Οι διαφορετικές προσεγγίσεις εκφράζουν αφ' ενός διαφορετικές μορφές διαχείρισης της κρίσης, αφ' ετέρου αντιθέσεις ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου.
Η αναδιάρθρωση του χρέους οδηγεί σε «κούρεμα» του χρέους που σημαίνει ότι οι Τράπεζες θα χάσουν μέρος της αξίας των ομολόγων κρατικών χρεών που διαχειρίζονται.
Εδώ είναι και το πρόβλημα.
Γιατί η κρίση, στο πλαίσιο του καπιταλισμού, δεν ξεπερνιέται χωρίς καταστροφή και κεφαλαίου μαζί με την καταστροφή εργατικής δύναμης.
Να γιατί λέμε ότι επιδιώκουν ελεγχόμενη χρεοκοπία.
Είναι ένα αντικειμενικό γεγονός.
Με έναν ελεγχόμενο τρόπο θα απαξιώσουν, θα καταστρέψουν ένα τμήμα του κεφαλαίου.
Είναι εργαλείο, για να μπορέσει να ξαναμπεί η καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας σε φάση ανάκαμψης, ανάπτυξης.
Αλλά ό,τι και αν γίνει, είναι σε βάρος των εργαζομένων.
Δεν υπάρχει ενιαία λύση εξόδου από την κρίση και για το λαό και για το κεφάλαιο. Το σίγουρο είναι ότι τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα θα χτυπιούνται συνεχώς.
Καμιά θυσία του λαού δεν πιάνει τόπο για τον ίδιο.
Μόνο για το κεφάλαιο.
Ο λαός να αντεπιτεθεί, να αποτρέψει τα χειρότερα, να ανατρέψει το σύστημα.
Είναι η μόνη διέξοδος από την κρίση σε όφελός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου