Ολο και περισσότερο διεισδύει η ιδιωτική πρωτοβουλία και ο εθελοντισμός σε συνεργασία με το κράτος σε ζητήματα Υγείας, και μάλιστα πρωτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας. Σε αυτά τα πλαίσια οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις παίζουν ιδιαίτερο ρόλο στην απαλλαγή του κράτους από την ευθύνη του να παρέχει κεντρικά, καθολικά και δωρεάν αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας. Ετσι, οι ΜΚΟ «Γιατροί του Κόσμου» (ΓτΚ) και «ΑΙΤΗΜΑ», σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας και στο πλαίσιο των χρηματοδοτούμενων επειγόντων μέτρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων για το έτος 2010, ξεκινούν πρόγραμμα ιατρικής παρέμβασης σε μετανάστες, αιτούντες άσυλο και άλλες ευπαθείς ομάδες, στην Πάτρα και την Ηγουμενίτσα. Παράλληλα θα προσφέρουν στήριξη στις τοπικές δομές Υγείας και παροχή πρωτοβάθμιας ιατρικής περίθαλψης για τον πληθυσμό, για την προστασία της δημόσιας υγείας αυτών των πόλεων. Σ' αυτά τα πλαίσια η κυβέρνηση τις εντάσσει στο δίκτυο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που συγκροτεί με βάση τον πρόσφατο νόμο που ψήφισε για την Υγεία.
***
Πλέον η εξαθλίωση και η φτώχεια εξαπλώνεται κι αγγίζει όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού. Εξαιτίας της κυβερνητικής και ευρωενωσιακής πολιτικής, που παραδίδει την Υγεία και την Πρόνοια στην επιχειρηματική δραστηριότητα, υποβαθμίζει και εμπορευματοποιεί ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο τομέα Υγείας (π.χ. δημόσια νοσοκομεία), όλο και λιγότεροι λαϊκοί άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να έχουν υπηρεσίες Υγείας και φάρμακα, αφού αδυνατούν να πληρώσουν. Αυτή την πραγματικότητα, η ΕΕ, οι κυβερνήσεις των κρατών μελών της τη χρησιμοποιούν για να εντάξουν, με το αζημίωτο, τέτοιες οργανώσεις για να παρέχουν ελάχιστες υπηρεσίες Υγείας σε εξαθλιωμένους, ίσα για να μην πεθάνουν. Ταυτόχρονα, ως προς την παροχή υπηρεσιών Υγείας, λειτουργούν σαν εργαλεία των κυβερνήσεων και της ΕΕ ώστε να αμβλύνεται η αναγκαιότητα διεκδίκησης και πάλης για την ικανοποίηση όλων των αναγκών των λαϊκών οικογενειών, να καλλιεργείται ψυχολογία ή και συνείδηση παθητικής αποδοχής της διαχείρισης της εξαθλίωσης, υποταγής στη μοιρολατρία, χειραγώγησης, αφού το «μπάλωμα» ευαίσθητων τομέων, όπως η Υγεία, καθώς και η ιδιωτική παρέμβαση και ο εθελοντισμός επιδρά στο στρογγύλεμα των ταξικών αντιθέσεων. Αυτές οι υπηρεσίες θα είναι αντικειμενικά κάτω από τις ανάγκες, αποσπασματικές και περιορισμένες. Αναγκαστικά κάποιοι θα μένουν «απ' έξω» όσο η Υγεία είναι εμπόρευμα προς αγορά και πώληση.
***
Σε αυτό το πνεύμα, οι ΓτΚ κάνουν λόγο για «αυξανόμενη φτώχεια» με αποτέλεσμα χιλιάδες άποροι άνθρωποι, χωρίς πρόσβαση στο σύστημα Υγείας, να ωθούνται στα πολυϊατρεία της ΜΚΟ για δωρεάν πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα δωρεάν φάρμακα των πολυϊατρείων να εξαντλούνται και οι ΓτΚ κάνουν «έκκληση στην ευαισθησία των Ελλήνων πολιτών» για να συνεχίσουν να έχουν. Υπάρχουν άνθρωποι, εν ολίγοις, που δεν έχουν πρόσβαση σε αντιβιοτικά, αντιπυρετικά, αντιδιαβητικά, φάρμακα για το στομάχι και δερματολογικές αλοιφές και εξαρτώνται από την «ευαισθησία» των φαρμακοβιομηχανιών και άλλων πολιτών... Και τέτοιες οργανώσεις το θεωρούν αυτό δεδομένο, αντικειμενικό! Πώς είναι δυνατόν μια οργάνωση που αυτοπροσδιορίζεται «ανθρωπιστική» και ενδιαφέρεται για τη διάσωση έστω και ενός ανθρώπου, να μην αμφισβητεί στο ελάχιστο την επιχειρηματική δραστηριότητα στην Υγεία και στο φάρμακο, να μη λέει κουβέντα για τις ελλείψεις σε γιατρούς και δομές, να έχει συμμάχους της αυτούς που εμπορεύονται τα φάρμακα και τη θεραπεία; Δεν χρηματοδοτούνται τυχαία τέτοιες οργανώσεις από τις κυβερνήσεις, την ΕΕ και τους επιχειρηματικούς ομίλους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου