«"Φρένο" στις μειώσεις των συντάξεων, κύριων και επικουρικών και σταδιακή αποκατάστασή τους με βάση τους ρυθμούς ανάκαμψης της οικονομίας ξεκινώντας πρώτα απ' όλα από τους χαμηλοσυνταξιούχους». Αυτή την πρόταση -ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι- έκανε χτες ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας σε συγκέντρωση συνταξιούχων.
«Σταδιακή αποκατάσταση» των συντάξεων με βάση «τους ρυθμούς ανάκαμψης της οικονομίας», σημαίνει «αποκατάσταση» με ρυθμούς κούτσα-κούτσα, όταν, αν και εφόσον ξεπεραστεί η καπιταλιστική κρίση, όταν, αν και εφόσον η καπιταλιστική οικονομία ξαναμπεί σε τροχιά ανάπτυξης. Δε λέει, βέβαια, ο Αλ. Τσίπρας ότι η οποία καπιταλιστική ανάπτυξη έχει ως προϋπόθεση τις δραματικές περικοπές μισθών, συντάξεων και λαϊκών δικαιωμάτων συνολικά. Και μάλιστα ο Α. Τσίπρας έχει το θράσος να το λέει αυτό στους απόμαχους της δουλειάς, όταν ο ίδιος, στην ίδια ομιλία του επισημαίνει ότι «μας λένε ανερυθρίαστα ότι βγαίνουμε από την κρίση την ώρα που όλη η Ευρώπη μπαίνει όλο και πιο βαθιά στην κρίση»! Μόνος του δηλαδή ο Α. Τσίπρας παραδέχεται ότι η καπιταλιστική οικονομική κρίση βαθαίνει στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, παραδέχεται ότι η ανάκαμψη της οικονομίας βρίσκεται μακριά.
Το πόσο πολύ μακριά παραπέμπεται η «σταδιακή αποκατάσταση των συντάξεων» μπορεί να το υπολογίσει κανείς αν αναλογιστεί ότι «αποκατάσταση» των συντάξεων και των μισθών απαιτεί και καπιταλιστική ανάπτυξη αντίστοιχου μεγέθους, ας πούμε του επιπέδου του 2009. Όμως οι απώλειες του ΑΕΠ από το 2009 είναι 20%, ενώ ακόμα και οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών κάνουν λόγο για ανάπτυξη γύρω στο 0,5% από το 2014 και μετά! Δηλαδή, μιλάμε για …πολλά πολλά χρόνια μέχρι να …καλυφθεί το 20% των απωλειών! Μέχρι τότε… οι συνταξιούχοι μπορούν να χορτάσουν από τα ευχολόγια του Αλ. Τσίπρα, ο οποίος τους καλεί να υπομείνουν τις σημερινές συντάξεις πείνας και να υποκύψουν σε νέες μειώσεις συντάξεων για να προσεγγιστεί η καπιταλιστική ανάπτυξη, η οποία ακόμα και όταν η οικονομία της Ελλάδας θεωρούνταν το «θαύμα της Ευρώπης» σήμαινε τσουβάλια κέρδη για τους επιχειρηματίες και αυξήσεις μικρότερες από ένα ευρώ το μήνα για τους εργαζόμενους!
Αλλά αυτή είναι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ: Ευχολόγια στο λαό για να ανακόψει τη ριζοσπαστικοποίηση, να αποσπάσει τη συναίνεσή του στη σφαγή των δικαιωμάτων του και να του εμπεδώσει τη στάση αναμονής ότι κάπου, κάπως, κάποτε, περί τη …«δευτέρα παρουσία» ο καπιταλισμός τάχα θα γίνει ανθρώπινος και θα επιστρέψουν στα προ κρίσεις επίπεδα οι μισθοί και οι συντάξεις…
Και τολμάει ο Α. Τσίπρας να ζητήσει από τους συνταξιούχους, από εκείνους, δηλαδή, που δούλευαν και παρήγαγαν τον πλούτο επί 30, 40 χρόνια και βάλε, να …περιμένουν την ανάπτυξη που κάποτε θα έρθει. Πότε θα έρθει; Σε δυο, πέντε, δέκα, είκοσι χρόνια; Τότε, δηλαδή, που για πολλούς από αυτούς που είναι πιο ηλικιωμένοι, η «σταδιακή αποκατάσταση» των συντάξεων θα πρέπει να τους αποσταλεί στην τελευταία τους κατοικία. Αν αυτό δεν είναι εμπαιγμός και μάλιστα ξετσίπωτος τότε τι είναι;
Μανώλης Αντωνίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου