Οσο μεγαλώνει η κρίση, τόσο αυξάνονται και οι εκβιασμοί προς το λαό.
Οι δυσκολίες που έχει το αστικό πολιτικό σύστημα να διαχειριστεί την κρίση και να χειραγωγήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια έχουν αντικειμενική βάση.
Η καπιταλιστική κρίση είναι βαθιά, με καινούρια χαρακτηριστικά σε σχέση με τις κρίσεις των προηγούμενων δεκαετιών.
Ο λόγος είναι ότι οι καπιταλιστικές οικονομίες μεταξύ τους συμπλέκονται και ανταγωνίζονται παγκόσμια σε τέτοιο βαθμό, ώστε το συγχρονισμένο ξέσπασμα της κρίσης να κάνει ακόμα δυσκολότερη τη διαχείρισή της.
Τα μονοπώλια και το πολιτικό τους προσωπικό προσπαθούν να δρομολογήσουν την καταστροφή μέρους του κεφαλαίου με ελεγχόμενο τρόπο.
Στο παρασκήνιο αυτής της διευθέτησης εκδηλώνονται οξύτατοι ανταγωνισμοί για το ποιο καπιταλιστικό κράτος και ποια μερίδα του κεφαλαίου θα βγουν λιγότερο ή περισσότερο χαμένοι.
Οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα έχουν κάθε λόγο να κρύβουν τις πραγματικές αιτίες και το χαρακτήρα της κρίσης. Οπως στρατηγική τους επιλογή είναι να πυροβολούν τις λαϊκές συνειδήσεις με ψευτοδιλήμματα, για να τρομοκρατήσουν το λαό, να τον κάνουν να κρυφτεί στο καβούκι του. Τι λένε; Αν δε δεχτείς να χάσεις και τα τελευταία δικαιώματά σου, αν αρνηθείς να δουλεύεις για ένα κομμάτι ψωμί, τότε θα σταματήσουν τα δάνεια από την τρόικα και η χώρα θα πτωχεύσει, η κυβέρνηση θα κάνει στάση πληρωμών. Τι δε λένε; Οτι ούτε ένα ευρώ από τα δάνεια δεν πηγαίνει για μισθούς και συντάξεις, για Υγεία και Παιδεία. Ολα πηγαίνουν για να ξεπληρώνονται οι τόκοι στους δανειστές. Το κράτος έχει ήδη κηρύξει στάση πληρωμών σε νοσοκομεία και πανεπιστήμια, έχει μπάσει τους ιδιώτες σε στρατηγικούς τομείς της παραγωγής.
Βλέποντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια να φουντώνει, απεργάζονται σενάρια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού. Αναμασούν τη συναίνεση μεταξύ των αστικών κομμάτων, για να επιβάλλουν σιγή νεκροταφείου στο λαό και να τσακίσουν το κίνημα. Περιγράφουν σαν δήθεν διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση τη συγκρότηση κυβερνήσεων συνεργασίας, το διορισμό τεχνοκρατών σε κυβερνητικές θέσεις, τον ανασχηματισμό, την προσφυγή στις κάλπες... Θέλουν να κάνουν το λαό να πιστέψει ότι μια μεταμφίεση της ίδιας βάρβαρης πολιτικής μπορεί να τον βγάλει από τη φτώχεια. Τον εκβιάζουν ότι έξω από το σύστημα και το δρόμο ανάπτυξης που αυτοί υπηρετούν, υπάρχει μόνο η καταστροφή.
Ο λαός έχει κάθε συμφέρον να μην υποκύψει στους εκβιασμούς. Το παραβάν που με πείσμα κρατούν μπροστά στα μάτια του, λέγοντάς του πως μόνο μέχρι εκεί μπορεί να φτάνει το βλέμμα του, κρύβει την πραγματική διέξοδο για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Το πραγματικό δίλημμα - που αντικειμενικά προβάλλει ακόμα πιο οξυμένο σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης - είναι ένα: Με τα μονοπώλια ή με το λαό; Ανοχή στο δρόμο ανάπτυξης που υπηρετεί το κεφάλαιο ή γκρέμισμα της αστικής εξουσίας για ανάπτυξη που συμφέρει το λαό; Ο λαός δεν έχει τίποτα να φοβάται. Με τη δική του παρέμβαση, με ισχυρό ταξικό κίνημα και δυνατό ΚΚΕ, μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις προς όφελός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου