Στρατευμένος στα πιο αντιδραστικά σχέδια των αστών...

Ολες τις δοκιμασμένες εφεδρείες του ρίχνει το αστικό πολιτικό σύστημα στον πόλεμο που διεξάγει ενάντια στο λαό, με στόχο την τρομοκράτηση του λαϊκού κινήματος και την επίσπευση αντιδραστικών αλλαγών στο πολιτικό σκηνικό. 

Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η προχτεσινή (νέα) συνέντευξη του επίτιμου προέδρου της ΝΔ, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, ο οποίος, για λογαριασμό της τάξης που με συνέπεια υπηρέτησε και υπηρετεί, επιτέθηκε με ψέματα και απειλές στο ΚΚΕ και το οργανωμένο λαϊκό κίνημα.

Ο Κ. Μητσοτάκης ζήτησε «συνεννόηση των δύο μεγάλων κομμάτων σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία», κατά τα πρότυπα της Πορτογαλίας, λέγοντας έμμεσα ότι αυτή θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και το επίπεδο της οικουμενικής κυβέρνησης. 

Για να τρομοκρατήσει το λαό, αποφάνθηκε ότι «προέχει να σωθεί η χώρα από την άμεση κατάρρευση» και ζήτησε την υπερψήφιση του «Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος» από τη ΝΔ. «Αν ο κ. Παπανδρέου δεν μπορέσει να το περάσει, υποχρεωτικά θα οδηγηθούμε σε εκλογές», ανέφερε ο Κ. Μητσοτάκης, δηλώνοντας ωστόσο ότι «οι εκλογές έχουν μεγάλους κινδύνους και μπορεί να πτωχεύσουμε είτε πριν από τις εκλογές, είτε αμέσως εξαιτίας της αδυναμίας άμεσου σχηματισμού κυβέρνησης».

Με αυτόν τον ωμό τρόπο, ο Κ. Μητσοτάκης εξέφρασε την ανησυχία της τάξης του για την αποσταθεροποίηση του αστικού πολιτικού συστήματος, κάτω από την πίεση της κλιμακούμενης λαϊκής δυσαρέσκειας για την κυρίαρχη πολιτική και τα εμπόδια που βάζει στις προσπάθειες αναμόρφωσής του το ΚΚΕ και ο πρωτοπόρος ρόλος του στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο εξαπέλυσε επίθεση στο ΚΚΕ, λέγοντας μεταξύ άλλων:

«Είχα επισημάνει στην επόμενη φάση ότι (...) το πιο σοβαρό θέμα είναι ότι αρχίζει πλέον ο κόσμος να μην σέβεται τη συνταγματική και δημοκρατική νομιμότητα. Και είχα πει ότι ο νόμος της δημοκρατίας δεν αμφισβητείται, εφαρμόζεται από όλους χωρίς συζήτηση. Οποιος κυβερνά με δημοκρατία (...) δεν μπορεί να αφήνει τη δημοκρατία να τσαλακώνεται από τον οιονδήποτε. Και οι πάντες πρέπει να το καταλάβουν. Το επίσημο Κομμουνιστικό Κόμμα αλλά και η Αριστερά εν γένει πρέπει να θυμάται από αγανακτισμένους πολίτες, αλλά, ξέρετε, η παλιά γενιά, η γενιά που πέρασε διά πυρός και σιδήρου, ο Χαρίλαος Φλωράκης ας πούμε, η κα Παπαρήγα δεν είναι Χαρίλαος Φλωράκης. Η κα Παπαρήγα είναι επίγονος, είναι η επόμενη γενιά (...) Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι επίγονοι, δεν έχουν την πείρα».

Αυτό που ενοχλεί τον Κ. Μητσοτάκη και την αστική τάξη, είναι ότι το ΚΚΕ ποτέ δεν υπέστειλε τη σημαία σε ό,τι αφορά στην υπεράσπιση του λαϊκού συμφέροντος και γι' αυτό οι αστοί δεν κατάφεραν να το βάλουν στο χέρι, να το διαλύσουν, να το μετατρέψουν σε κομμάτι του συστήματος. Αυτός είναι ο καημός τους, γι' αυτό επιτίθενται με χυδαία επιχειρήματα στο Κόμμα.

Αθλιότητες και ψέματα

Με τον ίδιο στόχο και διαπράττοντας αθλιότητα πρώτου μεγέθους, ο Κ. Μητσοτάκης παρουσίασε τον Χ. Φλωράκη στην περίοδο της κυβέρνησης Ζολώτα να ζητά απολύσεις με μικρές αποζημιώσεις στις ΔΕΚΟ, λέγοντας ψέματα για να δώσει αληθοφάνεια στο εξής συμπέρασμα:

«Εκείνη την εποχή το Κομμουνιστικό Κόμμα συνεργάζετο. Σήμερα η κα Παπαρήγα - με συγχωρείτε που επανέρχομαι, αλλά επανέρχομαι διότι συνδέεται και με το προηγούμενο πρόβλημα, εάν το καθεστώς κινδυνεύει δηλαδή να έχουμε ανωμαλία. Η κα Παπαρήγα σήμερα τι θέλει δηλαδή; Θέλει να επανέλθει στην παρανομία; (...) Τι θέλει σήμερα;». Μιλώντας τη γλώσσα της πλουτοκρατίας, ο Κ. Μητσοτάκης καλεί το ΚΚΕ να συναινέσει στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, απειλώντας το έμμεσα με επιστροφή στην παρανομία, για να τρομοκρατήσει το λαό και να τον κάνει να κάτσει στ' αυγά του.

Ολα αυτά για να προχωρήσουν ανεμπόδιστα τα φιλομονοπωλιακά μέτρα, καθώς ο Κ. Μητσοτάκης έδειξε χωρίς περιστροφές τα δόντια της αστικής τάξης απέναντι στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, λέγοντας: «Πρέπει να το πούμε στον ελληνικό λαό, πρέπει να κατεβεί το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων. Πίστωση δεν έχουμε, λεφτά δεν έχουμε, είναι αδήριτος ανάγκη να ζητάμε λεφτά. Ο ελληνικός λαός αντιδρά οργίλως, σου λέει γιατί; Μα γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Η ανάγκη είναι ο υπέρτατος νόμος». Η επισήμανσή του στόχο έχει να συγκαλύψει ότι τα ελλείμματα και τα χρέη δε τα δημιούργησε ο λαός, και ότι αυτοί που χρόνια τώρα ζουν σαν χρυσοκάνθαροι είναι τα παράσιτα που κερδίζουν αμύθητα πλούτη από τον ιδρώτα των εργαζομένων.