Με το δημοψήφισμα στήνει παγίδα στο λαό.

Την εξαγγελία που έκανε την Κυριακή από το βήμα της Βουλής ο Γ. Παπανδρέου, για τη διενέργεια δημοψηφίσματος μέσα στο φθινόπωρο, μέσω του οποίου η κυβέρνηση θα επιδιώξει να νομιμοποιήσει τις «μεγάλες αλλαγές που σχεδιάζει στο πολιτικό σύστημα», επανέλαβε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Ηλ. Μόσιαλος. Επί της ουσίας, μέσω του δημοψηφίσματος, η κυβέρνηση στοχεύει σε αλλαγές στο αστικό πολιτικό σύστημα που ισχυροποιούν τα κόμματά του και ταυτόχρονα βάζουν εμπόδια στο ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που αντιπαλεύει με όρους στρατηγικής το κεφάλαιο και την πολιτική του.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακοίνωσε ότι μέσα στην επόμενη βδομάδα «με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού» θα συσταθεί «επιτροπή προσωπικοτήτων που θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες και θα συζητήσει το πλαίσιο της συνταγματικής μεταρρύθμισης, όσον αφορά σε πρώτη φάση το ίδιο το πολιτικό σύστημα». Η κυβέρνηση, με τη συνδρομή της ΝΔ, των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, αλλά και «προσωπικοτήτων» που προασπίζουν το καπιταλιστικό σύστημα, θα επιταχύνει τις ανατροπές μέσα από την αναθεώρηση του Συντάγματος, ώστε να τεθούν σε άμεση και μόνιμη ισχύ.

Ο Ηλ. Μόσιαλος, μάλιστα, σε μια προσπάθεια να ντύσει με το μανδύα της λαϊκής συμμετοχής τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, ισχυρίστηκε ότι η επιτροπή των «προσωπικοτήτων» θα «συλλέξει όλες τις απόψεις από την ελληνική κοινωνία (...) και τον Σεπτέμβριο θα ανοίξει ευρύτατος διάλογος με όλα τα Μέσα Ενημέρωσης και με το διαδίκτυο, όπου όλοι οι Ελληνες πολίτες θα μπορούν να καταθέτουν τις απόψεις τους». Ακολούθως, θα «έρθει το θέμα στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής όπου θα συζητηθούν και τα θέματα της συνταγματικής μεταρρύθμισης». Η τελική διαδικασία θα καταληχθεί στη Βουλή, «έτσι ώστε να καταλήξουμε σε ένα δημοψήφισμα το φθινόπωρο».

Οι βασικές στοχεύσεις

Μέσω δημοψηφισμάτων, η κυβέρνηση θα επιδιώξει:

• Αλλαγή του εκλογικού νόμου, με την εφαρμογή ενός πιο καλπονοθευτικού συστήματος, με το οποίο θα επιχειρήσει να διασφαλίσει σταθερότητα στην αστική διαχείριση, μπροστά στην κλιμακούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια για την κυρίαρχη πολιτική.
• Αλλαγές σε ρυθμίσεις που αφορούν στα οικονομικά των κομμάτων, με πρώτο στόχο το ΚΚΕ, το οποίο θέλει να αποκόψει από τους κύριους αιμοδότες του, τα λαϊκά στρώματα.
• Μείωση του αριθμού των βουλευτών (από 300 σε 200), αλλαγές στηθητεία τους, για την οποία σήμερα δεν υπάρχει χρονικό όριο καιαναθεώρηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Πρόκειται για εύηχες παρεμβάσεις που στόχο έχουν να καλλιεργήσουν στο λαό την ψευδαίσθηση ενός λιγότερο «σπάταλου» κράτους, με ισχυρούς δήθεν θεσμούς που μπορούν να ελέγχουν τη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία, όταν στο παρασκήνιο θα συνεχίσει να δουλεύει απρόσκοπτα η σύμφυτη με τον καπιταλισμό διαπλοκή ανάμεσα στο κεφάλαιο και τα κόμματά του.

Κύρια επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να εκτονώσει και να ενσωματώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια για την αντιλαϊκή πολιτική της στην κάλπη ενός κατασκευασμένου δημοψηφίσματος, που θα αφήνει στο απυρόβλητο τα βάρβαρα μέτρα και τη στρατηγική που τα επιβάλλει. Ταυτόχρονα, με ερωτήματα που θα κεντρίζουν το θυμικό των λαϊκών στρωμάτων, θα επιδιώξει να εκτονώσει την αγανάκτηση στα πρόσωπα και όχι στην πολιτική που αυτά υπηρετούν, χρησιμοποιώντας το δημοψήφισμα σαν εργαλείο νομιμοποίησης της αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος προς όφελος των αστικών κομμάτων και με στόχο την ενίσχυση της εξουσίας των μονοπωλίων.

Παράλληλα, με το δημοψήφισμα η κυβέρνηση επιχειρεί να απομακρύνει τις πρόωρες εκλογές. Ερωτώμενος, χτες, γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρά σε εκλογές αντί για δημοψήφισμα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ισχυρίστηκε αφοπλιστικά: «Οι εκλογές θα δημιουργήσουν μια πολύ μεγάλη αναστάτωση στη χώρα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που απ' ό,τι φαίνεται υπάρχουν εν εξελίξει σημαντικές ευρωπαϊκές διεργασίες συζήτησης και επίλυσης του ελληνικού οικονομικού προβλήματος, αλλά και διαμόρφωσης της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Μάλιστα, έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι «είναι προκλητικό να ζητά κανείς εκλογές, αυτή την περίοδο, όταν το διακύβευμα και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη είναι τόσο μεγάλο», ισχυριζόμενος ότι «είναι μια ανεύθυνη στάση». «Είναι αίτημα της ελληνικής κοινωνίας να αλλάξει το πολιτικό σύστημα», ισχυρίστηκε ακριβώς σ' αυτή την κατεύθυνση ο Ηλ. Μόσιαλος, παρουσιάζοντας τα σχέδια της κυβέρνησης σαν «λαϊκή απαίτηση».

Νομιμοποιούν προειλημμένες αποφάσεις

Επί της ουσίας, η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε άλλο από το να προωθεί τις αποφάσεις που στήριξε στα ευρωενωσιακά όργανα για τη λειτουργία των κομμάτων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, με τρόπο τέτοιο ώστε η πλουτοκρατία και οι εκπρόσωποί της να καθορίζουν με ενιαίο τρόπο την οργάνωση, τη δομή και τη λειτουργία των κομμάτων, να αναμειγνύονται δηλαδή στην εσωτερική λειτουργία τους, στο καταστατικό και στο πολιτικό τους πρόγραμμα.

Οι σχετικές κατευθύνσεις έχουν ήδη δοθεί με προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου οριζόταν ρητά ότι αν ένα κόμμα θέλει, για παράδειγμα, να διαγράψει ένα μέλος του πρέπει να το διαγράψει με διαδικασία που είναι σύμφωνη με το σχέδιο - απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Στην ίδια απόφαση καθορίζεται το πώς θα αναδεικνύεται ο επικεφαλής του κόμματος, με ποια συγκεκριμένη διαδικασία θα εκλέγεται και ...πάει λέγοντας. Αυτές οι κατευθύνσεις παίρνουν τώρα πιο συγκεκριμένη μορφή, μέσα από την ψήφιση από το Ευρωκοινοβούλιο, στα μέσα Μάρτη, του νέου πλαισίου «για τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών κομμάτων και των ιδρυμάτων τους», που θα μεταφερθεί σε μια πορεία και στο εθνικό δίκαιο για τη λειτουργία των κομμάτων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην παράγραφο 5 της σχετικής έκθεσης τονίζεται ότι«όλα τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα πρέπει να τηρούν τα πιο αυστηρά πρότυπα εσωκομματικής δημοκρατίας (όσον αφορά τη δημοκρατική εκλογή των οργάνων του κόμματος και τις δημοκρατικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής των υποψηφίων)»,σύμφωνα βεβαίως με την περί «δημοκρατίας» αντίληψη της ΕΕ, της ιμπεριαλιστικής διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου.

Με άλλα λόγια, η ΕΕ θα ορίζει τους ίδιους τους κανόνες λειτουργίας και δράσης τους, βαθαίνοντας την ενσωμάτωσή τους ως ιδεολογικών - πολιτικών μηχανισμών της ΕΕ και του μονοπωλιακού κεφαλαίου.Στρατηγική στόχευση της ΕΕ, του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου, είναι τα μαρξιστικά - λενινιστικά Κομμουνιστικά Κόμματα που αντιπαλεύουν το καπιταλιστικό σύστημα, την ιμπεριαλιστική διακρατική ένωση της ΕΕ και αγωνίζονται για την ανατροπή τους.

Επιπλέον, στην παράγραφο 22 της σχετικής έκθεσης επισημαίνεται ότι «για τα ευρωπαϊκά πολιτικά ιδρύματα, η αναθεώρηση του νομικού μέσου θα πρέπει να αξιοποιηθεί για την κατάργηση της υποχρέωσης να αποδεικνύουν ότι διαθέτουν ιδίους πόρους». Αυτή είναι η «χαλάρωση του χρηματοδοτικού καθεστώτος» που επικαλούνται στην έκθεση για την επιβολή οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων, οι οποίες ουσιαστικά στρέφονται αποκλειστικά στα Κομμουνιστικά Κόμματα. Ενώ από την άλλη ενισχύεται η χρηματοδότηση των ιδεολογικοπολιτικών μηχανισμών της ΕΕ, των ευρωπαϊκών κομμάτων και των πολιτικών ιδρυμάτων τους, για τη χειραγώγηση του εργατικού κινήματος.

Θηλιά στο λαιμό του λαού

Αυτές τις προειλημμένες και βαθιά αντιδραστικές αποφάσεις θα επιχειρήσει να νομιμοποιήσει μέσα από το δημοψήφισμα η κυβέρνηση. Οσο για τη διεθνή εμπειρία από ανάλογες πρωτοβουλίες σε άλλα καπιταλιστικά κράτη, σταχυολογούμε μόνο τα εξής ενδεικτικά και αποκαλυπτικά παραδείγματα:

• Στην Ουγγαρία, το 2005, στο τότε Ουγγρικό Εργατικό Κόμμα έγινε διάσπαση και μια ομάδα που ήθελε συνεργασία με τους σοσιαλδημοκράτες διαγράφτηκε σε συνέδριο, όπου το κόμμα μετονομάστηκε σε Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα. Παρ' όλα αυτά, η ομάδα προσέφυγε στα αστικά δικαστήρια με αίτημα να ακυρωθούν οι αποφάσεις του συνεδρίου και το δικαστήριο κήρυξε άκυρες τις διαδικασίες. Κινήθηκε αυτεπάγγελτα διαδικασία σε βάρος όλου του προεδρείου του κόμματος με την κατηγορία του «δημόσιου λίβελου κατά της Δικαιοσύνης» (!). Στην προκλητική αυτή πολιτική δίωξη αντέδρασαν χιλιάδες προοδευτικοί άνθρωποι από όλο τον κόσμο.
• Η Πορτογαλία, το 2008, προχώρησε σε νομοθεσία για το πολιτικό σύστημα και τα οικονομικά των κομμάτων, που είχε ως κύριο στόχο το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, με την επιδίωξη να ελεγχθεί η λειτουργία του και να καταγραφούν τα μέλη του. Σύμφωνα με την προκλητική νομοθεσία, τα κόμματα πρέπει να καταθέτουν τα ονόματα 7.500 τουλάχιστον μελών τους προκειμένου να συμμετάσχουν στην πολιτική ζωή, ενέργεια που αποτελεί στοχευμένη επίθεση στα πολιτικά δικαιώματα. Επιπλέον, οι ενισχύσεις πρέπει να δίνονται μέσω τραπεζικών εντολών, με το φακέλωμα ουσιαστικά των ενισχυτών.
• Στη Ρωσία, όπου ήδη η αστική νομοθεσία επιβάλλει έναν ασφυχτικό έλεγχο στη διαδικασία ίδρυσης κομμάτων, με κύριο στόχο τα ΚΚ της χώρας (ακύρωση της άδειας λειτουργίας του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας - ΚΕΚΡ), το Γενάρη του 2011, δικαστήριο ζήτησε την επαναφορά στις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ) διαγραμμένου μέλους του. Συγκεκριμένα, ο βουλευτής της Κρατικής Δούμας Βλαντισλάβ Γιούρτσικ, που είχε διαγραφεί το περασμένο καλοκαίρι από το ΚΚΡΟ λόγω αντικομματικών ενεργειών και παραβίασης του καταστατικού, προσέφυγε στο δικαστήριο της πόλης του Κρασναγιάρσκ, όπου εκλέγεται, ζητώντας την επαναφορά του στις γραμμές του κόμματος. Το δικαστήριο έκανε αποδεκτή την προσφυγή του το Γενάρη και ζήτησε από το ΚΚΡΟ να τον επαναφέρει στις γραφές του, θεωρώντας μάλιστα πως κακώς εκτιμήθηκε από το ίδιο το κόμμα πως ο συγκεκριμένος καταπάτησε το καταστατικό του!