Κρίση - χρέος και ανάπτυξη για ποιον;

Εδωσε και πήρε ο οίστρος των κυβερνητικών στελεχών στη Βουλή για τον αγώνα σωτηρίας της «εθνικής οικονομίας» από τη χρεοκοπία. 

Οπου «σωτηρία», εννοούν την επιβολή των άγριων μέτρων του «Μεσοπρόθεσμου» και του εφαρμοστικού του νόμου, που το εξειδικεύει, ως προϋπόθεση για να πάρει το κράτος δάνεια. 

Η εξασφάλιση των δανείων, λένε, είναι η «σωτηρία» από τη χρεοκοπία. 

Στόχος ταυτόχρονα η μείωση των ελλειμμάτων και η αποπληρωμή χρεών. 

Μέγα ψέμα. Αφ' ενός γιατί με τα δάνεια αυξάνονται τα χρέη. Αφ' ετέρου το «Μεσοπρόθεσμο» τσακίζει την τιμή της εργατικής δύναμης για να είναι πάμφθηνη για το κεφάλαιο και να αυξάνεται η κερδοφορία του. 

Τα μέτρα αυτά έχουν στόχο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων στο έδαφος της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης για το ξεπέρασμά της με τις λιγότερες δυνατές απώλειες για την πλουτοκρατία. Μειώνουν μισθούς και συντάξεις, αυξάνουν κι άλλο τα όρια συνταξιοδότησης, χτυπούν την επικουρική ασφάλιση και τα ΒΑΕ, αυξάνουν τον ημερήσιο απλήρωτο εργάσιμο χρόνο αφού καταργούν τις υπερωρίες με τη διευθέτηση, δίνουν μισθούς για τους νέους 500 ευρώ, καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, καθιερώνουν τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου εσαεί, που σημαίνει απολύσεις χωρίς αποζημίωση, μειώνουν τα «κοινωνικά» επιδόματα κλπ. Ιδιωτικοποιούν επιχειρήσεις, γη, νερό, λιμάνια, αεροδρόμια, κλπ. κρατικής ιδιοκτησίας, για να βάλουν λένε λεφτά στα κρατικά ταμεία και να πληρώσουν τα χρέη, αλλά αυτό γίνεται κυρίως για να δώσουν σχεδόν τσάμπα τομείς οικονομίας για επενδύσεις στο αδιάθετο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο.

***

Ολα αυτά είναι μέτρα για να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση και όχι για τα ελλείμματα και τα χρέη. Βεβαίως τα φορομπηχτικά μέτρα έχουν σχέση με τα κρατικά ταμεία, αλλά για άλλη μια φορά αποκαλύπτεται πως με πρόσχημα τα κρατικά χρέη, χρεοκοπούν το λαό, για να ενισχυθεί το κεφάλαιο. Ακόμη και τα δάνεια, στους δανειστές θα επιστραφούν, ενώ ένα μέρος τους θα δοθεί για ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών για επενδύσεις. Δε θα δοθεί δεκάρα από τα δάνεια στο λαό. Βεβαίως αντιτείνουν ότι η σωτηρία της οικονομίας θα φέρει την ανάπτυξη. Αλλά η οικονομία είναι καπιταλιστική, άρα αντεργατική, αντιλαϊκή. Ισως φέρει καπιταλιστική ανάπτυξη αφού παίρνουν μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, αλλά με χρεοκοπημένο το λαό. Και θα ξαναοδηγήσει σε πιο βαθιά κρίση. Ο λαός να μη δεχτεί να πληρώνει τα χρέη που δημιούργησε η πλουτοκρατία, αυτή άδειασε τα κρατικά ταμεία. Ούτε και την κρίση γιατί τα κέρδη της τη δημιούργησαν. Να πληρώσει το κεφάλαιο και να πληρώσει και τη νόμιμη κλοπή από τους εργαζόμενους, το λαό, που παράγουν πλούτο και τους τον κλέβει, αφού η παραγωγή με τους νόμους των καπιταλιστών θεωρείται ιδιοκτησία των μεγαλοπεπιχειρηματιών.

***

Ο λαός παλεύοντας κόντρα στα μνημόνια και στα «Μεσοπρόθεσμα», διεκδικώντας την ικανοποίηση των αναγκών του, πρέπει να στοχεύει να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική αλλά σε σύνδεση με τον αγώνα για ανάπτυξη σε όφελός του, παλεύοντας για τη λαϊκή εξουσία. Φιλολαϊκή διέξοδος μπορεί να υπάρξει μόνο όταν θα αποτελούν κοινωνική λαϊκή περιουσία βασικοί κλάδοι παραγωγής, π.χ. επεξεργασίας πρώτων υλών, μεταποίησης, παραγωγής μηχανημάτων, ενέργειας, οι μαζικές μεταφορές, οι τηλεπικοινωνίες, το συγκεντρωμένο εμπόριο, με στόχο όσο το δυνατόν πιο αυτοδύναμη οικονομία και μείωση της εξάρτησης από το εξωτερικό εμπόριο και των συναλλαγών με καπιταλιστικές οικονομίες. Οπου η γη θα κοινωνικοποιηθεί, το ίδιο και οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις στον αγροτικό τομέα. Και θα διαμορφωθούν κρατικές παραγωγικές μονάδες για την παραγωγή και επεξεργασία αγροτικών προϊόντων ως πρώτων υλών ή άμεσα καταναλώσιμων. Δίπλα στα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής θα δημιουργείται ο παραγωγικός συνεταιρισμός για τη μικρή εμπορευματική παραγωγή, στην πόλη και την ύπαιθρο. Μόνο έτσι, και με κεντρικό σχεδιασμό θα αξιοποιούνται όλες οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας σε όφελος του λαού, θα εξαλειφθεί η ανεργία, θα καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα σε Υγεία, Πρόνοια, Ασφάλιση, Παιδεία, Πολιτισμό, Αθλητισμό κλπ. Ολοι οι εργαζόμενοι θα απολαμβάνουν ισότιμα, με βάση τις ανάγκες τους, υπηρεσίες δημόσιας και δωρεάν Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, Ασφάλισης, αναψυχής, προστασίας των παιδιών και υπερηλίκων, πολύ φτηνές υπηρεσίες μεταφορών, τηλεπικοινωνιών, ενέργειας και ύδρευσης για λαϊκή κατανάλωση κλπ. Αυτός είναι ο δρόμος του λαού, αυτή η διέξοδος, που καλεί το ΚΚΕ το λαό να παλέψει και να επιβάλει.

Ι.