Κυβέρνηση, κεφάλαιο και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες διαλύουν τις Συλλογικές Συμβάσεις.
Στην Ιταλία, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανόμενης και της δικής μας, διεξάγεται συντονισμένη επίθεση κατά των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, με στόχο την παραπέρα συρρίκνωση των λαϊκών εισοδημάτων και την ανατροπή των όποιων κατακτήσεων της εργατικής τάξης έχουν απομείνει, στο όνομα της αντιμετώπισης των μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων, που προκάλεσε η ληστρική πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, και για να βγει το κεφάλαιο με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση.
Ετσι, την επιβολή νέων μέτρων αποφάσισε, την περασμένη βδομάδα, η ιταλική κυβέρνηση, ενώ μετά και την υπογραφή του σχετικού νομοσχεδίου από τον Πρόεδρο της χώρας, Τζ. Ναπολιτάνο, έχουν τεθεί σε ισχύ. Στόχος των νέων μέτρων λιτότητας, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση, είναι η «εξοικονόμηση 476 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα στην επόμενη τριετία», όπου κυρίως θα υπάρξουν περικοπές στον τομέα της Υγείας και των κοινωνικών παροχών. Κάτι τέτοιο προβλέπεται να γίνει μέσω της «αποκέντρωσης», καθώς μεγάλοι οργανισμοί, που συνδέονται με τη δημόσια Υγεία και τις μεταφορές, περνούν στην αρμοδιότητα των δήμων, οι οποίοι αναμένεται να επιβάλουν νέους δυσβάσταχτους φόρους στους εργαζόμενους. Περικοπές θα σημειωθούν στις δαπάνες των υπουργείων, ενώ για τις τοπικές κυβερνήσεις θα δοθούν 9,7 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερα για την περίοδο 2013 - 2014. Επιπλέον, θα υπάρξει μείωση των φορολογικών ελαφρύνσεων για τις επιχειρήσεις και τις οικογένειες, ενώ θα επιβληθεί φόρος 0,15% επί των χρηματοοικονομικών συναλλαγών και αύξηση του υφιστάμενου φόρου επί των κερδών που αποκομίζουν οι τράπεζες από τις δραστηριότητές τους στις χρηματοοικονομικές αγορές. Υπέρ της υιοθέτησης τέτοιων μέτρων τάχτηκε η πρόεδρος της Ενωσης Βιομηχάνων της Ιταλίας «Confindustria», Εμα Μαρτσεγκάλια, σε παρέμβασή της σε ημερίδα που διοργάνωσαν πρόσφατα επιχειρηματίες του Τορίνο, όπου υποστήριξε πως πρέπει να αναθεωρηθούν οι διάφορες κατηγορίες που χαίρουν φοροαπαλλαγών, αλλά και να σημειωθεί αύξηση στο φόρο προστιθέμενης αξίας.
Συμβιβασμένα συνδικάτα και εργοδοσία «δίνουν τα χέρια» σε βάρος του εργαζόμενου λαού
Σε όλα τα παραπάνω η αστική τάξη και οι φορείς της βρίσκουν συμμάχους τις ηγεσίες των συμβιβασμένων συνδικάτων, που για χρόνια καλούν τους εργάτες να υποταχτούν στον δήθεν ρεαλισμό του μονόδρομου της... καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα στην Ιταλία είναι η κατάπτυστη διασυνομοσπονδιακή συμφωνία για την «εκπροσώπηση και την ισχύ των συμβάσεων εργασίας ανά επιχείρηση» μεταξύ της Ενωσης Βιομηχάνων της Ιταλίας και των ηγεσιών των συνδικαλιστικών συνομοσπονδιών Cgil, Cisl και Uil (μέλη της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων), που υπογράφηκε στις 28 του Ιούνη και θα υποβληθεί σύντομα στα διοικητικά όργανα για την τελική έγκριση, με αποκλεισμό των εργαζομένων.
Καταρχήν η παραπάνω συμφωνία αρνείται τη βασική αρχή της δύναμης της λήψης αποφάσεων των εργαζομένων για τις συμφωνίες που τους αφορούν, πέρα από τη διεύρυνση της κατάργησης των εθνικών συλλογικών συμβάσεων και την αποδοχή ορίων στο δικαίωμα στην απεργία. Η ιδιαίτερη ικανοποίηση της Ενωσης Βιομηχάνων της Ιταλίας αποκαλύπτει και τη φύση της συμφωνίας.
«Ντροπή - Η διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, με τέτοια διασυνομοσπονδιακή συμφωνία, θα γίνει κοινή πρακτική για ολόκληρο τον κόσμο της εργασίας», τονίζουν, για τη συμφωνία, τα συνδικάτα βάσης Cobas στην ιστοσελίδα τους, καταλήγοντας: «Με αυτήν τη διαβόητη συμφωνία, που ακυρώνει και ξεπερνάει εκείνη του 1993, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των τριών συνομοσπονδιών αναλαμβάνουν αποκλειστικά τα σχέδια της εργοδοσίας σε βάρος των εργαζομένων».
Ενώ το κόμμα Κομμουνιστές Λαϊκή Αριστερά δια στόματος Γραμματέα του, Μάρκο Ρίτζο, δηλώνει: «Με αυτήν τη συμφωνία η Cgil επιλέγει την Confindustria και υπογράφει τη συμφωνία. Το μοντέλο της "Φίατ" που επιβλήθηκε με δημοψηφίσματα - απάτη στο Πομιλιάνο και Μιραφιόρι καταντάει γενική συμφωνία για όλες τις συμβάσεις και για όλους τους εργαζόμενους. Η Cgil εγκαταλείπει οποιονδήποτε δισταγμό και η Σουζάνα Καμούζο (γραμματέας της Cgil) πετάει τη μάσκα. Αυτή η συμφωνία αλλάζει οριστικά τις εργασιακές σχέσεις στη χώρα μας και όποιος θεωρείται κομμουνιστής ή τουλάχιστον αριστερός δεν μπορεί να περιμένει άλλο για να κατακρίνει αυτό που κάποτε ήταν το μεγαλύτερο συνδικάτο κομμουνιστικής έμπνευσης στη χώρα μας».
Οταν ένας στους τρεις νέους Ιταλούς είναι άνεργος και στο Νότο μία στις δύο γυναίκες δε βρίσκουν δουλειά, όταν γίνονται απολύσεις, ενώ περικόπτονται μισθοί και πόροι σε Υγεία και Παιδεία, ταυτόχρονα η κυβέρνηση προωθεί μεγαλεπήβολα σχέδια, όπως η κατασκευή μιας νέας σιδηροδρομικής γραμμής στο Πιεμόντε στη Βόρεια Ιταλία. Για να φτάσει κάποιος 20 λεπτά νωρίτερα στη Γαλλία και σε περίπου 15-20 χρόνια να πληρώσει έξι φορές περισσότερα χρήματα, ενώ ταυτόχρονα καταστρέφεται η πανέμορφη κοιλάδα Val di Susa, που για περίπου 15 χρόνια θα μετατραπεί σε εργοτάξιο. Δεν υπάρχουν χρήματα, ισχυρίζονται οι κυβερνώντες, για την Παιδεία και την Υγεία, όμως βρίσκουν 20 δισεκατομμύρια για να κάνουν ένα άχρηστο και επιζήμιο έργο. «Το αρμονικό τοπίο της κοιλάδας Val di Susa, που έχει ήδη πληγεί από την κατασκευή ενός αυτοκινητόδρομου, κινδυνεύει να καταστραφεί εντελώς από την ανεύθυνη οικονομική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τους δικούς της κεφαλαιακούς κανόνες, που κάνει "έργα" σε βάρος των πολιτών», αναφέρεται για το θέμα στην ιστοσελίδα του κόμματος Κομμουνιστές Λαϊκή Αριστερά.
Εκφράζοντας την αντίθεσή τους στα σχέδια της κυβέρνησης, πάνω από 70.000 άτομα, προερχόμενα από όλη τη χώρα, διαδήλωσαν στις 3 του Ιούλη κατά αυτού του καταστροφικού για την περιοχή και τους κατοίκους της έργου και η ειρηνική αυτή διαδήλωση αμαυρώθηκε από επεισόδια κουκουλοφόρων - προβοκατόρων και την άγρια επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων, που έπνιξαν τους διαδηλωτές με ρίψη αμέτρητων δακρυγόνων, με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλοί τραυματίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου