Επιταχύνεται από την κυβέρνηση η επιχείρηση «δημοψήφισμα», παράλληλα με την ένταση των φιλομονοπωλιακών μέτρων, που φουντώνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια για την κυρίαρχη πολιτική.
Μέσα από δημοψηφίσματα, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να νομιμοποιήσει αλλαγές στο αστικό πολιτικό σύστημα, που σχετίζονται κατά κύριο λόγο με τη χρηματοδότηση και τη λειτουργία των κομμάτων και του Κοινοβουλίου, το εκλογικό σύστημα, τη Δικαιοσύνη και το συνδικαλιστικό κίνημα.
Πρόγευση όλων αυτών δόθηκε με το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα»,
στο οποίο η κυβέρνηση σκόπιμα συμπεριέλαβε σε ειδικό κεφάλαιο τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, για να τονίσει την πρόθεσή της να πάρει όλα τα μέτρα που είναι αναγκαία για τη θωράκιση της αστικής εξουσίας και την ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Τα επιτελεία των αστών δούλεψαν με μεθοδικότητα όλο το προηγούμενο διάστημα για να σύρουν το λαό στην παγίδα του δημοψηφίσματος. Τροφοδότησαν το κάλπικο ιδεολόγημα ότι για την καπιταλιστική κρίση δε φταίει το κεφάλαιο και η πολιτική του, αλλά οι δυσλειτουργίες στο πολιτικό σύστημα. Οτι ένοχα για τα βάρβαρα μέτρα, που παίρνονται σήμερα, είναι όλα τα κόμματα και όχι εκείνα που άσκησαν κυβερνητική εξουσία. Οτι τα ελλείμματα και τα χρέη οφείλονται στην κακοδιαχείριση και στις μίζες και όχι στη διαχρονική φοροελάφρυνση του κεφαλαίου, στην κλοπή της υπεραξίας, στις φοροαπαλλαγές και τις επιδοτήσεις προς την πλουτοκρατία, στις εγγυήσεις προς τις τράπεζες, στους εξοπλισμούς για το ΝΑΤΟ και στους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν για τις πολυεθνικές.
Με τον ίδιο τρόπο και σκοπό αξιοποιήθηκε και η «πλατεία». Συνθήματα αντιδραστικά, όπως «Εξω τα κόμματα - έξω τα συνδικάτα», στόχο είχαν να σπρώξουν σε επικίνδυνα κανάλια το λαό που βγήκε στους δρόμους, να συγκαλύψουν τον πραγματικό υπεύθυνο για τα βάσανά του. Η κυβέρνηση αξιοποίησε το αίτημα των καθοδηγητών της πλατείας για «άμεση δημοκρατία» και κόβοντας στα μέτρα της το περιεχόμενο της λαϊκής δυσαρέσκειας, ισχυρίζεται ότι με το δημοψήφισμα ικανοποιεί την απαίτηση της «πλατείας». Αναζητά νομιμοποιητική βάση για να προχωρήσει σε αλλαγές που θα στριμώξουν κι άλλο το λαό, θα δυσκολέψουν την επαφή του με κόμματα ριζοσπαστικά, όπως το ΚΚΕ, θα βάλουν επιπλέον περιορισμούς στο δικαίωμά του να καθορίζει ο ίδιος, οργανωμένα και μέσα από συλλογικές διαδικασίες, το περιεχόμενο και τις μορφές της πάλης του.
Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα. Να διδαχθούν από την πείρα άλλων λαών της ΕΕ, όπου οι κυβερνήσεις τους κατέφυγαν σε δημοψήφισμα για στρατηγικής σημασίας αποφάσεις, όπως το ευρωσύνταγμα, και στη συνέχεια πέταξαν στο καλάθι τις αποφάσεις του λαού, επειδή ήταν αντίθετες προς τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Αν η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τη γνώμη του λαού, να προσφύγει τώρα σε εκλογές, για να μιλήσει ο λαός εφ' όλης της ύλης. Κέρδος για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα θα είναι με την πάλη τους να ακυρώσουν κάθε προσπάθεια του αστικού συστήματος να ρετουσάρει τη βαρβαρότητά του, να ελιχθεί απέναντι στη δίκαιη λαϊκή δυσαρέσκεια. Το «δεν πάει άλλο» πρέπει να εκφραστεί με βάθεμα της λαϊκής συμμαχίας, με ακόμα μεγαλύτερη συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου