αυτό θα γιγαντωθεί και πάλι.
Γιατί καμία κυβέρνηση, ακόμα και η προσωποποίηση της προόδου να είναι, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει φαινόμενα σύμφυτα του καπιταλισμού στο βαθμό που αυτός συνεχίζει να εξουσιάζει.
Αν ο λαός θέλει να απαλλαγεί από χρέη και ελλείμματα, από κρίσεις και ανάπτυξη που ωφελεί τους λίγους, αν θέλει μια ανάπτυξη προς όφελός του, αν θέλει να οικοδομήσει μια άλλη κοινωνία και οικονομία που στο κέντρο της θα έχει τις ανάγκες του, τότε πρέπει να ξεκινήσει απ' τα θεμέλια.
Συντρίβοντας συθέμελα τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, αφαιρώντας απ' τα μονοπώλια την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, αφαιρώντας τους τη δυνατότητα να αρπάζουν τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο.
Τότε και μόνο θα μπορέσει να δημιουργήσει τις στέρεες βάσεις και τα γερά θεμέλια που πάνω τους θα υψωθεί η άλλη εξουσία και οικονομία, η λαϊκή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου