ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...

Οχι μόνο όψιμη αλλά και άκρως υποκριτική η ανησυχία της ΝΔ για τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των γυναικών στη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή. Με αφορμή το νομοσχέδιο που ενσωματώνει την ευρωπαϊκή οδηγία για τις «ίσες ευκαιρίες και την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης», η ΝΔ εξέφρασε φόβους για τον κίνδυνο να ακυρωθεί η τριετής μεταβατική περίοδος που οδηγεί σταδιακά στην εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών που εργάζονται στο Δημόσιο.

Το πρόβλημα εντοπίστηκε συγκεκριμένα στο άρθρο 7 του νομοσχεδίου, το οποίο ορίζει πως «αντιβαίνουν στην αρχή της ίσης μεταχείρισης διατάξεις που βασίζονται στο φύλο (...) προκειμένου» μεταξύ άλλων «να επιβάλουν διαφορετικά όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση». Αυτό είναι το περιεχόμενο που δίνει η ΕΕ στην «ισότητα»: κατάργηση των όποιων κατακτήσεων είχαν οι γυναίκες και εξίσωση των εργαζομένων και των δύο φύλων στην πιο σκληρή εκμετάλλευση. Στην προώθηση αυτής της «ισότητας» έχει δεσμευθεί όχι μόνο η κυβέρνηση αλλά και η ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ., που υπερψήφισαν και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Ο «προβληματισμός» περιορίστηκε στην απουσία οποιασδήποτε αναφοράς του νομοσχεδίου στις μεταβατικές διατάξεις, που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο της κατάργησής τους. Ομως η τριετία της περιόδου προσαρμογής, που βρίσκεται πλέον υπό αίρεση, δεν αλλάζει την πραγματικότητα της εξίσωσης των ορίων συνταξιοδότησης. Με τρόπο είτε πιο σταδιακό, είτε πιο απότομο, τα όρια συνταξιοδότησης έχουν ανέβει και για τις εργαζόμενες στο Δημόσιο στα 65 χρόνια ενώ με τα «επαγγελματικά ταμεία», που αναφέρονται στο νομοσχέδιο, ανοίγουν πολλές πόρτες για να ενταθεί η επίθεση στις ασφαλιστικές παροχές των γυναικών, στο όνομα πάντα της «ισότητας» των φύλων.

***

Δυσκολεύεται να αναλύσει πώς το ΚΚΕ καταφέρνει και «αναπτύσσει δυναμική» ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Κ. Τζαβάρας και γι' αυτό καταφεύγει σε αυτό που ξέρει καλά, τον αντικομμουνισμό. «Η ιστορία με τα κομμουνιστικά κόμματα, έχει τελειώσει προ πολλού», αποφάνθηκε μιλώντας χθες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ όταν ρωτήθηκε αν θεωρεί μικρό και περιθωριακό κόμμα το ΚΚΕ και συνέχισε ακάθεκτος: «Στην Ελλάδα, βέβαια, υπάρχουν λόγοι - δεν ξέρω αν είναι λόγοι ιστορικής αδράνειας ή αν είναι λόγοι που έχουν σχέση με κάποιες ειδικές καταστάσεις που επικρατούν - που βεβαίως δίνουν την έκφραση και τη δύναμη στο ΚΚΕ να έχει αυτή τη δυναμική που αναπτύσσει. Αυτό είναι ένα φαινόμενο, που πράγματι πρέπει να μελετηθεί». Ας μην κουράζεται. Την απάντηση την έχει δώσει εδώ και πάνω από εννιά δεκαετίες ο ελληνικός λαός, επιβεβαιώνοντας ότι οι ρίζες του ΚΚΕ είναι βαθιές στα λαϊκά στρώματα και οι δεσμοί του ακατάλυτοι. Η δυναμική που εμφανίζει σήμερα δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα ιστορικής αδράνειας ή ειδικών καταστάσεων όπως ισχυρίζεται, αλλά διότι με την πολιτική του εκφράζει συνολικά τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού, γεγονός που το έχει καταξιώσει στη λαϊκή συνείδηση ως αντίπαλο δέος στο μαύρο μέτωπο πλουτοκρατίας- κυβέρνησης-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ. και των ξένων συμμάχων τους (τρόικα). Ταυτόχρονα ο λαός γνωρίζει πολύ καλά ότι η ΝΔ είναι παροδοσιακός πυλώνας της πλουτοκρατίας και δεν ξεγελιέται από τις αντιμνημονιακές φούσκες της απάτης.

***

Πράξη κάνει καθημερινά τις διακηρύξεις της ότι το κόμμα της είναι «κόμμα -καταλύτης» για να προχωρήσουν ταχύτατα οι αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές η Ντ. Μπακογιάννη, επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι πρόκειται για αντιδραστικό μόρφωμα, όργανο των πλέον επιθετικών κύκλων της πλουτοκρατίας. Προχτές ζήτησε να γίνουν απολύσεις στο Δημόσιο με το εξωφρενικό επιχείρημα ότι έχουν γίνει στον ιδιωτικό τομέα, ενώ ταυτόχρονα άσκησε πίεση να πληρώσει το κράτος 1,755 δισ. ευρώ που «οφείλει» σε επιχειρήσεις αλλά και να γεμίσει τα χρηματοκιβώτια των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων με κονδύλια από το ΕΣΠΑ κ.ά.. Χθες κάλεσε ευθέως την κυβέρνηση να αγνοήσει το πολιτικό κόστος και να τσακίσει τους ναυτεργάτες, επικαλούμενη ότι η απεργία τους «παραλύει κάθε οικονομική δραστηριότητα σε ολόκληρη τη νησιωτική Ελλάδα και όχι μόνο», ενώ «πλήττει, στην Κρήτη, αλλά και στα υπόλοιπα νησιά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις»... Καθόλα προβλέψιμη η δράση του νέου κόμματος, ασφαλώς και θα αποσπά τα εύσημα και την εύνοια των ισχυρών οικονομικών παραγόντων, αλλά ο λαός το έχει ήδη καταδικάσει στην περιφρόνηση και στην απομόνωση. Οπως επίσης και τα κόμματα με τα οποία θέλει να είναι συνεταίρος σε κυβερνήσεις συνεργασίας.