Ανοιχτή ομολογία

«Η ανάλυσή μας καταδεικνύει ότι η δημοσιονομική εξυγίανση βραχυπρόθεσμα βλάπτει την οικονομία».

Η παραπάνω διαπίστωση γίνεται σε έγγραφο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που διανεμήθηκε σε συμπόσιο με τίτλο: «Προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας».

Δηλαδή, το ίδιο το ΔΝΤ ομολογεί ότι τα προγράμματα «δημοσιονομικής εξυγίανσης» όχι μόνο δεν αποτελούν αντίδοτο στην κρίση, αλλά, αντιθέτως, την οξύνουν περισσότερο. Σημειώνουμε ότι το ΔΝΤ είναι ο κατ' εξοχήν υποστηρικτής (αν όχι αρχιτέκτονας) αυτών των προγραμμάτων, όπως παραδείγματος χάριν στην περίπτωση της ελληνικής οικονομίας.

Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται ακόμη ότι «οι θυσίες θα είναι άμεσες, ενώ τα οφέλη μακροπρόθεσμα» και τονίζεται ότι «στο άμεσο μέλλον οι αρνητικές επιπτώσεις από τη λιτότητα θα καταφανούν περισσότερο από το παρελθόν».

Εντύπωση προκαλεί ακόμη το απόσπασμα όπου διατυπώνεται η εκτίμηση ότι «για κάθε μείωση του ελλείμματος κατά 1% του ΑΕΠ, μειώνεται κατά μισή μονάδα η ανάπτυξη, ενώ κατά 33,3% αυξάνεται η ανεργία»!

Αναρωτιέται κανείς, αφού τα προγράμματα «δημοσιονομικής εξυγίανσης» προκαλούν βλάβη στην οικονομία, πώς εξηγείται η επιμονή του ΔΝΤ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών για την εφαρμογή τους;

Η απάντηση βρίσκεται στην ίδια τη φύση του καπιταλισμού, ενός συστήματος που η αναπαραγωγή του απαιτεί (στις περιόδους της κρίσης) την καταστροφή ενός μεγάλου μέρους των παραγωγικών δυνάμεων.

Απ' την άλλη πλευρά, τα «προγράμματα εξυγίανσης» μπορεί να επιφέρουν εξαθλίωση, ανεργία και φτώχεια σε εκατομμύρια εργαζόμενους, είναι όμως «σωτήρια» για το καπιταλιστικό κέρδος και εξασφαλίζουν καλύτερους όρους για την αναπαραγωγή του στο μέλλον. Οπως και στις προηγούμενες κρίσεις, έτσι και στη σημερινή η εξαθλίωση της εργατικής τάξης γίνεται το καλύτερο καύσιμο για να πάρουν μπρος και πάλι οι μηχανές...