Ολομέτωπη επίθεση στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα.

Ζητήματα «προστασίας της ευνομίας» και περιορισμού των λαϊκών κινητοποιήσεων έβαλε, χτες, στο υπουργικό συμβούλιο ο Γ. Παπανδρέου.

Μ' ένα αντιδραστικό κήρυγμα περί βίας και με απειλές ενάντια σε όποιον οργανωμένα αντιπαλεύει τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και τη στρατηγική της, ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε χτες να αξιοποιήσει τους προπηλακισμούς ενάντια σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, για να προαναγγείλει νέα κατασταλτικά και περιοριστικά μέτρα σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος. 

Μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο, ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε επί της ουσίας ότι οι αντιλαϊκές ανατροπές και η ένταση της κρατικής καταστολής πάνε χέρι χέρι, μαζί και η εργοδοτική βία, που κλιμακώνεται στα εργοστάσια και τους άλλους τόπους δουλειάς.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Γ. Παπανδρέου ισχυρίστηκε ότι το φτήνεμα της εργατικής δύναμης και το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο γίνονται «όχι μόνο για να σώσουμε την πατρίδα μας, αλλά και να την αλλάξουμε οριστικά και αμετάκλητα προς το καλύτερο».Παραδέχτηκε ότι οι αντιλαϊκές ανατροπές εδράζονται στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και στις συμφωνίες με τους συμμάχους του, λέγοντας ότι «οι αποφάσεις που πήραμε (...) απορρέουν είτε από το δικό μας πρόγραμμα, είτε από το Μεσοπρόθεσμο, είτε από τον ευρύτερο Οδικό Χάρτη που παρουσιάσαμε προ μηνών».

Εφτασε μάλιστα στο σημείο, αντιστρέφοντας προκλητικά την πραγματικότητα, να χαρακτηρίσει «θετικό, ευεργετικό και προοδευτικό»το έργο της κυβέρνησης, το βύθισμα δηλαδή στη χρεοκοπία εκατομμυρίων λαϊκών νοικοκυριών, και μιλώντας τη γλώσσα του κεφαλαίου είπε ότι το πρόγραμμα της κυβέρνησης είναι «λυτρωτικό».Ταυτόχρονα, διαβεβαίωσε το κεφάλαιο ότι «δουλειά μας είναι να φέρουμε σε πέρας όσο το δυνατόν πιο γρήγορα αυτές τις αλλαγές, μικρές ή μεγάλες, που έχει ανάγκη ο τόπος».

Κλιμακώνοντας αράδα αράδα τους εκβιασμούς και τις απειλές στο λαϊκό κίνημα, ο Γ. Παπανδρέου κατέταξε στις «συντηρητικές δυνάμεις της κοινωνίας» όποιον διαφωνεί με την κυρίαρχη πολιτική και τα βάρβαρα μέτρα, καταλογίζοντας σε όποιον αντιστέκεται την πρόθεση «να μας κρατήσουν πίσω, ακριβώς επειδή βλέπουν τα αθέμιτα προνόμιά τους να χάνονται και με γοργούς ρυθμούς». Στο ίδιο πνεύμα, διέγνωσε αυθαίρετα ότι «η κοινωνία μας, όμως, είτε σιωπηρά, είτε φωναχτά, ζητά αλλαγές» και ότι «επικροτεί» τα μέτρα της κυβέρνησης, περιμένοντας«δικαίωση από εμάς»!

Θωρακίζουν το σάπιο αστικό σύστημα

Φτάνοντας στο προκείμενο, ανέλυσε την ανάγκη του αστικού συστήματος «να καθοδηγεί την έξοδο από την κρίση, με συντεταγμένο δημοκρατικό τρόπο, διατηρώντας την κοινωνική συνοχή», καλώντας «το σύνολο του πολιτικού κόσμου, τις παραγωγικές τάξεις, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα κινήματα των πολιτών» να αναλάβουν εξίσου τις ευθύνες τους.

Στο ίδιο πνεύμα, αναφέρθηκε στα «φαινόμενα βίας ή απειλής βίας σε βάρος του πολιτικού συστήματος και των εκλεγμένων αντιπροσώπων του ελληνικού λαού», που καταγράφονται το τελευταίο διάστημα, αποσπώντας τα σκόπιμα από το όργιο της κρατικής καταστολής, με την αξιοποίηση και προβοκατόρικων μηχανισμών, αλλά και την εργοδοτική τρομοκρατία, που κλιμακώνεται στην παραγωγή.

Πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα, ο Γ. Παπανδρέου ισχυρίστηκε ότι«αρκετές φορές, τα φαινόμενα βίας στρέφονται κατά απλών πολιτών και της περιουσίας τους» και αποφάνθηκε ότι «το εκκολαπτήριο της βίας δεν είναι απλά η κρίση» αλλά τέτοιες ενέργειες «παροτρύνονται και υποκινούνται από ακραίες πολιτικές ομάδες, από πρόσωπα που απεγνωσμένα αναζητούν προσωπικό πολιτικό ρόλο, αλλά και από ορισμένους διαμορφωτές της κοινής γνώμης που σιτίζονται από Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης».

Στο διά ταύτα, επιχείρησε να συνδέσει τις ενέργειες εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας και τις προβοκάτσιες με το οργανωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα, λέγοντας ότι «μια ευνομούμενη πολιτεία δεν μπορεί να ανεχθεί "αυθόρμητη" ή οργανωμένη βία» και δίνοντας μαθήματα για το απαραβίαστο του αστικού κοινοβουλευτισμού είπε ότι «επιθέσεις σε βάρος του Κοινοβουλίου, των βουλευτών, αλλά και άλλων πολιτών (...) δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μεγαλύτερη ανομία, μεγαλύτερη ανασφάλεια».

Με άλλα λόγια, όποιος με ιδεολογικούς και πολιτικούς όρους αμφισβητεί το αστικό πολιτικό σύστημα και παλεύει για την ανατροπή του, τσουβαλιάζεται με εκείνους που ανέξοδα και ρηχά εκφράζονται σε βάρος των εκπροσώπων των αστικών κομμάτων και τελικά στοχοποιείται σαν εχθρός της «νομιμότητας» και της «ασφάλειας», όπως την ορίζουν το κεφάλαιο και το αστικό κράτος.

Αναφέρθηκε, μάλιστα, σε ανιστόρητα «διδάγματα», του τύπου «όποτε στον τόπο μας καλλιεργήθηκε κλίμα ενάντια στο βασικό πυλώνα της Δημοκρατίας, δηλαδή όποτε καλλιεργήθηκε ο αντικοινοβουλευτισμός και η αμφισβήτηση των δημοκρατικών θεσμών, δεν άργησε και η αντιδημοκρατική εκτροπή», για να τρομοκρατήσει όποιον με όρους μαζικής πολιτικής πάλης αμφισβητεί το αστικό σύστημα και τους σάπιους θεσμούς του.

Κλιμακώνονται περιορισμός και καταστολή

Κλείνοντας, ο Γ. Παπανδρέου κάλεσε όλους «να προστατεύσουμε την κοινωνική συνοχή, την ειρήνη και τη δημοκρατική ομαλότητα» και με εσκεμμένα γενικόλογη γλώσσα ισχυρίστηκε ότι «δεν είναι η ελευθερία των φανατικών να αυθαιρετούν σε βάρος συνανθρώπων και συμπολιτών τους (...) να κάνουν ό,τι θέλουν», θυμίζοντας την προπαγάνδα που από καιρό σε καιρό αξιοποιούν η κυβέρνηση και τα επιτελεία της για να επιτεθούν στις απεργιακές κινητοποιήσεις, κύρια του ταξικού κινήματος.

Μετά απ' όλα τα παραπάνω, ο Γ. Παπανδρέου προανήγγειλε πρωτοβουλίες για τη νομιμοποίηση της ακόμα μεγαλύτερης καταστολής σε βάρος του κινήματος, λέγοντας ότι «η κυβέρνηση θα ζητήσει αμέσως τη σύσταση διακομματικής Επιτροπής της Βουλής, προκειμένου να συζητηθούν και από κοινού να αποφασιστούν πολιτικές και μέτρα, στο πλαίσιο της υπάρχουσας νομοθεσίας, για την προστασία των θεσμών, τη διασφάλιση της ευνομίας, την καλύτερη οργάνωση των δημόσιων συναθροίσεων, τη λειτουργία της Αστυνομίας».

Με άλλα λόγια και πατώντας στο έδαφος που η ίδια δημιουργεί με την πολιτική της, η κυβέρνηση ανοίγει όλη την αντιδραστική ατζέντα σε ό,τι αφορά στη θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος και τον περιορισμό του δικαιώματος του λαού να διαδηλώνει, με μορφές πάλης που το κίνημα αποφασίζει μέσα από συλλογικές διαδικασίες.

Συνεχίζεται το βολικό «γαϊτανάκι»

Υποστηριχτικά στα όσα είπε χτες ο Γ. Παπανδρέου, ο ΛΑ.Ο.Σ. διαβλέπει την «αρχή του τέλους της δημοκρατίας» στην «κλιμάκωση των προπηλακισμών» που κατά τη γνώμη του συνεπάγεται «εγκαθίδρυση καθεστώτος "φαλαγγιτών"», σύμφωνα με χτεσινή του ανακοίνωση. Ο ΣΥΝ, από την πλευρά του, σημειώνει ότι «για τις αδιέξοδες εκδηλώσεις βίας, η θέση μας είναι σαφής: δεν τις υιοθετούμε». Η ΔΗΜ.ΑΡ., σε ανακοίνωσή της για τους προπηλακισμούς, κάνει λόγο για «αθλιότητες»και «ανεξέλεγκτο κύκλο βίας».

Τέλος, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ γνωστοποίησαν την πρόθεσή τους να κινηθούν δικαστικά εναντίον στελεχών του ΠΑΣΟΚ που τους κατονόμασαν σαν πρωταγωνιστές, σε περιστατικά προπηλακισμών βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Βαθιά νυχτωμένοι όσοι απειλούν το λαό

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ

Για την ομιλία του πρωθυπουργού στο Υπουργικό Συμβούλιο, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, με σχόλιό του, τονίζει: «Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση είναι μακριά νυχτωμένοι αν νομίζουν ότι, αξιοποιώντας τις προβοκάτσιες και τις γελοίες "συγκρούσεις" ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορέσουν να καταστείλουν το οργανωμένο ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα. Νόμος για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα είναι το δίκιο τους και η πάλη για την κατάκτηση των δικαιωμάτων τους που η κυβέρνηση, η πλουτοκρατία και η ΕΕ τσακίζουν».